Σκλήρυνση κατά πλάκας, μία ανίατη ασθένεια

Η σκλήρυνση κατά πλάκας αποτελεί ασθένεια την οποία αντιμετωπίζει το 1% με 2% του πληθυσμού και έχει σοβαρά συμπτώματα ανάλογα με την φάση που διανύει κάποιος ο οποίος νοσεί από αυτήν.

Οι περισσότερες ιατρικές έρευνες, συγκλείνουν στην άποψη ότι η σκλήρυνση προκαλείται επειδή ο ίδιος ο ανθρώπινος οργανισμός, για λόγους που δεν έχουν διευκρινιστεί ακόμη, αισθάνεται απειλή από τα ίδια του τα κύτταρα, και συγκεκριμένα από την μυελίνη, που αποτελεί το προστατευτικό περίβλημα των νευρώνων που ορίζουν το σύνολο των λειτουργιών και της επικοινωνίας του εγκεφάλου με το νευρικό σύστημα. Απαραίτητη.

Όταν η μυελίνη καταστρέφεται, εξαιτίας της φλεγμονής δημιουργούνται όψεις που μοιάζουν με πλάκες. Η έλλειψη μυελίνης, προκαλεί σταδιακά την εξασθένηση των ώσεων, οργάνων που είναι υπεύθυνα για την μετάδοση ηλεκτρομαγνητικών μηνυμάτων και την αλληλεπίδραση που αυτά δημιουργούν μεταξύ εγκεφάλου και νευρικού συστήματος. Έτσι το σώμα ουσιαστικά χάνει σταδιακά τον έλεγχο των άκρων και δημιουργείται μια σειρά συμπτωμάτων μετά την εκδήλωση της ασθένειας. Απαραίτητη, φυσικά, είναι η επίσκεψη σε νευρολόγο.

Η σκλήρυνση κατά πλάκας, διαγνώνεται κυρίως στο ηλικιακό φάσμα μεταξύ των δεκατεσσάρων και τριάντα ετών, και δεν εμφανίζει αμέσως συμπτώματα. Συνήθως μετά την διάγνωση επικρατεί ένα διάστημα όπου δεν εκδηλώνονται καθόλου, το οποίο ονομάζεται περίοδος ύφεσης και διαρκεί πολλά χρόνια. Όταν ο πάσχων επέλθει στην περίοδο υποτροπιασμού, τα συμπτώματα μπορεί να διαρκέσουν από λίγους μήνες μέχρι και λίγα χρόνια.

Αυτή η ανίατη ασθένεια μπορεί να ελεγχθεί και να μπορέσει κάποιος να ζήσει με αυτήν. Απαραίτητος σύμβουλος, ωστόσο, είναι ο νευρολόγος ο οποίος θα χορηγήσει στον ασθενή την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή, για να περιορίσει την ένταση των συμπτωμάτων που έγκεινται συνήθως, στην μείωση της όρασης από το ένα μάτι, στην αδυναμία χειρισμού των άκρων, προβλήματα με το στομάχι και την λειτουργία του, καθώς επίσης και κατάθλιψη.