Διομήδης και Φίλιππος δίδαξαν αθλητικό πολιτισμό

Στα μεγάλα σπορ (ποδόσφαιρο, μπάσκετ) βλέπουμε ότι σε τελικούς για να παρακολουθήσουν οι φίλαθλοι των δυο ομάδων τον αγώνα χρειάζεται να μείνει το μισό γήπεδο άδειο για να υπάρχουν "νεκρές" ζώνες. Αυτό είναι ξένο στις αρχές του αθλητισμού ωστόσο είναι απαραίτητο για να αποφευχθεί το...μακελειό.

Στους τελικούς πρωταθλήματος του χάντμπολ είδαμε κάτι διαφορετικό (όχι ότι παλαιότερα και στο χάντμπολ δεν υπήρχαν έκτροπα). Οι δυο φιναλίστ δίδαξαν αθλητικό πολιτισμό, τόσο εντός γηπέδου όσο και στις κερκίδες. Στους τελικούς, οι φίλαθλοι των δυο ομάδων παρακολούθησαν μαζί τους αγώνες ενώ ο Φίλιππος πανηγύρισε ανενόχλητος στο Άργος, σαν να ήταν στο Φιλίππειο, την κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Διομήδης και Φίλιππος δίδαξαν ότι πάνω από την χαρά ή την λύπη της νίκης υπάρχει η γιορτή του αθλητισμού. Τόσο οι παίκτες όσο και οι φίλαθλοι απόλαυσαν τους τρεις συναρπαστικούς τελικούς, συμμετείχαν ενεργά σε αυτό το πανηγύρι του αθλητισμού άσχετα αν κάποιοι στο τέλος γεύτηκαν την χαρά της επιτυχίας και κάποιοι βίωσαν την λύπη. Δυστυχώς στο φινάλε υπάρχει θέση μόνο για την μία ομάδα όμως αυτό που μετρά περισσότερο είναι το ταξίδι....