Με τον Σύλλογο Χιονοδρόμων Ορειβατών στο Στρατονικό Όρος

Του Νίκου Τσιαμούρα

Άφησαν πίσω τους την αρχαία Μυγδονία, πεζοπορούν τώρα σε ένα παραμυθένιο μονοπάτι λίγο πιο πάνω από τον Ερέχθιο ποταμό. Πανέμορφα δασικά τοπία τους υποδέχονται, μονοπάτια διαφορετικής δυσκολίας, αιωνόβια δένδρα οξιές και καστανιές.

Έφυγαν από την Βέροια απόγευμα Σαββάτου κάτω από μια καλοκαιρινή νεροποντή του Ιουνίου φίλοι και μέλη του Συλλόγου, για τον Σταυρό Χαλκιδικής. Διαδρομή Βέροια- Θεσσαλονίκη – λίμνη Βόλβη - Ρεντίνα – Σταυρός.

Μετά την εθνική οδό, προσπερνάνε την Ρεντίνα που αναφέρεται με το ίδιο όνομα από τον 10ο αιώνα μ. Χ. ως έδρα επισκοπής. Βρίσκονται τώρα στα στενά της Ρεντίνας ή Μακεδονικά Τέμπη ή κοιλάδα των κλεφτών, ανάμεσα στα όρη του Χολομώντα και των Κερδυλίων λίγο πριν τον Σταυρό, τοπίο καταπράσινο ονειρεμένο.

Είναι στην Χαλκιδική. Από τους προϊστορικούς χρόνους και έως την κλασική εποχή στα βόρεια παράλια του Αιγαίου, έως το Βέρμιο και τον Όλυμπο κατοικούσαν θρακικά φύλα, οι Σιθώνιοι συγγενείς με τους Ηδωνούς Θράκες κατοικούσαν στην περιοχή . Τον 8ο π. Χ. αιώνα άποικοι από την Χαλκίδα και την Ερέτρια κατέλαβαν το μεγαλύτερο μέρος των ακτών και ίδρυσαν αποικίες δίνοντας το όνομα Χαλκιδική σε ολόκληρη την Χερσόνησο.

Έφθασαν στον Σταυρό.

Μια πανέμορφη τοποθεσία, η θάλασσα με τις παραλίες της και ακριβώς πάνω από το χωριό ένα βουνό με μια ποικιλία δασών που τους αφήνει άφωνους. Ορειβάτες από όλη την βόρεια Ελλάδα, στήνουν τα αντίσκηνα – ευτυχώς η καλοκαιρία εδώ καλά κρατεί – και μια πρώτη ματιά μια πρώτη γνωριμία στον χώρο της κατασκήνωσης τους αποζημιώνει ευχάριστα. Η νύχτα πέρασε με συναντήσεις ομιλίες και αναμνηστικά, το βραδινό γεύμα λιτό και νόστιμο.

Με το ξημέρωμα το φως της ημέρας αποκαλύπτει μια φύση και μια βλάστηση ονειρεμένη. Δάση φυλλοβόλα πλατύφυλλα με δρυς, καστανιές, οστρυές, φιλύρες και οξιές. Σε κάποια σημεία δάση αρχέγονα από οξιές, δρυς και αιωνόβιες μεγάλες καστανιές. Ίταμοι, αριές, δάφνες, πουρνάρια, φιλύκια και κουμαριές. Παραποτάμια δάση, πλατάνια, σκλήθρα, γαύροι, σφενδάμια, ιτιές, πεύκα, φτελιές και φράξοι. Η πανίδα πολύ πλούσια , μπορείς να συναντήσεις λύκους, αγριόγατες και ζαρκάδια. Μην σας φανεί περίεργο αν συναντήσετε αλεπούδες, κουνάβια, σκίουρους, ασβούς, αγριογούρουνα και νυφίτσες.

Ο σύλλογος του Σταυρού Φ.Ο.Σ ( Φυσιολατρικός ορειβατικός Σύλλογος ), μια "παρέα" ανθρώπων με πολύ μεράκι για το βουνό τους, μεγάλη αγάπη για αυτό που κάνουν και με αστείρευτη διάθεση διοργάνωσαν την 34η Βορειοελλαδική Συνάντηση Ορειβατών .

