«Eurogroup» για ελληνικά προϊόντα

Η μεγάλη διαδρομή από το Basel έως το Λιτόχωρο Πιερίας μοιάζει να μην έχει κουράσει τον Tammo Hintz. Χαμογελαστός και αεικίνητος, συστήνεται διά χειραψίας με τους 35 Βορειοελλαδίτες παραγωγούς που δίνουν το «παρών» στο 2ο Ελληνογερμανικό Φόρουμ Τροφίμων, δίνοντάς τους από μία κάρτα του. Τι και αν ο 50χρονος Γερμανός εκπροσωπεί μια εταιρεία ονόματι «Eurogroup»; Αποτελεί τον πιο περιζήτητο συνδαιτυμόνα κατά την τριήμερη συνάντηση, που διοργάνωσε το Ελληνογερμανικό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο. Η εταιρεία του Tammo Hintz είναι θυγατρική της αλυσίδας σούπερ μάρκετ Rewe, που όχι μόνον συναντάμε σε κάθε γωνία της Γερμανίας, αλλά συνολικά σε 14 χώρες σε όλη την Ευρώπη. Οι «μεσογειακοί» τρόποι του, που διευκολύνουν την επικοινωνία -ακόμη και με μη γλωσσομαθείς αγρότες-, οφείλονται ίσως στη μακρά θητεία του στην Ισπανία στις αρχές της δεκαετίας του '90. Και δεν είναι λίγοι εκείνοι που τον συνδέουν με την «κυριαρχία» της Ισπανίας σε εξαγωγές τροφίμων στην πατρίδα του.

Βέβαια, προς άγραν νέων συνεργασιών έχουν φθάσει εννέα επιπλέον εταιρείες με εξωστρεφή προσανατολισμό: η Herny Lamotte για μεταποιημένα τρόφιμα, η βραβευμένη αλυσίδα Globus, online-shops για ελληνικά τρόφιμα και ποτά, αλλά και μεμονωμένοι εισαγωγείς.

Παρά τους θετικούς οιωνούς, όμως, οι Ελληνες παραγωγοί, που έχουν συγκεντρωθεί στους πρόποδες του Ολύμπου, καπνίζουν νευρικά λίγο πριν από τις B2B συναντήσεις. «Εχουμε πολύ μικρή παραγωγή για να μας προτιμήσουν», συζητούν προβληματισμένοι στο προαύλιο του ξενοδοχείου.

Οι... διαπραγματεύσεις

«Θέλουμε να επεκτείνουμε τις εισαγωγές μας σε φρούτα και λαχανικά από την Ελλάδα», διευκρινίζει ο Tammo Hintz στην «Κ» λίγο πριν από την έναρξη των... διαπραγματεύσεων. «Εμφαση δίνουμε σε όλη τη διαδικασία παραγωγής, από τις καλλιεργητικές μεθόδους έως τις εργασιακές σχέσεις στο χωράφι», συμπληρώνει. «Μπορούμε να διοχετεύσουμε μια μικρή παραγωγή στις αγορές των Βαλκανίων, όπου οι απαιτήσεις σε μεγέθη είναι μικρές και η γεωγραφική εγγύτητα σας παρέχει συγκριτικό πλεονέκτημα».

Στον εκθεσιακό χώρο, ο οινοποιός Γιάννης Αποστολίδης, από την Καβάλα, γεμίζει συνεχώς τα ποτήρια με κρασί. «Τα τελευταία έξι χρόνια έχω συμμετάσχει σε πάμπολλες διοργανώσεις», αναφέρει κάνοντας έναν απολογισμό, «από την αρχή φαίνεται ποιος πραγματικά ενδιαφέρεται». Εν προκειμένω, μίλησε με τρεις εισαγωγείς. «Ο ένας μού ομολόγησε ότι αναζητεί μια ποιοτική μαλαγουζιά, την οποία αναγνώρισε πίνοντας τη δική μου, ο δεύτερος ενθουσιάστηκε πίνοντας αλλά δεν έταξε τίποτα. Ο δε τρίτος μού ξεκαθάρισε ότι δεν προτίθεται να αγοράσει». Ο ίδιος πάντως δεν πτοείται. «Από το 1981 έχω δώσει αγώνα για να εξελιχθώ. Δεν σκοπεύω να το βάλω κάτω», δηλώνει και μας προσφέρει ένα ποτήρι «Κελάρι διαλεκτό».

Τα ροδάκινα

Οι υποψήφιοι εναλλάσσονται περίπου ανά είκοσι λεπτά στο τραπέζι του Hentz. Οταν λίγο πριν από τις 7 το απόγευμα θέσεις λαμβάνουν οι τρεις εκπρόσωποι της Venus, του συνεταιρισμού ροδακινοπαραγωγών με έδρα τη Βέροια, η συζήτηση ζωηρεύει. «Στο άκουσμα της ετήσιας παραγωγή μας, 10.000 τόνων, απογοητεύτηκε, όμως του διευκρίνισα ότι συνεργαζόμαστε και με άλλους συνεταιρισμούς αγγίζοντας έτσι τις 80.000 τόνους», εξηγεί στην «Κ» ο Χρήστος Γιαννακάκης της Venus, που έχει ήδη διεισδύσει σε έτερο γερμανικό σούπερ μάρκετ, το Lidl. «Η κρίση και το ρωσικό εμπάργκο μάς αφύπνισαν». Οι δύο πλευρές αποχαιρετίστηκαν με το ενδεχόμενο μιας μελλοντικής επίσκεψης ανοιχτό. «Στο κυνήγι και στον έρωτα δεν ξέρεις πότε θα έχεις επιτυχία», λέει με νόημα, «το ίδιο ισχύει και στις εξαγωγές».

«Συνομιλήσαμε με τη Lamotte, που ενδιαφέρθηκε για την κομπόστα μας, ενώ με την Globus βρήκαμε σημεία επαφής: την ποιότητα και τον μύθο που ακολουθεί το προϊόν», απαντά, «τυχαία νομίζετε ότι ονομάσαμε τον συνεταιρισμό μας Venus (Αφροδίτη);». Οι πολυμήχανοι ροδακινοπαραγωγοί σπεύδουν να αποχωρήσουν, καθώς το κινητό τους χτυπά επιτακτικά. «Μας περιμένουν στη Βέροια δύο Αγγλοι από τα σούπερ μάρκετ Tesco και Asda». Το εν λόγω «φλερτ» διαρκεί ήδη έναν χρόνο, ενώ με τους Σκανδιναβούς η συνεργασία πλέον... επισημοποιήθηκε. «Οι Ελληνες γιατροί δεν θα νιώσουν νόστο, τον Ιούλιο θα τρώνε τα ροδάκινά μας στη Στοκχόλμη».

πηγή: www.kathimerini.gr