Η νέα μυθιστορηματική διλογία της Μαίρης Κόντζογλου παρουσιάστηκε στην Βέροια

Η νέα μυθιστορηματική διλογία της Μαίρης Κόντζογλου "ΑΠΟ ΗΛΙΟ ΣΕ ΗΛΙΟ", παρουσιάστηκε στην Βέροια.

Η καταξιωμένη συγγραφέας βρέθηκε την Τρίτη στην πόλη μας, στον πολυχώρο Sala Ελιά, για να παρουσιάσει το σύμπαν της νέας διλογίας της, τους ήρωες, τον τόπο και το ιστορικό σκηνικό.

Η ιστορική «ματωμένη απεργία της Σερίφου» μπαίνοντας κάτω από το συγγραφικό μικροσκόπιο της Μαίρης Κόντζογλου γίνεται μια συγκλονιστική ιστορία για έναν έρωτα, έναν αγώνα και έναν τόπο που γέννησε θεούς και ήρωες.

Για τα βιβλία και τις εντυπώσεις που του άφησε η ανάγνωσή τους, μίλησε ο δημοσιογράφος Αλέκος Χατζηκώστας.

«Πρόκειται για ένα δίτομο βιβλίο πάνω από 1100 σελίδες, με κείμενο που κυλάει γρήγορα, δεν κουράζει τον αναγνώστη και διαβάζεται εύκολα. Η γλώσσα του βιβλίου είναι στρωτή, με πολλές εικόνες του νησιού και των κατοίκων του, πολλούς χαρακτήρες που αλληλοδιαπλέκονται, πολλά μηνύματα για το τότε αλλά και για το σήμερα… Η ιστορική πραγματικότητα που «πατά» το βιβλίο μας ενδιαφέρει και σήμερα. Τότε οι εργάτες δούλευαν πραγματικά από ήλιο σε ήλιο, σε άθλιες συνθήκες. Σήμερα με όλα αυτά τα ελαστικά ωράρια και τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων που έχουν γενικευτεί οι εργαζόμενοι βιώνουν τα ίδια. Χωρίς ελεύθερο χρόνο και με δικαιώματα που συνεχώς οι κυβερνήσεις τα παίρνουν πίσω. Επίσης, οι περιγραφές για τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο ταιριάζουν με τους πολέμους της εποχής μας, σε Ουκρανία και Παλαιστίνη «Για του αφέντι το φαί». Ιδιαίτερη σημασία έχουν τα πρώτα βήματα της οργάνωσης των εργαζομένων, το ξύπνημα της ταξικής συνείδησης…  Το έργο αναφέρεται σε ένα ξεχωριστό κομμάτι των αγώνων της εργατικής τάξης την απεργία στη Σέριφο. Ήταν μία απεργία με αυθόρμητο ξέσπασμα που μοιάζει με τις απεργίες του Λαυρίου την περίοδο 1885-1906...», είπε μεταξύ άλλων. Στη συνέχεια αναφέρθηκε στα ιστορικά γεγονότα της απεργίας, όπως την κατέγραψε ο Γιάννης Κορδάτος.

Έπειτα, η συγγραφέας Μαίρης Κόντζογλου μίλησε για τα στοιχεία που της κέντρισαν το ενδιαφέρον για να γράψει για την Σέριφο και την απεργία των μεταλλωρύχων.

Διάβασε πολλά για το νησί, τα μεταλλεία που λειτουργούσαν εκεί, την απεργία των εργατών, καθώς επίσης και αναφορές στην Ελληνική Μυθολογία.

Διαβάζοντας όλα αυτά πήρε έμπνευση να γράψει ένα μυθιστόρημα, με αληθινά ιστορικά γεγονότα, ενώ υπάρχει μία μοναδική ιδιαιτερότητα για το τι συνέβη στην απεργία. Έτσι έφτιαξε μια ιστορία με αληθινούς ήρωες, με ιστορικά πρόσωπα δηλαδή, αλλά και με μυθοπλασία.

