Κύριε υπουργέ, από τα «τακούνια» θα το βρεις...

Της Αγγελικής Αρβανιτάκη

Δεν έχει περάσει ούτε μήνας από την στιγμή που η κυβέρνηση με τον υπουργό της έχει περάσει ευθέως στην επίθεση κατά του δημόσιου νηπιαγωγείου. Κατά τη συνάντηση με τη ΔΟΕ (10/5/2017), συζητήθηκαν θέματα που εξακολουθούν να καίνε την εκπαιδευτική κοινότητα, όπως αυτά του ΟΠΣΥΔ και των αναπληρωτών που δεν πρόλαβαν τις προθεσμίες, των ολοήμερων σχολείων και τους αποκλεισμούς των μαθητών, της ειδικής αγωγής, της φοίτησης των προσφυγόπουλων και της υποχρεωτική δίχρονης προσχολικής αγωγή [1].

Στη συζήτηση για τα νηπιαγωγεία μεταξύ άλλων ο Υπουργός είπε ότι σκέφτεται διάφορα για το δίχρονο Νηπιαγωγείο, τα οποία θα αναλύσουμε παρακάτω. Ας ξεκινήσουμε από το πιο “λογοτεχνικό”...

Δήλωση πρώτη του Υπουργού:

Λέει, του είπε μία φίλη του μετά τις εξαγγελίες του για δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή και Εκπαίδευση: «Θα αφήσεις τα παιδιά στις Νηπιαγωγούς με τα τακούνια που δε ζεσταίνουν φαγητά;»

(Σχόλιο πρώτο): Η φρασεολογία αυτή, που κινείται ενδιάμεσα των ορίων του σεξισμού και του κουτσομπολιού, έχει μια βαθύτερη στόχευση. Να δικαιολογεί την προσπάθεια αποδόμησης του δημόσιου νηπιαγωγείου με την τακτική της συκοφαντίας του προσωπικού, τακτική που χρησιμοποίησαν και οι προκάτοχοί τους για όλες τις δημόσιες υπηρεσίες παροχής κοινωνικών- δημοκρατικών αγαθών και δικαιωμάτων [2]. Μια φρασεολογία που αν την ακούγαμε από κάποιον άσχετο με την εκπαίδευση, αν μη τι άλλο, θα αποτελούσε πηγή γέλιου, θυμού ή και τα δύο μαζί ώστε να του αποδώσουμε μόνο τα χαρακτηριστικά του σεξιστή ή κουτσομπόλη. Ενδεχομένως να ενυπάρχουν και αυτά τα στοιχεία στην προσωπικότητα του υπουργού, αλλά αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να ενδιαφέρει, υπό την έννοια ότι μετατοπίζει το κέντρο βάρους της συζήτησης από τη χρόνια απαίτηση της ΔΟΕ για την θέσπιση της υποχρεωτικότητας για τα 4χρονα νήπια προς άλλα, αναποτελεσματικά, μονοπάτια. Τέλος (ξανα)θυμίζουμε στον υπουργό την εγκύκλιο που απέστειλε στα σχολεία ότι δηλαδή οι συναδέλφισσες νηπιαγωγοί δεν είναι υποχρεωμένες από πουθενά να ζεσταίνουν φαγητά. Τον καλούμε επίσης να στελεχώσει όλα τα ολοήμερα σχολεία με προσωπικό που θα έχει την ανάλογη πιστοποίηση του χειριστή τροφίμων, όπως είναι το απολύτως λογικό.

Δήλωση δεύτερη του Υπουργού:

Για το ζήτημα της καθιέρωσης του 14χρονου υποχρεωτικού δημόσιου σχολείου με θεσμοθέτηση της δίχρονης πλέον υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής, ο κύριος Υπουργός δήλωσε ότι η υλοποίηση της εξαγγελίας αυτής (η οποία υπήρξε εξαγγελία και του Πρωθυπουργού) θα γίνει σε βάθος 3ετίας και μάλιστα στο τέλος της.

