Μήνυμα του Πατριάρχη για τα άτομα με αυτισμό

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης και Ενημέρωσης για τον Αυτισμό, ο σύλλογoς Μέριμνα Ατόμων με Αυτισμό Βέροιας επικοινώνησε με τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. κ Βαρθολομαίο στο Πατριαρχείο  στην Κωνσταντινούπολη , προκειμένου να αποστείλει μια ευχή όχι μόνο για τη Μ.Α.μ.Α ,αλλά για όλα τα άτομα στο φάσμα του αυτισμού ,τις οικογένειές τους και τους επιστήμονες που ασχολούνται με την τόσο περίπλοκη διαταραχή σε όλη την οικουμένη.

Μήνυμα

τῆς Α. Θ. Παναγιότητος

τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου

κ. κ. Βαρθολομαίου

διά τήν «Παγκόσμιον ἡμέραν

ἐνημερώσεως καί εὐαισθητοποιήσεως διάτόν αὐτισμόν»

* * *

Τιμώντας τήν Παγκόσμια ἡμέρα ἐνημέρωσης καί εὐαισθητοποί-ησης για τόν αὐτισμό, ἀπευθυνόμαστε προς κάθε ἄνθρωπο καλῆς θελήσεως καί καλοῦμε σέ συστράτευση στην εὐλογημένη προσπάθεια κατανόησης, ἀποδοχῆς καί στήριξης τῶν συνανθρώπων μας στο φάσμα τοῦ αὐτισμοῦ, ὁ ὁποῖο στην ἐποχή μας ἀπασχολεῖ εὐρέως τήν παγκόσμια κοινότητα. Πρώτη φορά στην ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητας, ὁ αὐτισμός κατέστη ἀντικείμενο συστηματικῆς μελέτης ἀπό εἰδικούς, γιάτήν ἀνίχνευσητῶν αἰτίων καί τῆςἐξέλιξήςτου, καί γιάτήν προσήκουσα προσέγγιση τῶν ἀτόμων μέ αὐτισμό, μέ προοπτική την κοινωνική ἔνταξη, τη θετικότερη δυνατή λειτουργικότητα καί την ἀνάπτυξή τους.

Ἡ ἀξία τοῦ ἀνθρώπου δεν συναρτᾶται με τις ἱκανότητες καί την κοινωνική του προσφορά, ἀλλά με το γεγονός ὅτι εἶναι «ἄνθρωπος», πλασμένος κατ᾿εἰκόνα Θεοῦ καί μέ αἰώνιο προορισμό. Αὐτός εἶναι ὁ πυρήνας τῆς ἀξιολογικῆς ἐπανάστασης πού σηματοδοτεῖ ἡ γέννηση τοῦ Χριστιανισμοῦ. Ὁ κάθε ἄνθρωπος εἶναι ὁ «ἠγαπημένος τοῦ Θεοῦ», «διὅ νοὐρανός ἐτανύσθη καί ἥλιος φαίνει καί σελήνη τρέχει καί ἀή ρἐξεχύθη καί πηγαί βρύουσι καί θάλασσα ἠπλώθη». Για την σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου «καί προφῆται ἐπέμφθησαν καί νόμοςἐδόθη... Δι᾿ὅνὁμονογενής Υἱός τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος ἐγένετο» (ἸωάννηςὁΧρυσόστομος, Εἰςτόν πτωχόνΛάζαρον, PG 48, 1029). Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἶναι «Θεοῦ χωρητικοί», σέ ὅλους εἶναι ἀνοικτή ἡ ὁδός τῆς σωτηρίας, τῆ ςκοινωνίας μέτόνΘεό. Ἔκτοτε, ὅποιος ὑποτιμᾶ τόν ἄνθρωπο ὑποτιμᾶ τον ἴδιον τόνΘεό, ὁ ὁποῖος προσέλαβε την δική μας φύση. «Οὐδέν γάρ ὅσον ἄνθρωπος ἱερόν, ᾧ καί φύσεως ἐκοινώνησεν ὁ Θεός» (Νικόλαος Καβάσιλας, ΠερίτῆςἐνΧριστῷζωῆς, ΣΤ΄, PG 150, 649).

