Το "πακέτο Χατζηγάκη" αποκαλύπτει μία απαράδεκτη φιλοσοφία άσκησης πολιτικής

Του Θανάση Θεοχαρόπουλου

Η υπόθεση του "πακέτου Χατζηγάκη" και η πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου σύμφωνα με την οποία τα έτη 2008-2009 δόθηκαν αγροτικές ενισχύσεις ασυμβίβαστες με την κοινοτική νομοθεσία αναδεικνύει τον τρόπο διαχείρισης των κοινοτικών κονδυλίων στην χώρα μας αμέσως πριν έρθει στο προσκήνιο η οικονομική κρίση και αποκαλύπτει μία απαράδεκτη φιλοσοφία άσκησης πολιτικής. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Γενικό Δικαστήριο, οφείλουν να ανακτηθούν αγροτικές ενισχύσεις ύψους μεγαλύτερου από 300 εκατ. ευρώ, που χορηγήθηκαν σε Έλληνες αγρότες το 2008 και το 2009, επειδή κρίνονται ασύμβατες με την εσωτερική αγορά. Αυτό συνέβη γιατί περιήλθαν σε γνώση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής «αντισταθμιστικές πληρωμές τις οποίες επρόκειτο να καταβάλει ο ΕΛΓΑ λόγω των ζημιών που είχαν υποστεί κατά το έτος 2008, εξαιτίας των δυσμενών καιρικών συνθηκών».

Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης «ούτε ο αντισταθμιστικός χαρακτήρας των μέτρων ούτε το γεγονός ότι δικαιολογούνται από σκοπό κοινωνικής πολιτικής δεν αποκλείει το ενδεχόμενο οι πληρωμές που κατέβαλε ο ΕΛΓΑ να χαρακτηρισθούν ως πλεονέκτημα. Οι πληρωμές που κατέβαλε ο ΕΛΓΑ το 2008 συνιστούσαν πλεονέκτημα χρηματοδοτούμενο από κρατικούς πόρους, μολονότι χρηματοδοτούνταν εν μέρει από τις εισφορές των αγροτών. Η Ελληνική Δημοκρατία δεν απέδειξε ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη χαρακτηρίζοντας τις πληρωμές αυτές ως κρατικές ενισχύσεις».

Ο πρώην Υπουργός Οικονομικών κ. Χαρδούβελης είχε τονίσει ότι αν δεν υλοποιηθεί η απόφαση ανάκτησης, η χώρα κινδυνεύει με καταδικαστική απόφαση και πρόστιμο από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με ταυτόχρονο αποκλεισμό των γεωργικών εκμεταλλεύσεων που έλαβαν την παράνομη ενίσχυση από κάθε περαιτέρω επιδότηση. Αυτό είναι το αποτέλεσμα μίας πολιτικής όπου οι ενισχύσεις βαφτίστηκαν αποζημιώσεις και στη συνέχεια κρίθηκε ότι νοθεύουν τον ανταγωνισμό και είναι ασύμβατες με την κοινοτική νομοθεσία. Οι χειρισμοί της υπόθεσης αυτής αποδεικνύονται καταστροφικοί για τα συμφέροντα των αγροτών και της χώρας. Η διαφάνεια στη διαχείριση των κοινοτικών πόρων και στους κανόνες της Ε.Ε. είναι προϋπόθεση για την απαραίτητη ενίσχυση των αγροτών. Με δεδομένη βέβαια την οικονομική κατάσταση των αγροτών, η χώρα μας πρέπει να συνεχίζει να εξαντλεί κάθε δυνατότητα που έχει στο Δικαστήριο της Ε.Ε. Αυτό δεν αναιρεί τις πολιτικές ευθύνες όσων διαχειρίστηκαν την υπόθεση το 2008-2009.

Σήμερα, όχι μόνο λογοδοσία, ανάληψη και απόδοση ευθυνών δεν υπάρχει, αλλά ο αρμόδιος Υπουργός εκείνης της περιόδου, κ. Χατζηγάκης, επανέρχεται με δημόσιες παρεμβάσεις του και τονίζει ότι η ελληνική κυβέρνηση έπραξε τότε ορθά. Είναι φανερό ότι ακόμη και σήμερα ορισμένοι δεν έχουν καταλάβει τους λόγους που η χώρα μας έφτασε στην οικονομική κρίση και είναι έτοιμοι να επαναλάβουν τα ίδια λάθη.
Το γεγονός αυτό αποκτά ιδιαίτερη σημασία καθώς και στη νέα προγραμματική περίοδο, θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν σημαντικοί ευρωπαϊκοί πόροι για την χώρα μας. Αυτό που επιτέλους πρέπει να κατανοήσουμε είναι ότι η «απόδοση» αυτών των κονδυλίων εξαρτάται και από εμάς και την άμεση αλλαγή του μοντέλου ανάπτυξης. Από ένα στρεβλό σε ένα υγιές παραγωγικό μοντέλο.