«Μέσα από την ιστορία οι αναγνώστες βλέπουν πως ήταν η ζωή στη Σέριφο στα τέλη του 19^ου αιώνα – ήταν μια ιδιόμορφη κοινωνία, με λίγους κατοίκους και φτωχούς, όπου οι γυναίκες καλλιεργούσαν τις μικρές εκτάσεις, αυτές ήταν οι γεωργοί. Αμόρφωτες, και μικροπαντρεμένες με πολλά παιδιά και δύσκολες συνθήκες διαβίωσης.... Στο πρώτο μέρος, στον Αποσπερίτη, βλέπουμε τους ήρωες, πως δρουν, πως ζουν, πως γεννιέται ένας έρωτας, ποια είναι η θέση της γυναίκας στην κοινωνία (ένα θέμα που πάντα απασχολεί τη συγγραφέα στα βιβλία της). Στο δεύτερο βιβλίο, στον Ανέσπερο, βλέπουμε πως αλλάζουν οι συνθήκες στους ήρωες και μέσα από διάφορες καταστάσεις που συμβαίνουν στη διάρκεια της ζωής τους, πως οδηγούνται σε κρίσιμες αποφάσεις», είπε και συνέχισε αφηγούμενη τα τραγικά ιστορικά γεγονότα της απεργίας.

Στο τέλος, η συγγραφέας απάντησε σε ερωτήματα του κοινού και υπέγραψε αντίτυπα των βιβλίων της.

Την εκδήλωση διοργάνωσε το βιβλιοπωλείο ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΟ – που όπως είπε ο κ. Χατζηκώστας «φέρνει το βιβλίο κοντά στον αναγνώστη» - και οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ.

Περιγραφή βιβλίου "Από ήλιο σε ήλιο: Αποσπερίτης"

Σέριφος, τέλη 19ου αιώνα. Ο Περσέας Κονόμος σκοτώνεται δουλεύοντας σε μια γαλαρία και ο φιλόδοξος Δρακούλης, δεξί χέρι του Εμίλ Γκρόμαν, αφεντικού των μεταλλείων αλλά και του νησιού, με απειλές, τιμωρίες και βία, απομακρύνει από πάνω τους όλες τις κατηγορίες για ελλιπή μέτρα ασφαλείας.

Η χήρα του Κονόμου, φοβούμενη μήπως ο γιος της κάποτε ζητήσει εκδίκηση, δεν θα του αποκαλύψει ποιον θεωρεί υπεύθυνο και έτσι δεν θα μπορέσει να τον αποτρέψει, μεγαλώνοντας, να πιάσει δουλειά στα μεταλλεία.

Εκεί, εμπνευσμένος από τον φλογερό επαναστάτη Κώνσταντη Σπέρα, θα προσπαθήσει να αφυπνίσει τους συμπατριώτες και συναδέρφους του να απαιτήσουν επιτέλους τα δικαιώματά τους.

Την ίδια εποχή θα γνωριστεί με το μοναδικό κορίτσι του νησιού που ούτε τα μάτια του δεν θα ’πρεπε να σηκώσει πάνω της.

Ένας δυνατός έρωτας, ενάντια σε όλες τις συμβάσεις της κοινωνίας, του τόπου και της εποχής, θα προκύψει στο σιδερένιο νησί.

«Εγώ θα μπω τώρα» λέει η τραγανή φωνή. «Φτάνει πια να βάζουμε μόνο τα πόδια στο νερό σαν τις γριές. Από μωρό κολυμπούσα, μου ’μαθε η Γερμανίδα». Ανεβάζει θαρραλέα το φουστάνι, εμφανίζεται το εσώρουχο που φτάνει ως τα γόνατα, ύστερα η σμιλεμένη πλάτη. Κουνάει το κεφάλι πέρα δώθε να λευτερώσει το ρούχο που μάγκωσε, ένας χείμαρρος από κόκκινα μαλλιά ξεχύνεται. Προχωράει αποφασιστικά, μπαίνει ως τη μέση των μηρών, στρέφεται στη φίλη της, έλα. Προλαβαίνει να δει δυο άγουρα ολόλευκα στήθη, προλαβαίνει να ζαλιστεί πριν εκείνη, με μια θεαματική βουτιά, βυθιστεί στο νερό.

