Τέλος το διάλειμμα με τα πανηγύρια … τα κεφάλια ξανά μέσα στην πραγματικότητα …

Γράφει ο Γιάννης Καμπούρης

Λυπάμαι, αλλά δε θα είμαι ευχάριστος σε αυτά που γράφω. Και αν δεν θέλετε να διαβάσετε πικρές αλήθειες – κατά την κρίση μου - ή βαριέστε τα μακροσκελή κείμενα προσπεράστε το παρόν. Χωρίς περιστροφές και περιττή εισαγωγή, πιστεύω ότι ως πόλη ζούμε σε ένα τέλμα και δε χρειάζεται να επιχειρηματολογήσω για αυτή την πραγματικότητα, μια βόλτα σε αυτήν αρκεί. Η πόλη μας φθίνει και ας δούμε αν και τι μπορούμε έστω και την τελευταία στιγμή να κάνουμε, μήπως και καταφέρουμε να δραπετεύσουμε από αυτή την πραγματικότητα.

Συνεχίζουμε να βαδίσουμε προς το αύριο χωρίς ένα συγκροτημένο τοπικό αναπτυξιακό σχέδιο και ότι ζούμε, προέρχεται από τα απόνερα αυτής της έλλειψης. Η αναπτυξιακή υστέρηση που μας χαρακτηρίζει δεν έχει αντικειμενικό υπόβαθρο, είναι απόρροια υποκειμενικών μας αδυναμιών. Η περιοχή μας διαθέτει πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα που μπορούν να εγγυηθούν μια δυναμική οικονομία και ένα αντίστοιχο θετικό οικονομικό μέλλον. Αλλά για να συμβεί αυτό, τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα πρέπει να τύχουν ανάλογης αξιοποίησης, κάτι που δεν το πράττουμε είτε λόγω αδιαφορίας, είτε λόγω ανικανότητας.

Απαιτείται ένα συγκροτημένο τοπικό αναπτυξιακό σχέδιο και αντίστοιχες αναπτυξιακές πρωτοβουλίες άμεσα, ο διαθέσιμος χρόνος είναι ελάχιστος, αν δεν έχει ήδη μηδενιστεί.

Και ακόμα δεν μπορώ να καταπιώ, την απουσία μας από τις διαδικασίες σύνταξης του «Αναθεωρημένου Χωροταξικού Πλαισίου Ανάπτυξης Κεντρικής Μακεδονίας» που έγινε το 2022. Απουσία που στοιχίζει πολλαπλά σε χρηματοδοτήσεις από εθνικά και κοινοτικά κονδύλια !

Από τη στιγμή που έχουμε συγκεκριμένους και πεπερασμένους πόρους, ενώ οι ανάγκες μας είναι πολλαπλάσιες, πρέπει να τις ιεραρχήσουμε με αυστηρότητα, ώστε οι διαθέσιμοι πόροι να προσανατολιστούν κατά προτεραιότητα σε αναπτυξιακές πρωτοβουλίες. Χωρίς σοβαρά έσοδα από τρίτες - εκτός τοπικής προέλευσης - πηγές, έστω και με μηδενικό αρχικά αποτέλεσμα στο «λογιστικό» άθροισμα των οικονομικών ροών και εκροών μας, θα καταλήξουμε να τρώμε τις σάρκες μας, να αλληλοφαγωνόμαστε.

Τα έσοδα από τρίτες πηγές ανήκουν σε δύο διακριτές κατηγορίες. Είτε από πώληση προϊόντων, είτε από προσφορά υπηρεσιών. Αυτά λοιπόν που οφείλουμε να κάνουμε ως τοπική διοίκηση – αντιπεριφέρεια, δήμος, βουλευτές, επιμελητήρια, επαγγελματικοί σύλλογοι, κλπ - είναι συγκεκριμένα. Να διευκολύνουμε την επιχειρηματική δραστηριότητα που συνεπάγεται την εισροή οικονομικών πόρων και από τις δύο κατηγορίες, να δημιουργήσουμε δομές που θα υπηρετούν αυτούς τους στόχους και παράλληλα να οργανώσουμε μια πόλη λειτουργική που ανταποκρίνεται σε υψηλά στάνταρ οργάνωσης και λειτουργίας.

