Αφροδίτη Σπανίδου: Η δημόσια διοίκηση πρέπει να αλλάξει

Της Αφροδίτης Σπανίδου

Είμαι η Αφροδίτη η Σπανίδου. Είμαι μητέρα τριών παιδιών και δουλεύω. Κι όλοι εμείς επειδή δουλεύουμε και δεν προλαβαίνουμε, αφήσαμε κάποιους να γίνουν επαγγελματίες πολιτικοί και εργολάβοι σωτήρες.

Το μεγαλύτερο μέρος της εργασιακής μου ζωής είναι μέσα στη δημόσια διοίκηση.

Αυτά τα δυο: τα παιδιά μου δηλαδή και ο χώρος της δουλειάς μου σε συνδυασμό με την τραγική κατάσταση τηςχώρα μας με έκαναν να ασχοληθώενεργά με την πολιτική.

Και εξηγούμαι: γιατί δεν θέλω να δω τα παιδιά μου οικονομικούς μετανάστες και γιατί αντιμετωπίζοντας την καθημερινότητα της δουλείας μου, διαπιστώνω αυτό που όλοι μας τελικά διαπιστώνουμε: ότι οι υπηρεσίες που παρέχει η δημόσια διοίκηση είναι το λιγότερο προβληματικές.

Θα μου πείτε αυτό είναι το πρόβλημα της χώρας, εδώ έχουμε να αντιμετωπίσουμε χρέος, τρόικα, ανεργία,απολύσεις, από εδώ θα ξεκινήσουμε ; Λοιπόν ναι. Από εδώ.

Γιατί πείτε μου ποια δημόσια πολιτική (οικονομική, ανάπτυξης ,κοινωνική) μπορεί να αποδώσει αν δεν λειτουργεί ο κρατικός μηχανισμός.

Καμία φυσικά!!!

Όλα ξεκινάν από εδώ , είναι το πρώτο σκαλοπάτι. Είναι ο τομέας που επηρεάζει κάθε προσπάθεια και μπλοκάρει κάθε προσπάθεια, είτε στις μεταρρυθμίσεις είτε στην ανάπτυξη.

Τι έχουμε λοιπόν σήμερα:

• Πολίτες που είναι αναγκασμένοι να περιμένουν σε ατελείωτες ουρές
• Πολίτες που ψάχνουν να βρουν άκρη για το ποιας υπηρεσίας αρμοδιότητα είναι η υπόθεσή τους.
• Πολίτες που περιμένουν χρόνους απαράδεκτα μεγάλους για να διεκπεραιωθούν οι υποθέσεις τους
• Πολίτες που καταφέρονται εναντίον των υπαλλήλων, ορίζοντάς τους ως υπευθύνους της κατάστασης

Άρα λοιπόν πώς θα εξυπηρετηθούν τελικά αυτοί οι πολίτες; στηριζόμενοι στο φιλότιμο του κάθε υπάλληλου ή απευθυνόμενοι στον «γνωστό» τους πολιτευτή.
Δεύτερον έχουμε Επιχειρηματίες, που για να ξεκινήσουν μια επιχείρηση ή για να βελτιώσουν τη λειτουργία της ήδη υπάρχουσας, χάνονται σε ένα λαβύρινθο υπηρεσιών ,Υπουργείων , με ενδεχόμενο στο τέλος να μην μπορέσουν να βρουν ούτε καν την ύπαρξη του κατάλληλου νομοθετικού πλαισίου.

Πώς θα τα καταφέρουν λοιπόν;

Αναζητώντας βοήθεια από τον «γνωστό τους» βουλευτή ή βγαίνοντας από τα σύνορα της χώρας μας - βλέπε Βουλγαρία ή τελικά αποφασίζοντας να κάτσουν στην ησυχία τουςκαι να μη ρισκάρουν και τα λεφτά τους.

Και τέλος έχουμε εμάς τους υπαλλήλους.

• Υπάλληλοι που βομβαρδίζονται καθημερινά από καινούργιους Νόμους , Προεδρικά Διατάγματα , εγκυκλίους όπου το ένα καταργεί, συμπληρώνει ή τροποποιεί το άλλο
• Υπάλληλοιχωρίς σαφείς αρμοδιότητες και καθορισμένους στόχους που κάνουν λίγο απ' όλα και στο τέλος τίποτα.
• Υπάλληλοιδυσαρεστημένοι από τις μειώσεις των μισθών τους, φοβισμένοι για τιμωρίες και απολύσεις.
• Υπάλληλοιαπαξιωμένοι από τους πολίτες, την κοινωνία, να θεωρούνται κόστος και όχι κεφάλαιο για το κράτος
• Υπάλληλοιπου,κάποιοι απ' αυτούς, φτάνουν τελικά να απογοητεύονται ή και να αδιαφορούν για την ποιότητα και το αποτέλεσμα της δουλειάς τους, που ψάχνουν προστασία στη συντεχνία τους ή στον πιο βολικό κομματάρχη.

Αυτή η Δ.Δ. πρέπει να αλλάξει.

Γι αυτό ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ με τη συμβολή όλων μας, στηριγμένο σε ανθρώπους γνώστες και ειδικούς, με πρώτο τον Παναγιώτη Καρκατσούλη, έδωσε πριν λίγες μέρες στη δημοσιότητα μια ολοκληρωμένη πρόταση για τη μεταρρύθμιση στη δημόσια διοίκηση.

Τη βασίλισσα των μεταρρυθμίσεων.

Μια από τις δικές μας κόκκινες γραμμές.

Το Ποτάμι με την πρότασή του θέτει ως στόχους:
1. Αποτελεσματικότερη δημόσια διοίκηση, βελτίωση ποιότητας παρεχόμενων υπηρεσιών
2. Μείωση δημοσιονομικού κόστους - βέλτιστη και χρηστή αξιοποίηση πόρων
3. Διαφάνεια, λογοδοσία, συμμετοχικότητα

Βασικά εργαλεία για να πετύχουμε αυτούς τους στόχους:
1. Η Βελτίωση της ποιότητας των κανόνων
2. Η Βελτίωση του κυβερνητικού συντονισμού
3. Η Ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού

Κι όλα αυτά στην πρότασή μας αναλύονται σε συγκεκριμένες δράσεις με αναλυτική τεκμηρίωση. Αφιερώστε 30 λεπτά να τη διαβάσετε για να διαπιστώσετε ότι υπάρχει λύση και διέξοδος.

Αυτή η λύση πρέπει και θα δοθεί από την επόμενη κυβέρνηση.

Γιατί το ΠΟΤΑΜΙ θα είναι η Τρίτη δύναμη και ο εγγυητής των αλλαγών. Και η Δημόσια Διοίκηση θα 'ναι στήριγμα κι όχι φρένο για την οικονομική ανάπτυξη.