Καισαρίδης και Τέγος στον Ορεινό Μαραθώνιο "Ηρακλής"
- Γράφτηκε από τον/την Αντώνης Χατζηκυριακίδης
Στον Ορεινό Μαραθώνιο "ΗΡΑΚΛΗΣ" που έγινε την Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου στην Οίτη , πήραν μέρος και τερμάτισαν οι Γιώργος Καισαρίδης και Κώστας Τέγος για τον ΚΕΝΤΑΥΡΟ Νάουσας.
Ο αγώνας είναι από τους παλιότερους ορεινούς αγώνες που γίνονται στην χώρα μας και από τους δύσκολους μαραθωνίους βουνού , με "αντάλλαγμα" τις υπέροχες εικόνες που προσφέρει.
Διεξάγεται στην Οίτη που βρίσκεται στους Νομούς Φθιώτιδας και Φωκίδας, στο βουνό του μυθικού Ημίθεου Ηρακλή. Η Οίτη (παλιότερα γνωστή σαν Καταβόθρα) είναι νότια απόληξη της οροσειράς της Πίνδου και βουνό της Στερεάς Ελλάδας,μαζί με την Γκιώνα, τα Βαρδούσια, το Καλλίδρομο και τον Παρνασσό. Από αυτήν πηγάζουν ο Μόρνος και ο Γοργοπόταμος, δεσπόζει δε πάνω από την πόλη της Λαμίας.
Ο αγώνας είχε εκκίνηση από την Υπάτη, το μήκος του ήταν 43 χιλιόμετρα με 3000 μέτρα υψομετρική διαφορά. Πέρασε από τα ορεινά χωριά Καπνοχώρι, Καστανιά και Νεοχώρι. Ανέβηκε στις κορυφές Τούμπα 1779 μ. Πύργος 2152 μ (ψηλότερη κορυφή της Οίτης)και Αλύκαινα 2052 μ. Πέρασε από την θέση Λειβαδιές και σκαρφάλωσε στην κυριολεξία στην κορυφή Γρεβενό στα 2116 μέτρα, με κλίση μονοπατιού μεγαλύτερη από 30° μοίρες, και τερματισμό μέσα από κακοτράχαλα μονοπάτια στην Υπάτη.
Οι Γιώργος Καισαρίδης και Κώστας Τέγος επέλεξαν να τρέξουν μαζί τον αγώνα με σύνεση, στρατηγική και συντροφικότητα. Πέρασαν την γραμμή του τερματισμού έγκαιρα (χωρίς να κοπούν σε κάποιο σταθμό λόγω χρόνου ) σε 9 ώρες και 27' λεπτά .
Για την ιστορία να πούμε ότι στο βουνό οι αθλητές συνάντησαν από "πάχνη" και χαμηλές θερμοκρασίες το πρωί μέχρι και 28 βαθμούς Κελσίου σε πετρωτά και ανοιχτά μέρη.
Ο αγώνας ήθελε συνεχή συγκέντρωση, πνευματική διαύγεια, εμπειρία και καλή διαχείριση δυνάμεων.
Είχε κόπο (και ένα διάστημα προετοιμασία πριν) , πόνο, κράμπες, όλα όμως ξεπεράστηκαν . Σίγουρα άξιζε. Για τους δύο συναθλητές ανέδειξε την εκτίμηση, την φιλιά, την εμπιστοσύνη, την ομορφιά να μοιράζεσαι πράγματα. Ήταν μία περιπέτεια, μια γρήγορη περιήγηση στο μαγικό κόσμο του Βουνού που θυμίζει ότι δεν χαρίζεται σε κανένα . Κατακτιέται με μόχθο, έστω για λίγο.