Δικαίωμα στην ιστορική μνήμη "Η Μπάντα" του Νίκου Ασλανίδη που προβλήθηκε στην Βέροια (φωτογραφίες)

Το ντοκιμαντέρ "Η Μπάντα" του δημοσιογράφου Νίκου Ασλανίδη προβλήθηκε την Πέμπτη 2 Μαΐου στο Εκκοκκιστήριο Ιδεών, σε μια εκδήλωση που διοργάνωσε με μεγάλη επιτυχία η Ένωση Καθηγητών Αγγλικής Δημόσιας Εκπαίδευσης Ημαθίας.

Η βραδιά ξεκίνησε μουσικά, με τη συνδρομή δύο καλλιτεχνών, του Λευτέρη Παπαδόπουλου στο τραγούδι και του Γιάννη Χωραφαΐδη στη λύρα, για να εισαγάγει το κοινό στο πνεύμα της εκδήλωσης.

Η γραμματέας της Ένωσης Καθηγητών Αγγλικής Ελισάβετ Πιπερίδου προλόγισε την εκδήλωση κι αναφέρθηκε στο βιογραφικό του Νίκου Ασλανίδη.

Στη συνέχεια ο δημιουργός είπε «Αυτή η ιστορική στιγμή των 100 χρόνων από την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, στάθηκε αφορμή για τη συγγραφή ενός βιβλίου και ιδιαίτερα όταν άκουσα αρνητές της ιστορίας, ότι αυτό το γεγονός δεν υπήρξε. 40 χρόνια συνέλεξα μαρτυρίες ανθρώπων, της πρώτης γενιάς, που έζησαν τα γεγονότα αυτά… Το βιβλίο αυτό περιέχει τις μαρτυρίες αυτών των ανθρώπων που αναφέρουν πώς γλύτωσαν από τη Γενοκτονία, αλλά έχασαν συγγενείς, φίλους κ.α. Παράλληλα δημιουργήθηκε και το ντοκιμαντέρ «Η Μπάντα» που στοχεύει στη νέα γενιά. Στο ντοκιμαντέρ αναφέρεται μία από τις 40 ιστορίες – μαρτυρίες, που είναι από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις, ενώ ο αριθμός 40 συμβολίζει τους 40 Μάρτυρες της Ορθοδοξίας που μαρτύρησαν στον Πόντο», ενώ τόνισε ότι όσα αναφέρονται στο ντοκιμαντέρ δεν είναι μυθοπλασία. «Είναι μία αληθινή ιστορία, δεν πρόκειται για υπερβολές… Είναι σκληρό, δεν έχει happy end. Είναι ιστορία ειπωμένη από άνθρωπο που έζησε τα γεγονότα… Το ζητούμενο είναι το δικαίωμα στην ιστορική μνήμη», είπε. Τέλος αναφέρθηκε στην υπόθεση του ντοκιμαντέρ.

Εκπρόσωπος της Εκκλησίας, εκπρόσωποι φορέων και συλλόγων, πολιτευτές και πολίτες παρακολούθησαν εκστασιασμένοι το συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ "Η Μπάντα", που είναι αφιερωμένο στα 100 χρόνια από τη Γενοκτονία των Ποντίων και στη μνήμη των 353.000 που βρήκαν τραγικό θάνατο την περίοδο εκείνη.

Στο ντοκιμαντέρ εκτυλίσσετε η απίστευτη ιστορία του νεαρού Γιάννη Παπαδόπουλου (αφηγητής ντοκιμαντέρ), μέλος της φιλαρμονικής ορχήστρας της Κερασούντας του Ευξείνου Πόντου, που επιστρατεύτηκε βίαια από τον Τοπάλ Οσμάν.

Η ορχήστρα αυτή αποτελούνταν από δεκατρείς Έλληνες και τρεις Τούρκους. Ήταν υποχρεωμένοι να ακολουθούν τις περιοδείες του Τοπάλ Οσμάν και να παίζουν τουρκικά εμβατήρια την ώρα που οι τσέτες έσφαζαν, βίαζαν και λήστευαν τους Έλληνες. Στο τέλος ο αιμοσταγής Τούρκος έδωσε εντολή και σφαγιάστηκε όλη η ορχήστρα. Ο μόνος που επέζησε ως εκ θαύματος ήταν ο Γιάννης Παπαδόπουλος, ο οποίος κατάφερε να έρθει στην Ελλάδα, έγραψε ένα βιβλίο, στο οποίο εξιστόρησε όσα βίωσε ο ίδιος από αυτήν την τραγωδία και δεν ξαναέπαιξε μουσική (φλάουτο).

Τα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ πραγματοποιήθηκαν από τα παιδιά και τα εγγόνια του Γιάννη Παπαδόπουλου, με τη συμμετοχή 80 ηθοποιών και της Φιλαρμονικής Ορχήστρας του Δήμου Γιαννιτσών.

Η δημοσιογραφική έρευνα και η σκηνοθεσία για το ντοκιμαντέρ έγινε από τον δημοσιογράφο Νίκο Ασλανίδη, ενώ το επιμελήθηκαν ιστορικά ο Κωνσταντίνος Φωτιάδης, ο Θεοδόσης Κυριακίδης και ο Λάζαρος Βασιλειάδης.

Στην εκδήλωση διατέθηκε το βιβλίο του Νίκου Ασλανίδη «Μάρτυρες» 100 χρόνια μετά…, και ο συγγραφέας υπέγραψε αντίτυπά του.

Στο τέλος της εκδήλωσης οι παρευρισκόμενοι κεράστηκαν κρασί και συνομίλησαν με τον κ. Ασλανίδη.