Ὁ Χριστός ταύτισε τον ἑαυτό Του με τους ὑπαρξιακῶς καί κοινωνικῶς ἀδύναμους, με ἐμπερίστατους καί περιθωριακούς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς Του. Ὅπως προσφυέστατα σημειώνεται στο κείμενο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου «Ὑπέρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς». Το κοινωνικό ἦθο ςτῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, «εἶναι ἀδύνατο για την Ἐκκλησία να ἀκολουθήσει ἀληθινά τον Χριστό ἤ να τόν καταστήσει παρόντα στον κόσμο, ἐάν ἀποτύχει να τοποθετήσει αὐτή την ἀπόλυτη μέριμνα για τους φτωχούς καί ὅσους βρίσκονται σε μειονεκτική θέση στο κέντρο τῆς ἠθικῆς» (§ 33).

Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ εἶναι κατ᾿ἐξοχήν χῶρος βίωσης καί ἀνάδειξης τ ῆς μοναδικότητας καί ἑτερότητας τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί τῆς «κοινωνίας τῶν προσώπων». Ὅλοι εἴμαστε μοναδικοί καί ταυτοχρόνως ἴσοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Στο κέντρο τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς βρίσκεται ἡ ἱερότης τοῦ κάθε ἀνθρώπου καί ἡ ἀγάπη, ἡ «οὐζητοῦσα τά ἑαυτῆς» ἀλλά «τά τοῦ ἑτέρου» (Α’ Κορ. ιγ’, 5 καί ι’, 24). Πρότυπο αὐτῆς τῆς ἀγάπης εἶναι ἡ φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος μᾶς ἀναζήτησε πρῶτος, χωρίς να ἀναμένει να τόν πλησιάσουμε ἐμεῖς.

Ὅλα αὐτά καρποφόρησαν βαθμιαῖα στην ζωή των κοινωνιῶν, μεταμόρφωσαν τις διανθρώπινες σχέσεις ἀλλά καί τους θεσμούς. Ἡ ἱστορία τῶν ἀνθρωπιστικῶν κατακτήσεων εἶναι ἀδύνατο να γραφεῖ χωρίς ἀναφοράστήν καθοριστική συμβολή τοῦ Χριστιανισμοῦ. Οἱ διακηρύξειςτ ῶν δικαιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου, τά δικαιώματα τοῦ παιδιοῦ, ἡ προστασία τῶν μειονοτήτων, ἡ κατάργηση τῆς δουλείας, ὁ πολιτισμός τῆς ἀλληλεγγύης, το διεθνές δίκαιοὡς «δίκαιο εἰρήνης» καί πολλά ἄλλα ἀνθρωπιστικά ἐπιτεύγματα, ἔχουν χριστιανικές ρίζες. Ὁ Χριστός ἀποκάλυψε τήνἀλήθεια ὄχι μόνο για τον Θεόἀλλά καί για τον ἄνθρωπο.