(Σχόλιο δεύτερο): Πρόκειται για μια πολιτική δήλωση μάλλον σπάνια, να υπόσχεται η κυβέρνηση μετεκλογικές ρυθμίσεις εκτός αν είναι τόσο σίγουρη ότι θα κερδίσει τις εκλογές του ’19. Γνωρίζουν κάτι παραπάνω που δεν ξέρουμε εμείς;

Δήλωση τρίτη του Υπουργού:

Τα επόμενα δύο (2) χρόνια θα γίνει προσπάθεια ώστε να βρεθεί λύση στο πρόβλημα της υλικοτεχνικής υποδομής ενώ ταυτόχρονα θα υπάρξει “η αναγκαία παιδαγωγική και ιδεολογική ζύμωση”.

(Σχόλιο τρίτο): Ουσιαστικά ο Υπουργός Παιδείας πήρε πίσω τις εξαγγελίες που γίνονταν το τελευταίο διάστημα για άμεση θεσμοθέτηση της δίχρονης υποχρεωτικής δημόσιας προσχολικής αγωγής, χρησιμοποιώντας ως επιχειρήματα την «έλλειψη των κατάλληλων υποδομών» και το γεγονός ότι «οι γονείς δεν έχουν πεισθεί ακόμα για την αναγκαιότητα του θεσμού». Το θέμα της στέγασης και της υλικοτεχνικής υποδομής αποτελεί βασικό επιχείρημα όλων των κυβερνήσεων δια των εκπροσώπων υπουργών τους που πέρασαν από την χώρα. Η φρασεολογία της «αναγκαίας παιδαγωγικής και ιδεολογικής ζύμωσης» είναι ένα ακόμη «καινοτόμο» τερτίπι της μασκαρεμένης κυβέρνησης και, αν μη τι άλλο, πουκάμισο αδειανό καθώς όλες/οι έχουμε βιώσει τις αντιδράσεις των γονέων για του αποκλεισμούς των προνηπίων από το δημόσιο νηπιαγωγείο, μέσω των κληρώσεων. Καλές οι προσπάθειες για την μετάθεση του προβλήματος μετά την τριετία και συνεπώς στο αόριστο μέλλον, ωστόσο τα δεδομένα μιλούν από μόνα τους καθώς 138.205 οικογένειες νηπίων α΄ και β΄ ηλικίας (προνηπίων) εμπιστεύονται τα παιδιά τους σε 13.450 Νηπιαγωγούς (ΠΕ60) για το σχολικό έτος 2016-17.

Από αυτά τα παιδιά, τα 48.450 είναι νήπια β΄ηλικίας (προνήπια) και είναι τιμή μας η αναγνώριση που έμπρακτα δείχνει η λαϊκή οικογένεια καθώς αναθέτει την αγωγή και την οργανωμένη εκπαίδευση των παιδιών της στο δημόσιο Νηπιαγωγείο. Τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους και είναι η πιο έγκυρη δημοσκόπηση για το κατά πόσο έχει επιτευχθεί “η ιδεολογική και παιδαγωγική ζύμωση”! Tο 2016-17 εγγράφηκαν στους παιδικούς σταθμούς με voucher (επιταγή εισόδου –θέση τοποθέτησης) 18.424 νήπια β΄ηλικίας (προνήπια) ενώ 7.724 παιδιά δεν πήραν voucher.

Όχι πως ως Παρεμβάσεις-Κινήσεις-Συσπειρώσεις, σαν συνδικαλιστική παράταξη, είμαστε υπέρ των voucher και ΕΣΠΑ της Ε.Ε, αντίθετα μάλιστα, αλλά τα στοιχεία αυτά μιλούν από μόνα τους για το κοινωνικά αναγκαίο, δηλαδή να μην εξαρτώνται οι δημοτικοί παιδικοί σταθμοί και τα σχολεία από τα διαθέσιμα κονδύλια της Ε.Ε. και τα τροφεία, να στηρίζεται η οικογένεια που ζει στην Ελλάδα και τα παιδιά της από τον 1ο χρόνο της ζωής τους και μόνο μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό μακριά από λογικές αλληλοσπαραγμού και ιδιοτέλειες ιδιωτικοοικονομικών συμφερόντων [3], ειδικά την στιγμή που τα εργατολαϊκά στρώματα έχουν διαλυθεί από την καπιταλιστική κρίση και τα τέσσερα ψηφισμένα μνημόνια.

