Ήμαρτον πια...

Γράφει ο Γεώργιος Τροχόπουλος

Μου προκαλεί αλγεινή εντύπωση το γεγονός ότι μεσούσης της προεκλογικής περιόδου, κανένας από  τους αρχηγούς των διάφορων κομματικών σχηματισμών δεν βγαίνει να αρθρώσει μία λέξη για αυτήν την εξευτελιστική κατάσταση που επικρατεί στο χώρο του φαρμάκου και αναφέρομαι φυσικά στην ταλαιπωρία που υφίσταται ο λαός λόγω της έλλειψης βασικών φαρμάκων καθημερινής χρήσης.

Εμείς οι Φαρμακοποιοί βιώνουμε αυτή την κατάσταση κάθε μέρα και είναι πολύ άσχημο και καταπιεστικό να βλέπεις μητέρες να τρέχουν με αγωνία από φαρμακείο σε φαρμακείο για να βρουν ένα παιδικό αντιβιοτικό για το παιδί τους που είναι άρρωστο ή ένα αντιβιοτικό σιρόπι ή ένα κορτιζονούχο εισπνεόμενο για τα παιδιά που έχουν πρόβλημα ή ένα κορτιζονούχο σκεύασμα με  σταγόνες που είναι απαραίτητες σε περίπτωση λαρυγγίτιδας που σώζουν ζωές. Λείπουν τα συνήθη φάρμακα για ενήλικες όπως αντιβιοτικά, αντιβηχικά σιρόπια και σημειώνω εδώ ότι πλέον, αποτελεί δυσεύρετο είδος ο αντιτετανικός ορός!!!

Η δουλειά μας έγινε όντως ανυπόφορη και πολύ δύσκολη γιατί ο σωστός Φαρμακοποιός συμπάσχει με  τον άρρωστο , δεν είναι απλά ένας πωλητής φαρμάκων. Επιτέλους κ.κ. Μαυρογιαλούροι ενσκήψτε στο πρόβλημα που υπάρχει και πάρτε θέση.  Φθάνουν πια τα θα και θα. Ήμαρτον!

Υ.Γ. Αφού περάσει αυτή η μπόρα με το καλό θα επανέλθω με βασικό θέμα τις εξαγωγές φαρμάκων και σε ότι αφορά αυτές,  με λεπτομέρειες.