Η φετινή «Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών» δεν έχει έναν «τίτλο», αλλά χιλιάδες ονόματα

Από το Σωματεία Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης της χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών ανακοινώθηκαν τα εξής: «Η τελευταία Ετήσια Έκθεση του ΕΚΤΕΠΝ για τα ναρκωτικά και το αλκοόλ (στοιχεία για το σχολ. έτος 2011-2012) για μια ακόμη φορά αναφέρει ότι η Πρόληψη των ουσιοεξαρτήσεων στην Ελλάδα υλοποιείται κυρίως από τα 73 Κέντρα Πρόληψης. Η πλειοψηφία των 71.234 μαθητών σε Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια, 2.302 παιδιών και εφήβων εκτός σχολικού πλαισίου, 5.176 εκπαιδευτικών, 15.729 γονιών, 9.920 στρατεύσιμων στις Ένοπλες δυνάμεις, 1.580 επαγγελματιών υγείας εκπαιδεύτηκαν και/ή ενημερώθηκαν χάρις στους 400 εργαζόμενους των Κέντρων Πρόληψης. Σύμφωνα με την ίδια Έκθεση, υπηρεσίες ατομικής συμβουλευτικής προσφέραμε σε περισσότερους από 4.900 ανθρώπους πανελλαδικά.

Ξέρουμε από πρώτο χέρι ότι το σχολικό έτος 2013-2014 χτίσαμε κι άλλο μέσα στην κοινωνία. Δουλεύοντας σε ένα χαοτικό θεσμικό πλαίσιο που επιτρέπει αυθαιρεσίες , με ανεπαρκή χρηματοδότηση που, επιπλέον, στην πορεία από το Υπουργείο Υγείας προς τα Κέντρα Πρόληψης «εξαφανίζονταν» από τις ηγεσίες του ΟΚΑΝΑ. Δουλεύοντας με ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές, μα και χωρίς καν σύνδεση με την Πολιτεία για το πρώτο 5μηνο του 2014. Δουλεύοντας χωρίς συμβάσεις με τον ΟΚΑΝΑ, αφού η ηγεσίες του εκβιάζουν για παράνομες περικοπές μισθών σε δομές που δεν του ανήκουν, αναδρομικά από 01/01/2013. Δουλεύοντας απλήρωτοι για μήνες, με οφειλές σε ΙΚΑ και εφορία, με την επιχορήγηση Α΄ Εξαμήνου του Υπουργείου Εσωτερικών να μην έχει κατατεθεί ακόμη στα Κέντρα Πρόληψης. Σε τέτοιο πλαίσιο καταφέραμε για ακόμη μία χρονιά να κρατήσουμε ανοιχτές τις δομές και να προσφέρουμε δωρεάν ποιοτικές υπηρεσίες σε θέματα εξαρτήσεων και ψυχικής υγείας, σε δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες μας.

Η φετινή «Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών» για εμάς δεν έχει έναν «τίτλο», αλλά χιλιάδες ονόματα. Απ’ αυτά που δεν χάνονται στα χαρτιά, απ’ αυτά που χαράζονται στις μνήμες μας μέσα από σχέσεις εμπιστοσύνης. Στη μέση μιας ακόμη ζοφερής χρονιάς, μοναδικός δρόμος διεξόδου παραμένει αυτός της συμμετοχής, της δράσης, της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης. Ο άλλος δρόμος, της παράτας και της εκμετάλλευσης του πόνου, που τραβάνε οι «αρμόδιοι», δεν μας αφορά. Κοιτάμε μπροστά. Η κοινωνία, οι ανθρώπινες σχέσεις, η Ζωή με Αξιοπρέπεια θα νικήσουν».