Για να συμπληρωθεί το παζλ, υπάρχουν φωνές του εγχώριου Κεφαλαίου που ζητούν την αντικατάσταση του άρθρου 16 του Συντάγματος με το άρθρο 14 του χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ε.Ε που έχει κυρωθεί από την Ελληνική Βουλή με το Ν3671/2008 [4]. Είναι προφανές πως αν γίνει κάτι τέτοιο, θα επιφέρει τεράστιο πλήγμα στο δημόσιο σχολείο συνολικά καθώς ανοίγει διάπλατα την πόρτα σε κάθε λογής μορφή ιδιωτικοποιήσεων για όλο το φάσμα εκπαίδευσης προς όφελος των σχολαρχών κλπ.

Συμπεραίνει κανείς λοιπόν πως μέσα από την προσχηματική αναβολή και τον αποκλεισμό των 4χρονων από το δημόσιο νηπιαγωγείο, την ανυπαρξία διορισμών μόνιμου προσωπικού, τη διαιώνιση των voucher, την λογική της “αποκέντρωσης”, την καλλιέργεια τεχνητού κλίματος ανθρωποφαγίας μεταξύ των εργαζομένων στους χώρους της παιδικής ηλικίας, μεθοδεύεται ένα τερατώδες αναδιαρθρωτικό πρόγραμμα στην εκπαίδευση. Βέβαιο είναι ότι οι όποιες πρωτοβουλίες της κυβέρνησης θα επιφέρουν πλήγματα στο δημόσιο σχολείο.

Λοιπόν, να το πούμε ακόμη μια φορά στον κάθε υπουργό και στην κάθε κυβέρνηση.

Εμείς οι νηπιαγωγοί αλλά και όλοι οι άλλοι εκπαιδευτικοί με τους κιρσούς και τις φλεβίτιδες, εμείς που έχουμε γίνει λάστιχο προκειμένου να οργανώσουμε τις άθλιες αίθουσες, τα ημερήσια - ετήσια προγράμματα σπουδών και τα ολοήμερα, εμείς που αφουγκραζόμαστε καθημερινά τις ανάγκες των παιδιών και της οικογένειας και βάζουμε τις ανάγκες τους ακόμα και πιο πάνω από τις οικογένειες μας, εμείς οι νηπιαγωγοί που παρά τις δυσκολίες επιμορφωνόμαστε για να είμαστε καλύτεροι εκπαιδευτικοί, εμείς που προσπαθούμε να ανακουφίσουμε τα πεινασμένα και χτυπημένα, από τα μνημόνια σας, παιδιά (μας) από την κρίση...

Εμείς που κρατήσαμε όρθιο το δημόσιο σχολείο διεκδικούμε και σήμερα και αύριο και όσο χρειαστεί...

ΔΩΡΕΑΝ ΔΙΧΡΟΝΟ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΕΝΤΑΓΜΕΝΟ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟ ΕΝΙΑΙΟ και ΔΩΡΕΑΝ 14ΧΡΟΝΟ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ.

Ιστορικά στοιχεία -αναφορές:

[1]. Ο ιδρυτικός νόμος ΒΤΜΘ΄ του 1895 αποτέλεσε την αφετηρία της αναγνώρισης από το ελληνικό κράτος του θεσμού της προσχολικής αγωγής και μετά την εκατονταετή (και παραπάνω) σχεδόν απραξία στο ζήτημα της υποχρεωτικότητας της προσχολικής αγωγής στην Ελλάδα, εμφανίστηκαν σημαντικές εξελίξεις. Συγκεκριμένα, τον Δεκέμβριο του 2006, μετά την πίεση που ασκήθηκε από τα συνδικαλιστικά όργανα των εκπαιδευτικών με απεργίες 6 εβδομάδων, ψηφίστηκε νόμος που καθόριζε την υποχρεωτικότητα ενός έτους στο νηπιαγωγείο (N.3518, άρθρο 73, ΦEK 272 τ. A’, 21.12.2006). Σε ευρωπαϊκό επίπεδο οι χώρες που εντάσσουν την υποχρεωτικότητα στο δημόσιο νηπιαγωγείο υπό την ευθύνη των αντίστοιχων υπουργείων παιδείας είναι η Ουγγαρία, η Ουαλία, το Λουξεμβούργο και η Ελλάδα:«Ευρυδίκη», (2011), The structure of the European education systems 2010/11: schematic diagrams, αλιευμένο από http://paroutsas.jmc.gr.

