"Το χιόνι των Αγράφων" του Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη παρουσιάστηκε στην Βέροια

Το βιβλίο του Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη με τίτλο "Το χιόνι των Αγράφων" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κίχλη παρουσιάστηκε στην Βέροια.

Η βιβλιοπαρουσίαση πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα στον πολυχώρο Ελιά, ενώ την διοργάνωση επιμελήθηκε το βιβλιοπωλείο Ηλιοτρόπιο.

Ο φιλόλογος Παντελής Τσαλουχίδης μίλησε για το βιβλίο (αναφορά στην υπόθεση του βιβλίου και αναλυτική φιλολογική εισήγηση), ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο βιογραφικό και το συγγραφικό έργο του συγγραφέα, Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη.

Ο κ. Τσαλουχίδης ξεκίνησε την ομιλία του με ένα ποίημα του Γιάννη Ρίτσου, ένα ποίημα της εξορίας, που δίνει το στίγμα του βιβλίου.

«Το βιβλίο καταγράφει τις τύχες απλών ανθρώπων που βρέθηκαν είτε από τύχη είτε από ανάγκη είτε από προσωπικές επιδιώξεις και επιθυμίες ανάμεσα στις μυλόπετρες της ιστορίας που συντρίβονται…».

Στους λόγους που οδηγήθηκε ο συγγραφέας στην καταγραφή του συγκεκριμένου γεγονότος αναφέρθηκε ο κ. Τσαλουχίδης. Όπως δήλωσε σε συνέντευξή του ο συγγραφέας, ο ίδιος είχε επισκεφθεί τη Βράχα το 2009 χωρίς να ξέρει τι ήθελε να κάνει, ήταν ακόμη ασχημάτιστο εντός του. Του είχε μείνει στη μνήμη μια φράση ενός εκ των πρωταγωνιστών που προβλήθηκε σε ντοκιμαντέρ και πήρε την απόφαση να καμωθεί τον συγγραφέα – ερευνητή. Συγκέντρωσε προσωπικές μαρτυρίες ανθρώπων που πλέον δεν ζουν, έκανε αυτοψία στην περιοχή, κι έπειτα από δώδεκα χρόνια ολοκλήρωσε το πόνημά του.

«Η μυθοπλασία, η ιστορική ακρίβεια και η πολιτική προσέγγιση απασχόλησαν τον συγγραφέα, ο οποίος προσπαθεί να τα ισοσκελίσει… Ο συγγραφέας επιλέγει έναν δύσβατο δρόμο. Αποφασίζει να δώσει φωνή σε εκείνους που η φωνή τους χάθηκε ή έμεινε λειψή και αδύναμη στα αδυσώπητα μετεμφυλιακά χρόνια που ακολούθησαν. Τα ιστορικά γεγονότα καταγράφοντα με ακρίβεια αλλά οι ήρωες των έξι επεισοδίων, των έξι αφηγήσεων του σπονδυλωτού μυθιστορήματος είναι προϊόντα μυθοπλασίας, χτισμένα πιθανόν πάνω σε προφορικές αφηγήσεις, με εξαίρεση την τελευταία.

Ο αναγνώστης θα προβληματιστεί με την απολύτως αρνητική εικόνα του Γιώργου Γούσια, που παρ’ ότι δεν είναι κεντρικός ήρωας αποτελεί χαρακτηριστική φιγούρα στο μυθιστόρημα, καθώς η παρουσία του διαχέεται σε όλο το έργο και είναι καταλυτική για τη ζωή και το θάνατο των υπολοίπων ηρώων….

Το μυθιστόρημα κινείται σε δύο άξονες. Της συλλογικής ιστορίας και τις σπονδυλωτές ιστορίες, τις έξι ατομικές ιστορίες, τα έξι κομβικά κομμάτια τις ιστορίας».

Ο κ. Τσαλουχίδης αναφέρθηκε αναλυτικά στις επιμέρους ιστορίες, τα ιστορικά γεγονότα και την δράση των ηρώων.

«Ο συγγραφέας επιλέγει την τριτοπρόσωπη αφήγηση… Αξιόλογη είναι η χρήση του ελεύθερου πλάγιου λόγου. Εμφανής είναι ο πολυγλωσσικός χαρακτήρας του μυθιστορήματος. Ο λόγος, στα σημεία που η αφήγηση αποκτά δραματική ένταση, είναι τραχύς, κοφτός, λιτός, μικροπερίοδος…. Το «Χιόνι των Αγράφων» δεν  είναι εύκολο ανάγνωσμα. Εάν ο αναγνώστης δε γνωρίζει για την περίοδο της Κατοχής και του Εμφυλίου θα δυσκολευτεί αρκετά να καταλάβει σε βάθος το μυθιστόρημα… Το έργο είναι σφιχτά δεμένο πάνω στην ιστορία που καταγράφει... Ο συγγραφέας καταφέρνει να προκαλέσει μέσα από τις έξι ιστορίες του τα ζητούμενα τις αρχαίας τραγωδίας, το έλεος και τον φόβο. Όσο για το αίτημα κάθαρσης, το καλύπτει και με το παραπάνω».

