«Γυναίκα Εγώ»: Ένα θεατρικό αφιέρωμα στη γυναικεία ύπαρξη

Σάββατο, 08 Μαρτίου 2025 22:50
Γράφτηκε από τον/την Μαρία Τριγώνη

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος "Ο Προμηθέας" παρουσίασε το Σάββατο 8 Μαρτίου, στην Αντωνιάδειο Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, ένα μοναδικό θεατρικό αφιέρωμα στη γυναίκα, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.

Η εκδήλωση περιλάμβανε δύο παραστάσεις, μία απογευματινή και μία βραδινή, οι οποίες γέμισαν την αίθουσα και καθήλωσαν το κοινό, προσφέροντας ένα ταξίδι γεμάτο συγκίνηση και προβληματισμό.

Η πολυδιάστατη παράσταση «Γυναίκα Εγώ», σε σκηνοθεσία του Διονύση Καρολίδη, περιλάμβανε τέσσερα θεατρικά έργα Βεροιωτών συγγραφέων, τα οποία ανέδειξαν τη βαθιά ψυχοσύνθεση της γυναικείας ύπαρξης. Μέσα από τις αφηγήσεις, οι θεατές ήρθαν αντιμέτωποι με τον καθρέφτη της σιωπής, τη μοναξιά του αποχαιρετισμού, τη δύναμη της Ρόζας και τη νοσταλγία ενός παρελθόντος που αποτυπώθηκε σε ένα «φυστίκι ταγεράκι».

Τα έργα που παρουσιάστηκαν ήταν:

1. «Ο Αμίλητος-Αμείλικτος Καθρέφτης» του Φώτη Σιμοπούλου, με την Κατία Κουπίδου, όπου το είδωλο αντικρίζει την αλήθεια που δεν λέγεται.

2. «Ο Μονόλογος της Ρόζας» του Νίκου Μάνουδη, με την Γώτο Μπουγκαρτζίτς, ένας συγκλονιστικός μονόλογος-κραυγή ζωής.

3. «Αποχαιρετισμός» του Γιώργου Δουλγέρογλου, με την Μαίρη Μεγγιάνη, μια στιγμή που κρατάει αιωνιότητα.

4. «Το Φυστίκι Ταγεράκι» της Πόπης Φιρτινίδου, με την Σοφία Γκότση, ένα έργο που ξετυλίγει το παρελθόν με τη νοσταλγία του σήμερα.

Τη βραδιά πλαισίωσε μουσικά το συγκρότημα "Da Capo", το οποίο με ζωντανές ερμηνείες δημιούργησε μια ατμόσφαιρα όπου η θεατρική πράξη και η μελωδία έγιναν ένα.

Η εκδήλωση αποτέλεσε μια ωδή στη γυναικεία δύναμη, στην ευθραυστότητα και στην αντοχή, προσφέροντας μια παράσταση που δεν απευθυνόταν μόνο στις γυναίκες, αλλά σε όλους όσοι αναζητούν το βάθος του ανθρώπινου συναισθήματος.

Ο ΑΜΙΛΗΤΟΣ - ΑΜΕΙΛΙΚΤΟΣ ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ

"Έχοντας καβατζάρει τα 45, το έβαλα σκοπό να «ταλαιπωρήσω» τον κόσμο με τα γραφόμενά μου.

Σωστό ή λάθος; πού να ξέρεις... κι έτσι προέκυψε «Το χαμόγελο των αστεριών, κατόπιν η «Τζεμίλα Άγια» και μετά το «Κάπου στην Μακεδονία», όλα μυθιστορήματα, χαρά στο κουράγιο μου. Ήρθε η σύνταξη, τέλος τα τηλέφωνα και νάσου το θεατρικό «Τα τηλέφωνα» · σαν με πλάκωσε η μοναξιά σκάρωσα τον «Αμίλητο - Αμείλικτο καθρέφτη», που πήρε και 3ο Πανελλήνιο Βραβείο. Η μοναξιά, λοιπόν, να παιδεύει την Αθηνά στον μονόλογο που θα δείτε".