[2]. Παλιότερα ο Πολάκης συκοφαντούσε τις νοσηλεύτριες πως δεν εργάζονται αλλά πλέκουν.
Ένας απ΄ όλους του γιατρούς του Νοσοκομείου να παίρνει φακελάκι, είναι αρκετό για αυτά τα κόμματα να χτίσουν την πολιτική τους δημαγωγία, προσωποποιώντας στον επίορκο τις δικές τους πολιτικές ευθύνες, και μηδενίζοντας όλους τους άλλους γιατρούς που εργάζονται μέχρι λιποθυμίας, σε συνεχόμενες 24ωρες υπερωρίες τις οποίες πληρώνονται πενιχρά μετά από κανένα 18μηνο.

[3]. Μέσα από το άρθρο της εφημερίδας των συντακτών «Νηπιαγωγοί και βρεφονηπιοκόμοι ερίζουν για τα τετράχρονα»: «Οι βρεφονηπιοκόμοι επιμένουν πως υπάρχει διεθνής συναίνεση ότι τα ολοκληρωμένα συστήματα, δηλαδή προσχολικής εκπαίδευσης και φροντίδας από 0 έως 6, χωρίς εθνικές τομές στα 4 ή 5 χρόνια, παράγουν καλύτερα αποτελέσματα εκπαιδευτικά, κοινωνικά και οικονομικά, απ’ ό,τι τα διχοτομημένα συστήματα από 0-4 και 4-6.Οι νηπιαγωγοί απαντούν πως στα περισσότερα κράτη όπου η φοίτηση στο Νηπιαγωγείο είναι προαιρετική, πρωταρχική σημασία δίνεται στην κοινωνικοποιητική λειτουργία, ενώ η εκπαιδευτική λειτουργία του Νηπιαγωγείου είναι υποβαθμισμένη. Επιπλέον, όπου έχουν ενοποιηθεί οι υπηρεσίες φροντίδας και εκπαίδευσης, είτε δεν έχει θεσπιστεί η προσχολική εκπαίδευση ως υποχρεωτική είτε το πρόγραμμα σπουδών είναι περισσότερο κοινωνικού παρά εκπαιδευτικού χαρακτήρα είτε η προσχολική εκπαίδευση δεν υπάγεται στον έλεγχο του υπουργείου Παιδείας. Δεν είναι τυχαίο, επισημαίνουν, ότι στις περισσότερες χώρες της Ε.Ε. οι παιδαγωγοί της πρώτης παιδικής ηλικίας και οι εκπαιδευτικοί της προσχολικής ηλικίας διαφέρουν και στην κατάρτιση και στις εργασιακές σχέσεις.»

[4]. Η έξοδος από την κρίση ξεκινάει στα θρανία, ΣΕΒ, σελ. 13 «Αντικατάσταση του άρθρου 16 του Συντάγματος με το άρθρο 14 του χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων, που έχει κυρωθεί από την Ελληνική Βουλή με το Ν3671/2008 και αναγνώριση του γονεϊκού δικαιώματος επιλογής της εκπαίδευσης που θα λάβουν τα παιδιά καθώς και αναγνώριση και κατοχύρωση της ανεξαρτησίας της σε όλες της βαθμίδες και σε όλους τους τύπους εκπαίδευσης».

Η Αγγελική Αρβανιτάκη είναι μέλος του σχήματος των Παρεμβάσεων Π.Ε. στην Ημαθί