Και είναι εύκολο αυτό ; Καθόλου και κύριο εμπόδιο είναι τα μικροσυμφέροντα που κυριαρχούν και επηρεάζουν ακόμα και σημαντικές αποφάσεις, σε συνδυασμό με το χαμηλό επίπεδο κοινωνικής συνείδησης που μας χαρακτηρίζει.

Βέβαια τα όσα εδώ αναφέρονται αποτελούν απλά διαπιστώσεις. Και επειδή αυτές οι διαπιστώσεις μπορούν να χαρακτηριστούν κάλλιστα και ως θεωρητικολογίες, θα αναφερθώ σε ορισμένα συγκεκριμένα σημεία που μπορούν να ενταχθούν στο ζητούμενο τοπικό αναπτυξιακό σχέδιο, που βέβαια δεν είναι και τα μοναδικά. Άλλωστε το παρόν κείμενο δεν έχει τη φιλοδοξία να καλύψει όλες τις παραμέτρους που συνθέτουν το πρόβλημα, αυτό θα ήταν αφελές.

Βιοτεχνική ζώνη. Μα είναι δυνατόν να μην έχει δρομολογηθεί ; Γιατί να επενδύσει κάποιος στην περιοχή μας όταν πρέπει να αναλάβει ο ίδιος το κόστος υποδομών που συνεπάγεται μια επένδυση, ενώ παράλληλα θα χάσει και τις επιδοτήσεις που θα τύχει αν επενδύσει σε οριοθετημένη βιοτεχνική ζώνη.

Αναδιάρθρωση των Ζωνών Οικιστικού Ελέγχου. Επιτέλους ας δώσουμε στην πόλη ένα μπούσουλα για την χωροταξική της διάρθρωση, επέκταση και ανάπτυξη που θα ανταποκρίνεται στη σημερινή πραγματικότητα και την προοπτική της.

Κτηνοτροφικό πάρκο. Ναι υπάρχουν πολλά προβλήματα στην οριοθέτηση και λειτουργία ενός παρόμοιου πάρκου, αλλά ας συζητηθούν μήπως και βρεθεί λύση. Είμαστε ένας νομός με σημαντική παρουσία στην παραγωγή κρέατος και αυτό πρέπει να συνδυαστεί με μια σειρά υποστηρικτών πρωτοβουλιών και δράσεων της εδώ παραγωγής.

Κέντρο υποστήριξης της αγροτικής παραγωγής. Να υποστηριχθούν επιτέλους κυρίως οι μικροί αγρότες με σωστή πληροφόρηση και ενημέρωση για τις καλλιέργειες και τις προοπτικές τους. Οι μονοκαλλιέργειες είναι μεν προσοδοφόρες, αλλά περιέχουν και κινδύνους. Παράλληλα πρέπει να σχεδιαστούν και να υλοποιηθούν υποστηρικτικές δράσεις που έχουν να κάνουν με την προώθηση των αγροτικών μας προϊόντων και τη διευκόλυνση της παραγωγής.

Και πώς να λειτουργήσει το εμπόριο στην πόλη μας, με ένα εμπορικό κέντρο που τείνει να μετατραπεί σε κέντρο ψυχαγωγίας και διασκέδασης ;

Καλές οι επενδύσεις που αφορούν το πολιτιστικό μας απόθεμα αλλά ποιος μπορεί να τις διαχειριστεί προς όφελος της τοπικής οικονομίας ; Οι αρμόδιες υπηρεσίες της αρχαιολογίας αδυνατούν, άλλο είναι το γνωστικό τους αντικείμενο και άλλο της διαχείρισης του πολιτισμού συνολικά ως οικονομική δραστηριότητα. Οπότε ας δούμε τη δυνατότητα δημιουργίας ενός φορέα διαχείρισής του με αναφορά και στο σύγχρονο πολιτισμό και με παράλληλο αντικείμενο και την τουριστική μας προβολή.

