Με τους αγαπημένους φίλους και συμπαίκτες του Τάσου
- Γράφτηκε από τον/την Αντώνης Χατζηκυριακίδης
Του Γιώργου Ουρσουζίδη
Η εμπειρία των συναισθημάτων που μπορεί να προκαλέσει μια γνήσια λαϊκή κοινωνική εκδήλωση δεν συγκρίνεται με τίποτα,...παρά μόνο ίσως, με τον ποιητικό λόγο.
Ο Τάσος άξιζε τη μεγάλη τιμή!
Οι αγαπημένοι φίλοι, οι συμπαίκτες, τα παιδιά και οι συγχωριανοί του Τάσου Ουλσουζίδη ήταν εκεί, στο γήπεδο που πρωτόπαιξε ποδόσφαιρο, στο γήπεδο της Ν. Λυκογιάννης, που από σήμερα ονομάζεται «Τάσος Ουλσουζίδης»! ,
Οι προσωπικότητες που τίμησαν τη φανέλα της «Βασίλισσας του Βορά», Θέμης Θεοδωρίδης, Θωμάς Παπαδόπουλος, Σωκράτης Κουσουλάκης, Παναγιώτης Μιχαηλίδης, Ζήσης Μήτας, Νίκος Τσιρέλας, Γιάννης Μπαρμπαρούσης - ήταν εκεί - ασκώντας γοητεία με την ίσια περπατησιά και το απαράμιλλο ήθος.
Εκεί και ο θρύλος του Άρη Θεσσαλονίκης Άγγελος Σπυρίδων!
Παρούσα και η νεώτερη γενιά της «Βασίλισσας», με τους Τάκη Παπατζίκο, Γιώργο Σιούτη, Ανδρέα Ελευθεριάδη, Χριστόφορο Πουρσανίδη, Μπούλη Μελετίδη, Κώστα Κατσώνη, Θωμά Τρούπκο, Μπάμπη Σαββίδη, Άρη Αδαλόγλου, Θύμιο Χωματά, Σούλη Σταφυλλίδη, Κώστα Σταφυλλίδη, Γιάννη Σπανό, Γιάννη Ιωαννίδη, Τσιότρα, Τσιόχα, και... Θόδωρο Τοπαλίδη!
Εκεί και οι φιλοξενούμενοι από την Αλεξάνδρεια, Τσογιάννης Πανταζόπουλος, Καλυβιώτης, Μπουκλάς, Καραμούσας, Μπουκουβάλας, Τσογιάννης, Μπενίσκος, Τέγος, Πουαρίδης, Παναγιώτου, Παρταλίδης, Κυτούδης, Παπαδόπουλος Φ., Κεφάλας, Μπαντόλος, Μουταφίδης.
Θα ήθελα επίσης να αναφερθώ στον προσφάτως εκλιπόντα Κώστα Μπιζούρα, άνθρωπο που αγαπήθηκε από τον θείο μου, και ξέρω καλά, ότι και αυτός τον αγαπούσε. Σίγουρα από ψηλά, θα είναι ικανοποιημένος από την σημερινή εκδήλωση των ανθρώπων του ποδοσφαίρου που αγαπούσε και τον αγαπούσαν.
Στην κερκίδα οι πιτσιρικάδες της ακαδημίας του Σάκη Σίμπου, να απολαμβάνουν τις παλιές δόξες του Ημαθιώτικου ποδοσφαίρου, του γνήσιου αυτού λαϊκού αθλήματος, που αγαπήθηκε, που λατρεύτηκε, όσο κανένα άλλο άθλημα.
Αγαπήθηκε γιατί είναι το άθλημα των φτωχών και απλών ανθρώπων, άρα της συντριπτικής πλειοψηφίας του πλανήτη. Δεν απαιτεί καμία ιδιαίτερη εγκατάσταση, μια μπάλα από πανί, πλαστικό ή από δέρμα(πολυτέλεια τότε), δυο σχολικές σάκες για κάθε εστία, ξυπολυταρία... και παίξε μπάλα μέχρι να σκοτεινιάσει! Έτσι γνωρίσαμε το ποδόσφαιρο!
*Η σύζυγος του Τάσου, Γιαννούλα, έκανε την αποκάλυψη της απέριττης επιγραφής
« Δημοτικό γήπεδο Ν. Λυκογιάννης “Τάσος Ουλσουζίδης” », μέσα σε χειροκροτήματα.
**Για το ρεπορτάζ εμπνεύστηκα από την παρουσία της δόξας της τοπικής δημοσιογραφίας, κ. Γιώργο Γαλανομάτη - ελπίζω να μη τον απογοήτευσα.
Τέλος εκφράζοντας τα συναισθήματα της οικογένειας του Τάσου, ένα μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς, για όλους τους πραγματικούς φίλους που μας τίμησαν με την παρουσία τους.