Ακούσαμε καλά κύριε Λοβέρδo;

Της Μαριάνθης Τουτουντζίδου

Οι μαθητές της β' Λυκείου διδάσκονται στο μάθημα της γλώσσας , πως σύμφωνα με την "Παγκόσμια διακήρυξη ανθρωπίνων δικαιωμάτων" (αρθρ.23,10/12/1948) ¨"η εργασία είναι δικαίωμα".Και πιο κάτω:

"Κάθε εργαζόμενος έχει δικαίωμα δίκαιης και ικανοποιητικής αμοιβής,που να εξασφαλίζει σ' αυτόν και στην οικογένειά του συνθήκες ζωής αξιοπρεπείς"
Βέβαια αυτά εν έτει 1948...όχι 2014 επί πρωθυπουργίας Σαμαρά-Βενιζέλου και με υπουργό παιδείας τον Ανδρέα Λοβέρδο.Γιατί επί όλων αυτών έχουμε πλέον γυμναστεί να ακούμε τα πάντα και δυστυχώς να βιώνουμε και να υπομένουμε τα πάντα. Όπως η καταπληκτική δήλωση του υπουργού να απευθυνθεί στον ανώνυμο εκπαιδευτικό ζητώντας την εθελούσια συνεισφορά του για την κάλυψη 1100 κενών στα σχολεία!!! Η οποία βέβαια αντί να ενεργοποιήσει τον κοινωνικό αυτοματισμό -όπως ίσως προσδοκούσε-ενεργοποίησε τη θυμηδία και την αγανάκτηση..

Ας δούμε όμως καταρχήν μια άλλη διάσταση της δήλωσης του κ.Λοβέρδου ,του μαθήματος δηλαδή που δίνει στους νεαρούς μαθητές ως Υπουργός Παιδείας.Σε παιδιά πολλών από τα οποία οι γονείς θα συμπεριλαμβάνονται στο 27% των ανέργων.Σε παιδιά που βιώνουν το σκληρό πρόσωπο της ανέχειας μέσα στο σπίτι τους καθημερινά.Και που γνωρίζουν ότι και τα ίδια δε θα έχουν καλύτερη τύχη όταν η ανεργία προς το παρόν στους νέους είναι περίπου 55% . Σ' αυτά τα παιδιά λοιπόν ο υπουργός δείχνει και μια νέα μορφή εργασίας -που ίσως να μην την είχαν σκεφτεί ως τώρα-αυτή της απλήρωτης εργασίας ! Η οποία μάλιστα νομιμοποιείται δια στόματος υπουργού Παιδείας!Και μπορεί στον κόσμο των μεγάλων εν μέρει να εφαρμόζεται η άμισθη εργασία σε πολλές περιπτώσεις με τις πολιτικές της κυβέρνησης του υπουργού, έστω και αυθαίρετα,αλλά το να "διδάσκεται" και στα παιδιά με βιωματικού τύπου εκμάθηση,έχει το συμβολισμό του...και γεννά και πληθώρα αναπάντητων ερωτημάτων:"και πώς θα εξασφαλίζεται η αξιοπρεπής ή μη αξιοπρεπής διαβίωση ;"Εδώ μάλλον κωφεύει ο λαλίστατος υπουργός...

Βέβαια με το νέο Λύκειο τα παιδιά μας θα βιώσουν πολλά πράγματα αντίθετα "της διακήρυξης των δικαιωμάτων του ανθρώπου",εφόσον και αυτό το δικαίωμα στην παιδεία καταστρατηγείται όχι μόνο από την κοινωνική ανισότητα που θα σπρώχνει τους μη έχοντες πρόωρα εκτός σχολείου αλλά και από το ίδιο το νομοσχέδιο για την παιδεία.

Ένα σχολείο λοιπόν απογυμνωμένο από όλες τις υποστηρικτικές δομές,στο οποίο η μάθηση θα ακολουθεί τους κανόνες της αγοράς ανάγοντας τον ανταγωνισμό σε θεμελιώδες κίνητρο για τη γνώση και παιδεία , με κατά παραγγελίαν αξιολογήσεις ,συνεχείς και εξαντλητικές εξετάσεις, οι νεαροί μαθητές θα το εγκαταλείπουν πρόωρα είτε για την πρώιμη κατάρτιση είτε για να αναζητήσουν κάπου αλλού,ίσως στο "τούνελ Σαμαρά", την τύχη τους.

Βέβαια μετά τις αντιδράσεις ο υπουργός φαίνεται να έβαλε στο συρτάρι προς το παρόν "τη φαεινή του ιδέα".Εντούτοις μπορούμε να θίξουμε κι ένα άλλο ζήτημα που κάνει εντύπωση: "την επίκληση στον εθελοντισμό!!!"Αλήθεια πού στηρίζεται; Πού ζει ο υπουργός; Στη χώρα που οι "θυσίες" έπιασαν τόπο και τώρα ήρθε η ώρα να μας περισσεύει η ευγνωμοσύνη; Στη χώρα που πιστέψαμε στην "εθνική προσπάθεια" διάσωσης των τραπεζών;Γιατί εμείς έχουμε την αίσθηση ότι ζούμε στη χώρα της εθελοντικής υποδούλωσης ;Στη χώρα όπου όλα τα κοινωνικά αγαθά παιδεία ,υγεία ,εργασία μετατρέπονται από δικαιώματα σε προιόντα ανταλλάξιμα με το χρέος της χώρας;Στη χώρα των φιλανθρωπικών οργανώσεων,των εθελοντικών δομών...; Εν ολίγοις σε μια τριτοκοσμική χώρα με λογής ιεραποστόλους να καθορίζουν το βιοτικό μας επίπεδο...; Στους ιθαγενείς λοιπόν αυτής της χώρας απευθυνόμενος ο υπουργός έταξε μαγικά καθρεφτάκια αντί μιας ελάχιστης αμοιβής...

Αυτά όμως συμβαίνουν στον κόσμο των μεγάλων...Γιατί ας μην υποτιμάμε τη νεολαία μας...Είναι νομοτελειακό ότι είναι η ελπίδα πάντα για κάτι καινούργιο...Και όσο κι αν θελήσουν οι υπηρέτες του νεοφιλελευθερισμού να σβήσουν από τα σχολικά βιβλία κάθε μνεία στα δικαιώματά τους, αυτά είναι γραμμένα με το μελάνι της ιστορίας και στο DNA μιας νέας γενιάς που δε θα εγκαταλείψει εύκολα τα όνειρά της...