Φώτης Σιμόπουλος

ΤΟ ΦΥΣΤΙΚΙ ΤΑΓΕΡΑΚΙ

"Ένα ταγιεράκι, εισβάλει σ' ένα σαλόνι και σε μια ζωή. Σαρκώνεται, θαρρείς, και ρίχνει άμυνες, κλωτσάει το τενεκεδάκι της μνήμης, κι αυτό αρχίζει να τρέχει ανάμεσα σε παλιά, παλιότερα και νέα. Από το γεννηθήτω στο τετέλεσθαι, ένα απόγευμα δρόμος".

Η Πόπη Φιρτινίδου γεννήθηκε το 1966 και μεγάλωσε στη Βέροια. Διδάσκει πιάνο και πού και πού γράφει γι' αυτά που γνωρίζει καλά: τη Μουσική, τα παιδιά και την αγάπη.

Ο ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ της ΡΟΖΑΣ.

"Η Ρόζα είναι όλα τα νέα κορίτσια αυτής της δυναμικής αλλά και παράξενης ηλικίας.

Της μετάβασης από την εφηβεία στην ενηλικίωση. Ονειρεύεται αλλά και πασχίζει για ένα αβέβαιο μέλλον, κρίνει αυστηρά το παρόν, σχολιάζει με ειρωνεία το παρελθόν. Πάνε σχεδόν είκοσι χρόνια από τότε που έγραψα τις «Εξομολογήσεις Γυναικών» ως ένα θεατρικό έργο, όπου περιλαμβάνεται και ο μονόλογος της Ρόζας μαζί με τους μονολόγους της ηλικιωμένης, γύρω στα ογδόντα, Ελένης και της σαραντάρας Άσπας.

Προσπάθησα να ψυχογραφήσω τρεις γυναίκες σε κομβικές φάσεις της ζωής τους, όπως τις γνώρισα από γιαγιάδες, φίλες και νεαρά κορίτσια φίλων.

Το έργο αυτό ανέβηκε από το ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας σε συνεργασία με τον Όμιλο Φίλων Θεάτρου και Τεχνών Βέροιας, από το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης και από αρκετές θεατρικές ομάδες στην Κεντρική Μακεδονία".

Ο Νίκος Μανούδης γεννήθηκε και ζει στη Βέροια. Σπούδασε χημικός και εργάστηκε στο Γενικό Χημείο του Κράτους. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη συγγραφή θεατρικών έργων και διηγημάτων. Έργα του ανέβηκαν από επαγγελματικές και ερασιτεχνικές σκηνές στην Ελλάδα αλλά και στη Γερμανία.

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

"Κόντρα στο πνεύμα της εποχής, όπου προβάλλονται σωρηδόν σκηνές βίας, μίσους και χυδαιότητας, προσπάθησα στον μονόλογο αυτόν να αναδείξω την αξία της συγχώρεσης ως την ανώτερη έκφραση αγάπης.

Ο καθένας που βρέθηκε στην δυσάρεστη θέση, αυτού που αναίτια έχει πληγωθεί συναισθηματικά, γνωρίζει πολύ καλά πόσο δύσκολο είναι να συγχωρήσει. Είναι ένας αγώνας εσωτερικός, γιατί η αναμέτρηση γίνεται με τον ίδιο μας τον εαυτό, που είναι και ο πιο δύσκολος αντίπαλος. Αγώνας μοναχικός που δεν έχει τέλος ούτε προσδιορίζεται από το αποτέλεσμα. Αντίθετα παίρνει αξία από την προσπάθεια να ξεπεράσουμε τα όριά μας με μοναδικό έπαθλο την ίαση της δικής μας ψυχής. Δικαιώνοντας έτσι και τον στίχο: " Ή σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα".

Γιώργος Δουλγέρογλου

ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΧΗΜΑ Da Capo:

ΔΙΑΛΕΚΊΌΠΟΥΛΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ Flute

ΜΠΟΥΡΝΤΕΝΑ ANNA Flute

ΦΩΤΗ ΣΤΑΜΑΤΙΝΑ Violi

ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ Clarinet

ΜΠΟΥΡΝΤΕΝΑΣ ΣΤΕΡΓΙΟΣ Clarinet

ΤΣΙΚΕΡΔΑΝΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ Clarinet

ΠΑΠΑΝΙΔΟΥ ANNA Sax-Alto

ΤΣΙΟΥΧΑ ΛΥΔΙΑ Sax-Alto

ΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ Trumpet

ΒΙΓΚΑΤΟ ΕΛΕΝΑ Trumpet