Μεταφορές. Επιτέλους να οργανωθεί ένα συνδυασμένο κέντρο μαζικών μεταφορών που θα διασυνδέει με άμεσο και λειτουργικό τρόπο όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Τραίνο, υπεραστικά, αστικά, ταξί ώστε ο επισκέπτης να μην είναι αναγκασμένος να ψάχνει μόνος του τρόπους μετακίνησης του από και προς την πόλη και σε σημεία ενδιαφέροντος του.

Βέβαια ο κατάλογος δε σταματά εδώ, όπως προείπα είναι ενδεικτικός, αποσπασματικός και μοιραία ατελής. Επιτρέψτε μου όμως να κλείσω όμως με μια σημειακή πρόταση, απόρροια της αγωνίας όλων μας να μείνουν οι νέοι μας εδώ. Η ανέγερση της δημοτικής αγοράς δεν προσέφερε στην πόλη αυτά που προσδοκούσαμε. Γιατί να μη δοθούν χώροι της για τη στέγαση έναντι συμβολικού τιμήματος, κατά προτεραιότητα σε νεοφυείς εταιρείες τεχνολογίας, έχοντας διασφαλίσει εκεί πρόσβαση στο διαδίκτυο με πολύ υψηλές ταχύτητες, συνεχή παροχή ρεύματος σε περίπτωση διακοπής της ηλεκτροδότησης και ότι άλλο κριθεί αναγκαίο.

Αυτά και όλα τα άλλα που θα ενταχθούν σε ένα δομημένο τοπικό αναπτυξιακό σχέδιο, πρέπει να τύχουν της συνοδείας ενός δηλωτικού, διακριτού και συγκεκριμένου στοιχείου του τόπου μας που θα τα συνοδεύει. Αλλά εδώ ούτε καν σε αυτό δεν έχουμε καταλήξει, δεν ασχοληθήκαμε με το σοβαρότητα που πρέπει. Κάποτε ονομάσαμε την πόλη μας «Βυζαντινή πόλη», της προβάλαμε κατά καιρούς τα κουστούμια της ροδακινιάς, του ρεβανί, του πολιτισμού κλπ και προσφάτως αν κατάλαβα καλά και αυτό του καρναβαλιού. Το δηλωτικό στοιχείο της πόλης είναι σημαντικό στο πλαίσιο του τοπικού αναπτυξιακού μας σχεδίου και οφείλουμε να ασχοληθούμε με αυτό, είναι προτεύων ! Το γιατί και ποιο μπορεί να είναι αυτό θα μας απασχολήσει σε μελλοντικό χρόνο, όμως δε μπορώ να μην δώσω μονολεκτικά μια πρόγευση της άποψης μου. ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ.

Ακόμα δε μπορώ κλείνοντας, να μην αναφερθώ στην ακατανόητη απόφαση του δήμου να καταργήσει την αναπτυξιακή του εταιρεία πριν χρόνια. Το ότι δε μπόρεσε να τη λειτουργήσει σωστά ήταν λάθος του, το ότι την έκλεισε ήταν τεράστιο και ασυγχώρητο λάθος.

Γνωρίζω ότι υπάρχει αντίλογος σε ότι αναφέρω παραπάνω, αλλά τα όποια επιχειρήματα αντιπαρατεθούν, πραγματικά θα χαιρόμουν να αναφέρονται και στα παραγόμενα αποτελέσματα τους, αποτελέσματα που θα ακυρώνουν έστω και εν μέρει τα όσα προανέφερα.

Ελπίζω δεδομένης ευκαιρίας και δυνατότητας, να τα ξαναπούμε.