Στό πνεῦμα αὐτό, προσευχόμαστε ἐκτενῶς για τά προσφιλέστατα τέκνα μας μέ αὐτισμό, για τούς θυσιαστικούς ὑπέροχους γονεῖς, τά ἀδέλφια καί τους φίλους, για τους κοινωνικούς λειτουργούς καί για τους ὑπευθύνους στην κρατική μέριμνα, καθώς καί για τά μέλη τῶν Συλλόγων συμπαράστασης στους ἀνθρώπους μέ αὐτισμό. Τιμοῦμε τούς ἰατρούς, τούς ψυχολόγους καί τούς ἐρευνητές, ὅλες τίς εὐαίσθητες καί εὐγενεῖς ψυχές πού ἀγαποῦν καί βοηθοῦν αὐτούς τούς συνανθρώπους μας. Πιστεύουμε στην δύναμη τῆς ἀγάπης καί τῆς γνώσης, τῆς πίστης καί τῆς ἐπιστήμης, καί ἀτενίζουμε το μέλλον μέ αἰσιοδοξία. Αὐτήν τήν βεβαιότητα την ἐνισχύει ἡ ἀγάπη, πού πάντοτε ὑπερβαίνει το ἀνθρώπινο μέτρο, ἀλλά καί ἡ πρόοδος τῆς ἐπιστήμης, ἡ ὁποία, ὅταν διακονῇ τον ἄνθρωπο, εἶναι μεγάλο δῶρο τοῦ οὐρανοῦ. Ἀγάπη καί γνώση μαζί κάνουν θαύματα.

Χαιρόμαστε για τήν πρόοδο πού συντελεῖται στον τομέα μελέτης τοῦ αὐτισμοῦ, αὐτῆς τῆς πολυσύνθετης «νευροαναπτυξιακῆς διαταραχῆς» καί «διαταραχῆς κοινωνικῶν δεξιοτήτων». Πολλά παιδιά στο φάσμα τοῦ αὐτισμοῦ, διάμέσου κατάλληλης καί ἐξειδικευμένης προσέγγισης, ἐκπαίδευσης καί φροντίδας, βοηθοῦνται σημαντικά καί δημιουργοῦνται γι᾽ αὐτά καί για τους οἰκείους τους θετικές συνθῆκες καί προοπτικές ἀνάπτυξης, φωτίζεται καί διευρύνεται ὁ κόσμος τους, κοινωνοῦν την ζωή καί ἐπικοινωνοῦν με τον δικό τους μοναδικό τρόπο. Ἐξάλλου, καμμία ἀνθρώπινη ὕπαρξη δεν εἶναι «κλειστή». Βρίσκεται σε ἕνα πλέγμα σχέσεων, εἶναι τέκνο, ἀδελφός, φίλος, ἀναντικατάστατος συνάνθρωπος, μέ καταλυτική ἀνθρώπινη παρουσία. Τά μάτια αὐτῶν τῶν παιδιῶν εἶναι «πιό λαμπερά κι᾿ἀπό τον ἥλιο». Πρωτίστως γι᾽ αὐτά τά παιδιά ἰσχύει ὁ λόγος τοῦ μεγάλου ποιητή μας Ὀδυσσέα Ἐλύτη: «Ἀπό παιδιά καί μόνον φτιάχνεις Ἱεροσόλυμα» (Ἐκτοῦ πλησίον, σ. 13). Ὅπως γράφει ο σύγχρονος θεολόγος καί στοχαστής, «ὁ Θεός δέν βρίσκεται μακριά στον οὐρανό πάνω ἀπό ἐμᾶς, ἀλλά῾ οὐρανός εἶναι᾿ παντοῦ καί πάντοτε, ἐκεῖ ὅπου ὁ Θεός ζεῖ ἀνάμεσά μας». Ὅπου ὑπάρχει ἀπροϋπόθετη ἀγάπη, ἐκεῖ εἶναι παρών ὁ Θεός.

Μέ αὐτάτά αἰσθήματα, συνεορτάζουμετήν Παγκόσμια ἡμέρα ἐνημέρωσης καί εὐαισθητοποίησης γιάτόν αὐτισμό, εὐλογοῦμε κάθε πρωτοβουλία για τό καλό τῶν προσώπων στο φάσμα αὐτό, ὅπου γῆς, καί ἐπικαλούμαστε για ὅλους τους ἐμπλεκομένους καί τους συμβάλλοντας στήν προσπάθεια αὐτή την χάρη καί το ἔλεος τοῦ Θεοῦ τῆς ἀγάπης.