Η αναζωπύρωση των επιδημιών και η εμβολιαστική αναγκαιότητα

Γράφει ο Τάσος Βασιάδης

Με αφορμή την συχνότητα με την οποία καταγράφονται περιστατικά γρίπης και συναφών ιώσεων το τελευταίο διάστημα, με σοβαρό αριθμό περιπτώσεων που επιβαρύνονται λόγω των επιπλοκών που συνοδεύουν την νόσο, άλλα και των υποκείμενων νοσημάτων που ενυπάρχουν σε πολλούς νοσούντες, επανέρχονται στην επικαιρότητα οι δυσμενείς συνέπειες από την αμφισβήτηση των εμβολιασμών που έχει ως συνέπεια την αναζωπύρωση νοσημάτων, που εκθέτουν σε σοβαρούς κινδύνους την κοινωνία.

Εκτός από την φαινομενική ύφεση της πανδημίας του κορωνοϊού (Covid-19) που μόνο στη χώρα μας στοίχισε την ζωή σε δεκάδες χιλιάδες συνανθρώπους, εξακολουθούν να δηλώνουν την παρουσία τους τα τελευταία χρόνια και κάποια «ξεχασμένα νοσήματα», μεταξύ των οποίων η ιλαρά, που εκδηλώνεται με σοβαρά κρούσματα.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, ενώ κατά τα έτη που προηγήθηκαν της επιδημίας του κορωνοϊού στην Ελλάδα, καταγραφόταν μικρός αριθμός περιστατικών ιλαράς, ήδη παρατηρείται σημαντική έξαρση της νόσου, ενώ σε πολλές χώρες έχει λάβει διαστάσεις επιδημίας.

Ως εκ τούτου, ο κίνδυνος γενίκευσης της νόσου και στην Ελλάδα, μετά τις χώρες όπου έχουν εκδηλωθεί σοβαρές επιδημικές εξάρσεις ιλαράς, παράλληλα με της γρίπης αλλά και του κορωνοϊού, είναι υπαρκτός.

Οι αρμόδιες Αρχές, οι Υπηρεσίες και οι Φορείς καταβάλλουν σημαντικές προσπάθειες για ενημέρωση του πληθυσμού σχετικά με τον εμβολιασμό, προκειμένου να περιοριστούν τα κρούσματα, ενώ στην επικαιρότητα κυριαρχεί η έξαρση της γρίπης με τα περιστατικά που εκδηλώνονται αυτή την περίοδο.

Ταυτόχρονα προγραμματίζονται ενέργειες προκειμένου η αμφισβήτηση της αναγκαιότητας εμβολιασμού, που εκδηλώνεται και πάλι παίρνοντας ανησυχητικές διαστάσεις, να υποχωρήσει.

Πέραν από τα περιστατικά αυτά που βλέπουν το φως της δημοσιότητας υπάρχει επιτακτική αναγκαιότητα να συνεχιστεί σταθερά το πρόγραμμα εμβολιασμών του πληθυσμού.

Από τη βρεφική ηλικία έως και την ενήλικο ζωή, ο εμβολιασμός προστατεύει από νοσήματα όπως η διφθερίτιδα, ο τέτανος, ο κοκκύτης, η πολιομυελίτιδα, η ιλαρά, η ερυθρά, η παρωτίτιδα, η ανεμοβλογιά, ο έρπητας ζωστήρας, οι μηνιγγιτιδοκοκκικές και πνευμονιοκοκκικές λοιμώξεις, η γαστρεντερίτιδα από Rota ιό, οι ηπατίτιδες Α, Β και C, οι λοιμώξεις από HPV που προξενούν καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, η γρίπη και βεβαίως o κορωνοϊός.

Ειδικότερα για τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού επιβάλλεται άμεσα, ο εμβολιασμός κατά του ιού της γρίπης, κατά του πνευμονιόκοκκου και κατά του κορωνοϊού.

Στην σύγχρονη πολιτισμική αντίληψη δεν μπορεί να έχουν θέση οι άκρως επικίνδυνες παροτρύνσεις αποφυγής των εμβολιασμών.

Κάθε αρμόδιος και κάθε απλός πολίτης επιβάλλεται να απορρίπτει αυτές τις παροτρύνσεις και να ενισχύει δυναμικά τα προγράμματα εμβολιασμών, για να μη ξαναζήσει η ανθρωπότητα επιδημίες, σαν εκείνες που στο παρελθόν εξολόθρευσαν ολόκληρες κοινωνίες.