Το ξεκίνημα της νέας σχολικής χρονιάς υπό το πνεύμα των εξαγγελιών για την εκπαίδευση

Γράφει ο Τάσος Βασιάδης

Με εμφανείς τις ελπίδες, τις αγωνίες, τις προσδοκίες και τους στόχους, για την εξέλιξη της εκπαίδευσης και τις προοπτικές της, ξεκίνησε η νέα σχολική χρονιά για τους μαθητές, τις οικογένειες τους και τους εκπαιδευτικούς.

Τις καθιερωμένες τελετές στα σχολεία, ακολούθησαν οι δημόσιοι χαιρετισμοί από την ηγεσία της χώρας και τους παράγοντες κάθε τοπικής κοινωνίας.

Συνήθως με αφορμή τις τελετές Αγιασμού στα σχολεία, επιχειρείται μια δημόσια παράθεση των γενικών αλλά και ειδικότερων θεμάτων που απασχολούν την εκπαίδευση στο σύνολό της.

Στους πρόσφατους ωστόσο Αγιασμούς που τελέστηκαν για την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, κυριάρχησαν οι αναφορές στην πρόσφατη απαγόρευση χρήσης των κινητών τηλεφώνων από τους μαθητές κατά την διάρκεια των μαθημάτων, ενώ πέρασαν σε δεύτερη μοίρα τα ζητήματα που σχετίζονται με την λειτουργία των σχολείων.

Αυτό είχε ως συνέπεια τις υποτονικές, εκ μέρους των αρμοδίων δηλώσεις, ως προς την αναγκαία αναβάθμιση της παιδείας.

Η προηγούμενη σχολική χρονιά που πέρασε, χαρακτηρίστηκε από τα προβλήματα που καταγράφονται κάθε χρόνο, με κυρίαρχο το περιορισμένο εκπαιδευτικό προσωπικό και τις υποβαθμισμένες υποδομές, με αποτέλεσμα τα σχολεία να δυσκολεύονται να εκπληρώσουν τον παιδαγωγικό τους ρόλο.

Αποτελεί γενική παραδοχή ότι το ελληνικό σχολείο γενικά έχει απολέσει σε σημαντικό βαθμό την ελκυστικότητά του και ότι οι περισσότεροι μαθητές αντιμετωπίζουν τη σχολική πράξη ως πάρεργο, καθώς το σχολείο υποκαθίσταται συνεχώς από τα φροντιστήρια, για βασικές γνώσεις που απαιτείται να κατέχει ένας σύγχρονος νέος, όπως οι ξένες γλώσσες, η πληροφορική κλπ, με σημαντικό κόστος για την ελληνική οικογένεια, που καθίσταται ιδιαίτερα δυσβάστακτο στην εποχή των οικονομικών κρίσεων.

Τα προβλήματα εκδηλώνονται εμφανώς στο Γυμνάσιο και οξύνονται στο Λύκειο, το οποίο λειτουργεί ως προθάλαμος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς δίδεται το κύριο βάρος στα μαθήματα που εξετάζονται στις Πανελλήνιες Εξετάσεις, για την εισαγωγή στις διάφορες σχολές.

Αποτέλεσμα αυτού είναι να έχει περιοριστεί δραματικά το ενδιαφέρον για τις εγκύκλιες γνώσεις που διαμορφώνουν χαρακτήρες, θεμελιώνουν συνειδήσεις και οικοδομούν προσωπικότητες.

Όλοι ασχολούνται κυρίαρχα με τα μαθήματα στα οποία θα εξεταστούν για να επιτύχουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Αυτά και άλλα πολλά από τα ζητήματα που σχετίζονται με την παιδεία, είναι γνωστά στους αρμόδιους.

Επί χρόνια το δημόσιο ενδιαφέρον εκφράζεται και περιστρέφεται γύρο από την ανάγκη μεταρρυθμίσεων στην Παιδεία, ως έναν από τους πυλώνες για την ανάπτυξη της χώρας.

Πρόσφατα μάλιστα εξαγγέλθηκαν εκ νέου οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για την Εκπαίδευση, στα πλαίσια των καθιερωμένων εγκαινίων της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης.

Όσο και αν πάντα διατηρείται κάποια επιφύλαξη ως προς το υλοποιήσιμο των εξαγγελιών, προσδοκάται η προώθηση των μεταρρυθμίσεων που απαιτούνται, για την αναβάθμιση της εκπαίδευσης και την απόδοση της σημασίας που απαιτείται στην σύγχρονη εποχή, ώστε να ενταχθεί στην επαγγελματική και παραγωγική διαδικασία.

Η φετινή σχολική χρονιά, που ήδη ξεκίνησε, επιβάλλεται να αποτελέσει αφετηρία διαμόρφωσης ενός νέου σχολείου που θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες απαιτήσεις, που θα στοχεύει στην ποιοτική αναβάθμιση της παρεχόμενης γνώσης και θα διασφαλίζει την απόκτηση των εφοδίων που θα ικανοποιούν τις απαιτήσεις των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών.

Το νέο αυτό σχολείο πρέπει να αποτελεί ζωντανό κοινωνικό χώρο που θα διαπλάθει τους νέους με ελεύθερη σκέψη, με κριτική στάση και έκφραση και με παιδαγωγική ελευθερία.

Εν κατακλείδι το σύγχρονο αυτό σχολείο, επιβάλλεται να λειτουργεί ως κυψέλη γνώσης και πολιτισμού και να είναι ενσωματωμένο στην κοινωνία, την οποία εν δυνάμει θα αλλάζει, απαντώντας στην προκλήσεις της εποχής.