Ο συγγραφέας Θοδωρής Δεύτος μιλάει για το βιβλίο που θα παρουσιάσει στην Βέροια ''Είμαι πολίτισσα τζάνουμ''

Ο συγγραφέας Θοδωρής Δεύτος σε συνεργασία με το βιβλιοπωλείο  Βιβλιοπωλείο Ηλιοτρόπιο  και τον σύλλογο Μικρασιατών Ημαθίας θα παρουσιάσουν στο Παύλιο Πολιτιστικό Κέντρο, το Σάββατο 27 Μαΐου στις 7:30 μ.μ. το βιβλίο ''Είμαι πολίτισσα τζάνουμ''. Ο κ. Δεύτος μίλησε για το βιβλίο που θα παρουσιαστεί και είπε:

Ερ. Απόσπασμα από το προηγούμενο βιβλίο σας κ. Δεύτο με τίτλο « Τραπεζούντα το διαμάντι της Ανατολής» τέθηκε θέμα στις περσινές Πανελλήνιες εξετάσεις στο μάθημα της Νεοελ. Λογοτεχνίας. Πείτε μας, πως αισθανθήκατε όταν πληροφορηθήκατε αυτή την επιτυχία;

Απ:: Το πρώτο πράγμα που αισθάνθηκα ήταν έκπληξη, γιατί το βιβλίο ήταν πάρα πολύ νέο. Μου έστειλε συγχαρητήριο μήνυμα το βράδυ στο fb , ένας συνάδελφος που ήταν επιτηρητής στις εξετάσεις. Μέχρι τότε δεν το είχα πληροφορηθεί. Προσπάθησα να βρω το θέμα, πράγματι ήταν ένα πολύ ωραίο απόσπασμα, που αφορούσε την Θεσσαλονίκη και την σχέση της με την προσφυγιά. Μετά άρχισαν να ξεπηδούν και άλλα συναισθήματα, όπως χαρά, υπερηφάνεια, δικαίωση. Ξέρετε, δεν είναι λίγο πράγμα αυτή η επιλογή, όταν μάλιστα από τους εν ζωή συγγραφείς, έχουν επιλεγεί θέματα, μόνον από έργα της κ. Αρβελέρ και του κ. Γραμματικάκη! Χαρά και υπερηφάνεια λοιπόν, ήταν τα κυρίαρχα συναισθήματα που με κατέκλυσαν.

Ερ: Πριν από λίγους μήνες κυκλοφόρησε το νέο σας βιβλίο με τίτλο « Είμαι Πολίτισσα τζάνουμ » από τις εκδ. Ωκεανός. Το βιβλίο κάνει ένα πολύ όμορφο ταξίδι στην Πόλη των Ρωμιών, την Κωνσταντινούπολη, και μέσα από τις ζωές των ηρώων σας, ξεδιπλώνεται υπέροχα και η ιστορία της Πόλης. Τι σας κάνει να γράφετε σχεδόν αποκλειστικά τα τελευταία δέκα χρόνια, για τις αλησμόνητες πατρίδες;

Απ: Πρέπει να σας πω ότι κατάγομαι κι εγώ από μια αλησμόνητη πατρίδα, αλλά δεν είναι αυτός ο μοναδικός λόγος. Ο βασικότερος ίσως που με οδηγεί να γράφω γι αυτές, είναι η άγνοια που υπάρχει στον λαό μας, γύρω από πολύ σημαντικά θέματα της νεότερης ιστορίας μας. Πόσοι γνωρίζουν άραγε τι συνέβη στην Κωνσταντινούπολη την 6η Σεπτεμβρίου του 55; Ελάχιστοι, και αυτό δεν είναι τυχαίο, δεν είναι συμπτωματικό! Δεν φταίνε οι πολίτες γι αυτήν την άγνοια, φταίει το εκπαιδευτικό σύστημα, που δεν τους τα διδάσκει. Και αυτό είναι μια σκόπιμη, μια συνειδητή επιλογή, που εκπορεύεται έξωθεν!!!

Ερ: Η αφήγηση σας ομολογώ πως με συγκλόνισε, οι σκηνές που φτιάχνετε, ζωντανές, ολοζώντανες. Οι καταστάσεις συγκλονιστικά δοσμένες, η ζωή των Ρωμιών, σαν να ήμουν εκεί και ζούσα μαζί τους! Ομολογώ ότι είναι ένα βιβλίο που με άγγιξε πολύ, με έκανε να θυμώσω, να κλάψω, να γελάσω και να προβληματιστώ. Πείτε μας λίγα λόγια για την πλοκή του.

