Ιατρικός Σύλλογος Ημαθίας: Εκπαιδευτική συνάντηση για τη γονιδιακή θεραπεία στη μεσογειακή αναιμία

Μια ιδιαίτερα σημαντική επιστημονική εκδήλωση διοργανώνει ο Ιατρικός Σύλλογος Ημαθίας την Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2025, στις 19:00, με θέμα: «Γονιδιακή Θεραπεία για Ασθενείς με Εξαρτώμενη από Μεταγγίσεις Μεσογειακή Αναιμία: Τέλος Εποχής».

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα του Δικηγορικού Συλλόγου Ημαθίας (Πλατεία Ρακτιβάν 1, Βέροια – Πλατεία Ωρολογίου, 3ος όροφος, στον ίδιο όροφο με τα γραφεία του ΙΣΗ).

Καλεσμένη ομιλήτρια είναι η διακεκριμένη αιματολόγος Ευαγγελία Γιαννάκη, Συνεργάτις Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Washington (Seattle), Διευθύντρια της Μονάδας Γονιδιακής και Κυτταρικής Θεραπείας και της Μονάδας Μεταμόσχευσης Αιμοποιητικών Κυττάρων στο Νοσοκομείο «Γ. Παπανικολάου» Θεσσαλονίκης.

Η διάλεξη αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς η γονιδιακή θεραπεία ανοίγει νέους δρόμους στην αντιμετώπιση της μεσογειακής αναιμίας, προσφέροντας ελπίδα για οριστική απαλλαγή από τις μεταγγίσεις και αναδεικνύοντας μια νέα εποχή στην ιατρική πράξη.

Η γονιδιακή θεραπεία για ασθενείς με εξαρτώμενη απο μεταγγίσεις μεσογειακή αναιμία αποτελεί μια από τις σημαντικότερες εξελίξεις της αιματολογίας τα τελευταία χρόνια και εφαρμόζεται πλέον και στην Ελλάδα, στο Νοσοκομείο Παπανικολάου Θεσσαλονίκης όπου έχει ήδη αναφερθεί ίαση πρώτου ασθενούς.

Η θεραπεία βασίζεται στη διόρθωση του γενετικού ελαττώματος στα αιμοποιητικά κύτταρα του ίδιου του ασθενούς. Συγκεκριμένα:

• Λαμβάνονται αρχέγονα αιμοποιητικά κύτταρα από τον ασθενή.

• Στο εργαστήριο εισάγεται μέσω ειδικού φορέα (συνήθως λεντιϊκού ιικού vector) ένα «λειτουργικό» γονίδιο β-σφαιρίνης.

• Τα τροποποιημένα κύτταρα επανεγχύονται στον ασθενή μετά από κατάλληλη μυελοκατασταλτική προετοιμασία.

• Σταδιακά αρχίζουν να παράγουν φυσιολογική αιμοσφαιρίνη, μειώνοντας ή και εξαλείφοντας την ανάγκη για μεταγγίσεις.

Η διαδικασία είναι εξατομικευμένη και πραγματοποιείται μία φορά στη ζωή του ασθενούς. Για πολλούς, η θεραπεία αυτή σηματοδοτεί ένα πραγματικό «ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ», καθώς ανοίγει τον δρόμο για ανεξαρτησία από τις συχνές μεταγγίσεις αίματος και τις επιπλοκές τους.