Μια νύχτα που ο "Λόγος" έγινε "Λαϊκός" – Μουσική μαγεία από Βελεσιώτου - Μάργαρη στη Βέροια
- Γράφτηκε από τον/την Αντώνης Χατζηκυριακίδης
Στον κατανυκτικό χώρο του Χώρου Τεχνών Βέροιας, το βράδυ του Σαββάτου η σκηνή πλημμύρισε από μελωδίες και συναισθήματα καθώς ο βιρτουόζος της κλασικής κιθάρας και συνθέτης, Παναγιώτης Μάργαρης, ενώθηκε με τη ζεστή, πηγαία φωνή της Φωτεινής Βελεσιώτου, για να παρουσιάσουν την παράσταση “Λόγος Λαϊκός”.
Μια σύμπραξη που έμοιαζε προορισμένη να μαγέψει – δυο καλλιτέχνες με διαφορετικές, αλλά αλληλοσυμπληρούμενες διαδρομές, δημιούργησαν μια μουσική εμπειρία που χαράχτηκε στη μνήμη του κοινού. Με τη δεξιοτεχνία του Μάργαρη να αγκαλιάζει το λαϊκό στοιχείο και τη φωνή της Βελεσιώτου να αποδίδει ψυχή και αλήθεια, το ταξίδι ξεκίνησε.
Η βραδιά ήταν ένα σεργιάνι στις χρυσές εποχές του ελληνικού τραγουδιού. Από τα βαθιά λυρικά κομμάτια του Σταύρου Ξαρχάκου μέχρι τις κοινωνικές ανησυχίες που αποτύπωσε ο Γιώργος Μούτσης, κι από τους στιχουργικούς θησαυρούς του Νίκου Γκάτσου μέχρι τη διαχρονική λαϊκότητα του Απόστολου Καλδάρα, κάθε νότα, κάθε λέξη, έφερνε στο παρόν το παρελθόν.
Τραγούδια όπως αυτά που έγραψε ο Μανώλης Ρασούλης – τραγούδια που αγαπήσαμε και που μας ένωσαν γύρω από μια κιθάρα – βρήκαν νέα πνοή. Ο Παναγιώτης Μάργαρης με τη μυσταγωγική του κιθάρα και η Φωτεινή Βελεσιώτου με τη βαθιά, συναισθηματική της ερμηνεία προσέφεραν ένα μουσικό «άλμα» στο χρόνο, μια βαθιά “βουτιά” στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού.
Το κοινό δεν έμεινε απλός παρατηρητής. Σιγοτραγουδούσε δίπλα στους καλλιτέχνες, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα οικεία και ζεστή. Ήταν μια βραδιά που οι ψυχές ενώθηκαν, μια στιγμή που ο “λόγος” έγινε “λαϊκός” και οι μελωδίες έφτιαξαν γέφυρες ανάμεσα στις γενιές.
Όταν τα φώτα χαμήλωσαν και οι τελευταίες νότες χάθηκαν, οι θεατές χάρισαν το πιο θερμό τους χειροκρότημα. Ήταν μια αναγνώριση για τη μαγεία που προσέφεραν οι δύο καλλιτέχνες, μια ευγνωμοσύνη για τα τραγούδια που μιλούν κατευθείαν στις καρδιές μας.
Στο τέλος της βραδιάς, έμενε η αίσθηση ότι το ελληνικό τραγούδι συνεχίζει να μας ενώνει, να μας συγκινεί και να μας καθοδηγεί. Ο “Λόγος Λαϊκός” ήταν μια υπόσχεση ότι το αυθεντικό πάντα θα βρίσκει τον δρόμο του.
-
DSC_0742
DSC_0742
-
DSC_0743
DSC_0743
-
DSC_0744
DSC_0744
-
DSC_0745
DSC_0745
-
DSC_0746
DSC_0746
-
DSC_0747
DSC_0747
-
DSC_0748
DSC_0748
-
DSC_0749
DSC_0749
-
DSC_0750
DSC_0750
-
DSC_0751
DSC_0751
-
DSC_0752
DSC_0752
-
DSC_0753
DSC_0753
-
DSC_0754
DSC_0754
-
DSC_0755
DSC_0755
-
DSC_0756
DSC_0756
-
DSC_0757
DSC_0757
-
DSC_0758
DSC_0758
-
DSC_0759
DSC_0759
-
DSC_0760
DSC_0760
-
DSC_0763
DSC_0763
-
DSC_0765
DSC_0765
-
DSC_0766
DSC_0766
-
DSC_0767
DSC_0767
-
DSC_0768
DSC_0768
-
DSC_0771
DSC_0771
-
DSC_0772
DSC_0772
-
DSC_0773
DSC_0773
-
DSC_0774
DSC_0774