Απόσπασμα από το βιβλίο

Περιγραφή βιβλίου "Από ήλιο σε ήλιο: Ανέσπερος" 

Η ολοκλήρωση της διλογίας της Μαίρης Κόντζογλου «Από ήλιο σε ήλιο», για την ιστορική «ματωμένη απεργία της Σερίφου».

Αρχές του 20ού αιώνα. Στην Ευρώπη οι νέοι σκοτώνονται στα χαρακώματα του πρώτου παγκόσμιου πολέμου και στη Σέριφο στις σκοτεινές γαλαρίες των μεταλλείων.

Στις παράπλευρες απώλειες υπολογίζεται και η νεαρή σύζυγος του πανίσχυρου πια Γκρόμαν, η Ανδρομέδα που βουλιάζει στη θλίψη και αρνείται την πραγματικότητα.

Ένα τραγικό γεγονός θα τη βγάλει από τον συναισθηματικό της λήθαργο, θα την αφυπνίσει σαν άνθρωπο και θα την κάνει να απαιτήσει τη ζωή της πίσω.

Στο μεταξύ οι εργάτες των μεταλλείων, υπό την καθοδήγηση του Σπέρα και του Περσέα, όταν η κατάσταση στα μεταλλεία φτάσει στο απροχώρητο, θα κηρύξουν απεργία διεκδικώντας ασφάλεια και αξιοπρέπεια. Θα χυθεί αίμα, θα χαθούν ζωές αλλά εκείνοι θα είναι ανυποχώρητοι μέχρι την τελική λύση.

Και οι ήρωες αυτής της ιστορίας θα συνεχίσουν να αγωνίζονται για την αγάπη και την δικαιοσύνη από ήλιο σε ήλιο.

Σπίθες γέμιζαν τον αέρα, μύριζε την αγωνία τους, άκουγε τις τραχιές φούστες να τρίζουν, ξερόκλαδα στη φωτιά, γευόταν τη σκόνη που σήκωναν οι γυμνές πατούσες καθώς σβάρνιζαν το χώμα. Μπροστά πήγαινε το παιδομάνι, κάπως σαν χαρούμενο – πώς να βάνουν με τον νου τους κακό… Κεφάλια κουρεμένα με την ψιλή, σκασμένα μάγουλα, πληγιασμένα γόνατα, πρησμένες κοιλιές, μύξες και δάκρυα.

Στάθηκαν σε μια άκρη, δεν μπορούσαν να φύγουν χωρίς να μάθουν, φώναζαν κάτω από τα παράθυρα των γραφείων, πείτε μας! Δώστε μας ονόματα!

Μια μεσήλικη σήκωσε πέτρα, την πέταξε με δύναμη, αστόχησε.

Και η παιδική φωνή «Ο πατέρααααας… Πού είναι ο πατέρας μου;» έσχισε τη νύχτα, θρήνος απλώθηκε.

Απόσπασμα από το βιβλίο

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα

Η Μαίρη Κόντζογλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Έχει σπουδάσει Πολιτικές Επιστήµες στο Πάντειο Πανεπιστήµιο και έχει εργαστεί σε µεγάλες ελληνικές εταιρείες, µε αντικείµενο πάντα την Επικοινωνία. Έχει εκδώσει τα μυθιστορήματα Το Μέλι το Θαλασσινό (2008), Περπάτα µε τον άγγελό σου (2009), την τριλογία «Οι μεσημβρινοί της ζωής» (2011) που αποτελείται από τα βιβλία Άγνωστη χώρα, Μεσονύκτιο, Μεσουράνηση, Χίλιες ζωές απόψε (2013), την τριλογία «Τα Παλιά Ασήμια» που αποτελείται από τα βιβλία Τα Παλιά Ασήμια (2014), Προσευχή για τα Παλιά Ασήμια (2015), Πέρα από τα Παλιά Ασήμια (2015), Οι Μαγεμένες (2017) και τη διλογία «Σκουριά και χρυσάφι» (2020) που αποτελείται από τα μέρη Νεγρεπόντε και Πόρτο Λεόνε, η συλλογή διηγημάτων Ώρες κοινής ανησυχίας (2021), καθώς και το βιβλιοφιλικό feelgood μυθιστόρημα Μια νύχτα στο βιβλιοπωλείο (2022).