Απ: Η ιστορία, η οποία περιέχει και στοιχεία από επιμέρους αληθινές ιστορίες, παρακολουθεί την ζωή τριών γενιών μιας οικογένειας Κωνσταντινουπολιτών από το 1923-1981. Με τις χαρές και τις λύπες τους, με έρωτες τρανούς και με μεγάλες ανατροπές. Περιγράφει την καλοπέραση τους, με τις καφετζούδες και τα δείπνα τους, τις εξοχές, τις επιχειρήσεις. Αλλά και τα σχολεία και τις λαμπρές εκκλησιές τους. Διαβάζοντας το θα σεργιανίσετε στα σοκάκια και τους μαχαλάδες της, στο Πέραν, στο Ταρλάμπασι, στα Ταταύλα, στην ανατολική ακτή, στην κλειστή αγορά, στην Πρίγκηπο, θα ζωντανέψουν τα παζάρια και οι χαρτορίχτρες. Στην πορεία, η ζωή τους δεν ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα. Βίωσαν την καταστροφή και τον ξεριζωμό με έναν τρόπο σκληρό και απάνθρωπο. Πιστεύω ότι είναι ένα βιβλίο που θα συγκινήσει τον κάθε αναγνώστη!

Ερ. Πόσο σημαντικό είναι το ιστορικό μυθιστόρημα τόσο για εσάς που το γράφετε όσο και για τους αναγνώστες που το διαβάζουν; τι σημασία έχει για εσάς η ιστορία;

Απ: Η γνώση της Ιστορίας για έναν λαό και ειδικά για τον δικό μας, είναι πολύ σημαντικό εφόδιο για κάθε Έλληνα. Ο Τσώρτσιλ είχε πει « λαός που δεν γνωρίζει την ιστορία του, είναι καταδικασμένος». Με αυτή την έννοια, είναι πολύ σημαντικός ο ρόλος του ιστορικού μυθιστορήματος, πόσο μάλλον που αυτή η ιστορία, η νεώτερη, αποκρύπτεται επιμελώς και σκόπιμα από τις νέες γενιές των Ελλήνων, αφού στα σχολικά εγχειρίδια, ελάχιστα αναγράφονται για τις μεγάλες στιγμές που αφορούν το έθνος μας. Είδατε τι έγινε με το θέμα των Ποντίων, ακούσατε δηλώσεις Ρεπούση και Φίλη. Γνωρίζουν μήπως οι Νεοέλληνες τι έγινε την 6η Σεπτεμβρίου του 55 στην Κωνσταντινούπολη; Γιατί αποκρύπτεται άραγε η ιστορία μας; Ποιός θα απαντήσει σε αυτό το ερώτημα;

Ερ: Από που αντλείτε το εναρκτήριο λάκτισμα για τη συγγραφή ενός βιβλίου. Ένα καθημερινό συμβάν; Μια εικόνα; Μια σκέψη;

Απ: Όχι, δεν εξαρτώ την συγγραφική μου δραστηριότητα από ένα τυχαίο συμβάν ή μια τυχαία σκέψη. Σας μίλησα πριν για την άγνοια της ιστορίας που υπάρχει, όχι από ευθύνη του καθενός από εμάς, αλλά από ηθελημένη αμέλεια ( για να το πω κομψά ). Αυτή την άγνοια θέλω να πολεμήσω με τα γραπτά μου και το κάνω συστηματικά τα τελευταία χρόνια.

Ερ: Είχατε ποτέ πρότυπο κάποιον άλλον συγγραφέα; Υπάρχει κάποιος που σας επηρέασε στο ύφος και στο συγγραφικό στυλ;

Απ: Αυτό δεν μπορώ να το πω εγώ, αλλά οι αναγνώστες μου. Δεν νομίζω όμως ότι μοιάζει η γραφή μου με κάποιου άλλου, άλλωστε ο κάθε ένας έχει το προσωπικό του στυλ.

Ερ: Χρησιμοποιείται στα βιβλία σας γεγονότα που σας έχουν επηρεάσει στην προσωπική σας ζωή;

Απ: Σίγουρα, γεγονότα, καταστάσεις, ακούσματα, εικόνες που έχουν υποπέσει στην αντίληψη μου, έχουν επηρεάσει ασφαλέστατα την γραφή μου. Αυτό θεωρώ πως είναι κάτι αναπόφευκτο.

Ερ: Ετοιμάζετε κάτι άλλο αυτό τον καιρό κ. Δεύτο;

Απ: Ήδη έχω ξεκινήσει ένα καινούργιο βιβλίο, που κι αυτό θα αφορά μια ακόμη αλησμόνητη πατρίδα, για την οποία πολύ λίγα γνωρίζουμε.