Στη συνέχεια τον λόγο πήρε ο ίδιος ο συγγραφέας, ο οποίος μίλησε για τις ιδιότητες του ως φιλολόγου και συγγραφέα και πως αυτές λειτούργησαν στη συγγραφή του βιβλίου. Αναφέρθηκε στα διηγήματα και στον συνεκτικό σύνδεσμο, τον Γούσια.

«Το βιβλίο διατηρεί γραμμική πορεία, είναι σπονδυλωτό μυθιστόρημα, παίρνοντας τον αναγνώστη από το χέρι από ιστορία σε ιστορία. Το βιβλίο γράφτηκε σε συνθήκες συναισθηματικής έντασης».

Πρόθεσή του ήταν να εστιάσει στους αφανείς ήρωες κι όχι να γράψει για τον Εμφύλιο. Άγγιξε διάφορα θέματα, όπως της ζωοφιλίας, της γυναικείας κακοποίησης, την ηθογραφία και τα δεινά της εποχής.

«Για το βιβλίο απαιτήθηκε μεγάλη έρευνα και τα ιστορικά στοιχεία που αναγράφονται σε αυτό είναι τεκμηριωμένα».

Στη συνέχεια ακολούθησε συζήτηση με το κοινό, απαντήθηκαν ερωτήματα από όσους έχουν διαβάσει το βιβλίο αλλά και γενικά θέματα σχετικά με την ιστορική περίοδο που καταγράφει το βιβλίο.

Λίγα λόγια για το βιβλίο

18 Φεβρουαρίου 1948. Η Ταξιαρχία Αόπλων Ρούμελης, υπό την αρχηγία του Γιώργου Γούσια, ξεκινά να μεταφέρει εφεδρείες για τον Δημοκρατικό Στρατό από τη Βράχα προς τη Μακεδονία. Χίλιοι τριακόσιοι επίστρατοι απ’ την ευρύτερη περιοχή των Αγράφων και της Θεσσαλίας, απειροπόλεμοι, ανεκπαίδευτοι, δίχως ρουχισμό, τροφή και όπλα, διασχίζουν τον κάμπο των Φαρσάλων, πέφτουν στη λίμνη Κάρλα, περνούν τον Πηνειό, φτάνουν στις πλαγιές του Ολύμπου, ανεβαίνουν στις κορυφές των Πιερίων και διαφεύγουν στη Μακεδονία, ενώ οι δυνάμεις του Κυβερνητικού Στρατού τούς καταδιώκουν ανελέητα. Οι απώλειες είναι συντριπτικές. Στο σπονδυλωτό μυθιστόρημα Το χιόνι των Αγράφων παρακολουθούμε τις τριάντα επτά μέρες της βασανιστικής πορείας τους.

(Στο εξώφυλλο φωτογραφία του Γιάννη Αυγέρη)

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης γεννήθηκε το 1970 στο Δυτικό Πέλλας. Εργάζεται ως φιλόλογος στη μέση εκπαίδευση.

Έχουν εκδοθεί τα εξής βιβλία του: Τρεις μνήμες και δύο ζωές (διηγήματα), Μεταίχμιο, 2005· Καλά μόνο να βρεις (νουβέλα), Κέδρος, 2006· Το παραμύθι του ύπνου (μυθιστόρημα), Μεταίχμιο, 2008· Αστοχία υλικού (μυθιστόρημα), Μεταίχμιο, 2010· Ζώνη πυρός (διηγήματα), Μεταίχμιο, 2014· Η ιδιωτική μου αντωνυμία (μικρά πεζά), Κίχλη, 2018· Έξοδα νοσηλείας (μυθιστόρημα), Ενύπνιο, 2020.

• DSC_0137 DSC_0137
• DSC_0138 DSC_0138
• DSC_0144 DSC_0144
• DSC_0140 DSC_0140
• DSC_0143 DSC_0143
• DSC_0146 DSC_0146
• DSC_0150 DSC_0150
• DSC_0151 DSC_0151
• DSC_0152 DSC_0152
• DSC_0154 DSC_0154
• DSC_0157 DSC_0157
• DSC_0158 DSC_0158
• DSC_0160 DSC_0160
• DSC_0162 DSC_0162
• DSC_0147 DSC_0147
• DSC_0163 DSC_0163
• DSC_0164 DSC_0164
• DSC_0167 DSC_0167
• DSC_0142 DSC_0142
• DSC_0139 DSC_0139
•