Την αξία της εφαρμογής του ψυχοδράματος στην εκπαιδευτική διαδικασία βίωσαν 67 εκπαιδευτικοί

Την αξία της εφαρμογής του ψυχοδράματος στην εκπαιδευτική διαδικασία είχαν της ευκαιρία να βιώσουν 67 εκπαιδευτικοί της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της Ημαθίας, με την καθοδήγηση της ψυχολόγου Έφης Τσαπαροπούλου, στο πλαίσιο βιωματικού σεμιναρίου του ΚΕΣΥΠ Βέροιας.

Η Έφη Τσαπαροπούλου, που εθελοντικά συμμετείχε στο σεμινάριο, είναι υπεύθυνη ψυχολόγος στο Κέντρο Συμβουλευτικής Υποστήριξης Κακοποιημένων γυναικών του Δήμου Βέροιας.

Όπως μας ανέφερε ο υπεύθυνος του ΚΕΣΥΠ Βέροιας Κώστας Παραστατίδης σχεδιάζουν να οργανώσουν αντίστοιχα σεμινάρια και σε συνεργασία με την κ. Τσαπαροπούλου, με γονείς μαθητών των σχολείων της Ημαθίας, από τον ερχόμενο Οκτώβριο.

Σχετικά με το Ψυχόδραμα:

«Αν ο 20ος αιώνας ήταν ο αιώνας της ψυχανάλυσης, ο 21ος αιώνας θα είναι ο αιώνας του ψυχοδράματος». Jacob L. Moreno

Ιδρυτής του ψυχοδράματος υπήρξε ο J.L Moreno. Ο Moreno συναντήθηκε με τον Freud, πατέρα της ψυχανάλυσης δύο φορές, στη μια εκ των οποίων του είπε: Εσύ ερμηνεύεις τα όνειρα, εγώ μαθαίνω τους ανθρώπους να ονειρεύονται. Τι είναι όμως αλήθεια το ψυχόδραμα; Πολλοί νιώθουν άβολα στο άκουσμα της λέξης, μερικοί παραξενεύονται και άλλοι  αναρωτιούνται. Οι περισσότεροι λοιπόν θεωρούν πως είναι το ΔΡΑΜΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ. Θα μπορούσε λογικά να μεταφραστεί και με αυτόν τον τρόπο. Η αλήθεια όμως είναι ότι το «Ψυχόδραμα» είναι η «ΨΥΧΗ ΠΟΥ ΔΡΑ».

Οι ρίζες του βρίσκονται στο αρχαίο Ελληνικό δράμα. Στα Θεραπευτήρια της αρχαίας Ελλάδας, το θέατρο ιδιαίτερα με τη μορφή δράματος, η μουσική, τεχνικές χαλάρωσης και οι ομαδικές συζητήσεις αποτελούσαν τα κυριότερα στοιχεία της θεραπείας. Το δράμα κατείχε εξέχουσα θέση στη θεραπεία γιατί ενσάρκωνε τα προβλήματα του ανθρώπου μέσα στη κοινωνία και την ανάγκη του να ταυτιστεί με φανταστικούς ήρωες.

Μέσα από την τέχνη ο άνθρωπος μπορούσε να εκφραστεί απόλυτα, να «καθάρει» τα αρνητικά του συναισθήματα, αλλά και να συμμετέχει στην κοινωνική ζωή ενεργητικά.

Το Ψυχόδραμα σήμερα

- Το ψυχόδραμα είναι σύγχρονη ψυχοθεραπευτική μέθοδος (όπως η μουσικοθεραπεία, χοροθεραπεία, δραματοθεραπεία κλπ) που δρα ατομικά και ομαδικά. Έχει τις ρίζες του στο αρχαίο θέατρο αλλά δεν είναι θέατρο.
- Προάγει την αξία της ανθρώπινης ύπαρξης.
- Βελτιώνει τις κοινωνικές δεξιότητες των συμμετεχόντων.
- Σκοπεύει στην αυθεντικότητα των ψυχικών εκφράσεων και εκδηλώσεων.
- Στοχεύει στην ανάπτυξη της αυτοεκτίμησης μέσω του αυθορμητισμού και της δημιουργικότητας.
- Το ψυχόδραμα είναι μια θεραπεία, που βοηθάει τους ανθρώπους να δοκιμάσουν διαφορετικούς τρόπους αντιμετώπισης των προβλημάτων τους, χωρίς να τιμωρούνται για τα λάθη τους.
- Είναι μια σκηνική δράση, στην οποία μπορείς να πεις αυτό που αισθάνεσαι αντί να προσποιείσαι ότι όλα είναι καλά.
- Η κάθε ψυχοδραματική αναπαράσταση είναι μοναδική, όπως και κάθε άτομο είναι μοναδικό, και αυτή η αναπαράσταση δημιουργείται από τη σχέση του πρωταγωνιστή με τον σκηνοθέτη και την ομάδα τη στιγμή και στον χώρο που πραγματοποιείται.
- Λειτουργεί στο εδώ και τώρα.
- Έχει πολλές εφαρμογές: ψυχοθεραπεία, ψυχοκοινωνικές δυσκολίες, εξαρτήσεις, εκπαίδευση, θέατρο, επιχειρήσεις, νευρώσεις, ψυχώσεις.
- Έχει χαρακτηριστεί ως νέα θεολογία, δραματική τέχνη, πολιτικό σύστημα, επιστήμη, μέθοδος ψυχοθεραπείας & φιλοσοφία ζωής.
- Αποτελείται από τρεις φάσεις: προθέρμανση ομάδας, δραματικό παιχνίδι, μοίρασμα.

Έρευνες απέδειξαν ότι τα άτομα που συμμετείχαν σε ομάδες ψυχοδράματος:

- έγιναν πιο αυθόρμητα και πιο δημιουργικά,
- εκφράζουν και μοιράζουν σκέψεις και συναισθήματα, αρνητικά και θετικά – (διαπροσωπική μάθηση),
- ανακάλυψαν ότι έχουν δεξιότητες και καινούριους τρόπους έκφρασης,
- αφήνονται στο άγγιγμα  είτε αυτό είναι σωματικό είτε ψυχικό,
- κατάλαβαν ότι δεν είναι μόνα (καθολικότητα),
- νοιάζονται για τις ανάγκες και τα συναισθήματα των υπολοίπων μελών (αλτρουισμός),
- αισθάνονται αποδεκτά,
- βιώνουν την κάθαρση και τη συναισθηματική απελευθέρωση.

Συνοψίζοντας, ολόκληρη η φιλοσοφία του ψυχοδράματος θα μπορούσε να αποτυπωθεί στις παρακάτω γραμμές:

«Ή που θα φκιάσω ένα Σύστημα ή που θα σκλαβωθώ στο Σύστημα ενός Άλλου. Μήτε θα Κρίνω μήτε θα Συγκρίνω: δουλειά μου είναι να Δημιουργώ».
William Blake