Με τη Συνθήκη της Λωζάνης το 1923 Έλληνες από το χωριό Κατιρλί της Νικομήδειας απέπλευσαν στην περιοχή εδώ. Αργότερα εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες από τον Ιντζέ Πανόρμου και την Μάδυτο της Ανατολικής Θράκης. Στα βόρεια του χωριού κατηφορίζει ο Ρήχιος ποταμός , ένα από τα αρχαιότερα ποτάμια. Πηγάζει από την λίμνη Βόλβη και χύνεται στον Στρυμονικό κόλπο. Δημιουργήθηκε πριν χιλιάδες χρόνια, εξ αιτίας της έντονης σεισμικής δραστηριότητας στην περιοχή.

Λίγο πιο πέρα από τον Σταυρό ήταν και η Μυγδονία λίμνη που χώριζε την χερσόνησο της Χαλκιδικής από την υπόλοιπη Μακεδονία. Απομεινάρια της λίμνης σήμερα είναι η λίμνη Κορώνεια και η Βόλβη. Η Μυγδονία σαν χώρα στα αρχαία χρόνια, εκτεινόταν γύρω από την λίμνη Βόλβη βόρεια της Χαλκιδικής και νότια από την Κρηστωνία και τη Βισαλτία. Οι Μύγδονες, Παιονική φυλή κατοικούσε στην περιοχή του Κάτω Αξιού, ανάμεσα στον Αξιό και τον Στρυμώνα. Σύμφωνα με την παράδοση, οι κάτοικοι της ονομαζόταν Μύγδονες, από τον γενάρχη Μύγδονα, γιο του Άρη και της νύμφης Καλλιόπης. Πιθανότατα οι Μύγδονες αποτελούσαν μέρος του βασιλείου των Ηδωνών και ήταν συγγενικό φύλο με αυτούς.

Αριθμούσε περί τις 14 πόλεις και χωριά μεταξύ των οποίων η Απολλωνία πλησίον της Βόλβης, η Αρέθουσα δίπλα στον Ρήχιο ποταμό, Η Θέρμη που αργότερα ονομάστηκε Θεσσαλονίκη και που εξ αυτής πήρε το όνομα ο θερμαϊκός, η Λήτη ή Λιτή , η Σίνδος , η Χαλάστρα κ.α.

Μετά την εγκατάσταση των Μακεδόνων στην περιοχή τους έφυγαν και εγκαταστάθηκαν στη Μικρά Ασία κοντά στον Βιθυνικό Όλυμπο, σε μια περιοχή που ονομάστηκε επίσης Μυγδονία. Ο ευγενής Μύδων σύμφωνα με τον Όμηρο σκοτώνεται από τον Αχιλλέα κατά την διάρκεια του Τρωϊκού πολέμου. Ο Ηρόδοτος περιγράφοντας την εκστρατεία του Ξέρξη εναντίον της Ελλάδος το 480 π. Χ. αναφέρει ότι το περσικό ναυτικό μπήκε στον Θερμαϊκό κόλπο, πηγαίνοντας κοντά στις ακτές της Μυγδονίας.
Ξημερώνει, ξημέρωσε και το καταπράσινο βουνό τους περιμένει να το διαβούν και να γνωρίσουν τις ομορφιές του.

Η διαδρομή της πεζοπορίας Σταυρός – Παλιοχώρα – Καρακόπετρα – Τσάκαλος – Αγνάντι – Σταυρός, διάρκειας 3+30 ωρών και απόσταση 10 χιλιόμετρα.
Ορειβατούν τώρα σε ένα πυκνό καταπράσινο δάσος – αδιαπέραστο από την πυκνή βλάστηση - τα ορειβατικά σημάδια και οι χαρούμενες φωνές των ορειβατών τους καθοδηγούν στα μονοπάτια που είναι μικρής δυσκολίας.

Η 34η Β.Ο.Σ. στον Σταυρό Χαλκιδικής πήρε τέλος με επιτυχία ,συγχαρητήρια σε όλους .

H επιστροφή έγινε απομεσήμερο στην πόλη της Βέροιας.