Οι Βεροιώτες ξεναγήθηκαν στο Δίδυμο Οθωμανικό Λουτρό (φωτογραφίες)

Ξενάγηση στο κρυμμένο στολίδι της Βέροιας, το δίδυμο οθωμανικό Λουτρό, πραγματοποίησαν η Προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ημαθίας Αγγελική Κοτταρίδη και η αρχαιολόγος Μαρία Χειμωνοπούλου. Ο χώρος δεν είναι ακόμη επισκέψιμος ωστόσο η ξενάγηση έγινε με πρωτοβουλία της κ. Κοτταρίδη με στόχο να ενημερωθεί το Βεροιώτικο κοινό και να μεγαλώσει η υποστηρικτική ομάδα που έχει δημιουργηθεί για την αποκατάσταση του μνημείου.

Πολλοί πολίτες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της αρχαιολογίας, ενημερώθηκαν για την λειτουργία και την ιστορία του λουτρού και είχαν την ευκαιρία να δουν από κοντά τις τοιχογραφίες οι οποίες, σε μια εποχή και σ’ ένα πολιτιστικό περιβάλλον, το οποίο επέτρεπε μόνο τον ανεικονικό διάκοσμο, απεικονίζουν μορφές!

Το Λουτρό του Αλατά βρίσκεται νότια της οδού Μητροπόλεως (βρίσκεται στη συμβολή των οδών Λουτρού, Περδίκα και Ελευθερίας) και χρονολογείται στα τέλη του 15ου αιώνα. Είναι γνωστός ως «Τουζτσί χαμάμ» ή, εκ παραφθοράς, «Τσις χαμάμ». Ο λουτρώνας είναι δίδυμος, δηλαδή περιλαμβάνει ανδρικό και γυναικείο τμήμα, με όλους τους χώρους που απαιτούνταν για τη λειτουργία ενός κεντρικού δημόσιου λουτρού της εποχής.

Στην ξενάγηση συμμετείχε και ομάδα πολιτών της Βέροιας που υποστηρίζει την πρωτοβουλία της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ημαθίας για την αποκατάστασή του Λουτρού.

Η ομάδα αυτή ενημέρωσε το κοινό για την πρωτοβουλία της να στηρίξει την αποκατάσταση του Λουτρού και συγκέντρωσε υπογραφές πολιτών που ήθελαν να συμμετάσχουν σε αυτή την προσπάθεια.,

Το δίδυμο Λουτρό

Οι τοιχογραφίες, που σώζονται στο αποδυτήριο του ανδρικού τμήματος, εικονίζουν μια μοναδική παράσταση κυνηγιού, η οποία κάλυπτε όλες τις επιφάνειες των τοίχων.

Σήμερα διακρίνονται έφιππες μορφές, μεγάλα ζώα, όπως ελέφαντας και καμηλοπάρδαλη, καθώς και μορφές Οθωμανών που κυνηγούν και στοχεύουν με τα βέλη και τα ακόντιά τους τα ζώα.

Τοιχογραφίες υπήρχαν και στο γυναικείο τμήμα, που όμως έχουν καταστραφεί, εκτός από το αποσπασματικά σωζόμενο μοτίβο των ερυθρόμορφων ανθεμίων, ενώ συνολικά η τοιχογράφηση συμπίπτει χρονικά με την ανέγερση του λουτρώνα, στο τέλος του 15ου αιώνα.

Ο λουτρώνας ήταν δίδυμος, είχε δηλαδή ανδρικό και γυναικείο τμήμα, και είναι ένα από τα τρία ακέραια σωζόμενα οθωμανικά μνημεία που ιδρύθηκαν στην πόλη μετά την κατάληψή της, το 1433. Το ανδρικό και το γυναικείο τμήμα δεν επικοινωνούσαν μεταξύ τους και καθένα από αυτά ακολουθούσε την τριμερή διάταξη, ώστε οι επισκέπτες να περνούν από όλα τα στάδια που οδηγούσαν στη φυσική και πνευματική κάθαρση.

Η είσοδος για το ανδρικό λουτρό γινόταν από μία κεντρική θύρα στα δυτικά του κτιρίου και η μεγάλη σάλα λειτουργούσε ως χώρος υποδοχής, αποδυτήρια, βεστιάριο, χώρος αναμονής και χαλάρωσης.

Το γυναικείο τμήμα αναπτυσσόταν βόρεια του ανδρικού και είχε παρόμοια σάλα, ελαφρώς μικρότερη όμως.

Στο βόρειο τμήμα του συγκροτήματος υπήρχε ο χώρος της καύσης με την εστία. Ενα τοξωτό άνοιγμα τροφοδοτούνταν με ξύλα και ο καπνός διοχετευόταν στα μαρμάρινα δάπεδα, ενώ το νερό κυκλοφορούσε μέσω πήλινων σωληνώσεων που ήταν εγκατεστημένες στους τοίχους και κατέληγαν στις βρύσες πάνω από τις γούρνες.

Η λειτουργία του λουτρού συνεχίστηκε μέχρι το 1930 και για τα επόμενα περίπου 30 χρόνια στεγαζόταν εκεί ένα ξυλουργείο, ενώ το 1964 περιήλθε στην ιδιοκτησία του υπουργείου Πολιτισμού.

{jlex}flickr:72157676027472204{/jlex}