Εκδήλωση του 3ου Γυμνασίου Νάουσας: Αναβίωση της Ελληνικής Παρουσίας στην Κεντρική Ασία μέσω της Παράδοσης των Καλλάσσα

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση του  3ου Γυμνάσιο Νάουσας – «Φιλώτας Κόκκινος» σε συνεργασία με το Τμήμα Πολιτισμού του Δήμου Νάουσας  για την Φυλή των Καλλάσσα με θέμα: «Η Ελληνική Παρουσία στην Κεντρική Ασία   και οι απόηχοί της στην αρχέγονη παράδοση της Φυλής των Καλλάσσα»  από τον εκπαιδευτικό Αθανάσιο Λερούνη, το απόγευμα της Παρασκευής 22 Νοεμβρίου 2024  στο κτίριο ΒΕΤΛΑΝΣ του Πολυχώρου Πολιτισμού «Χρήστος Λαναράς».

Την εκδήλωση χαιρέτισε  η Αντιδήμαρχος Πολιτισμού Βίκυ Δανιηλίδου, παρουσία και του Αντιδημάρχου Διοικητικών, Οικονομικών, Καινοτομίας, Ανάπτυξης και  Αξιοποίησης Δημοτικής Περιουσίας Θεόδωρου Δολδούρη. Την εκδήλωση συντόνισε ο Διευθυντής του 3^ου Γυμνασίου Κώστας Παραστατίδης.

Την Φυλή των Καλλάσσα την γνωρίσαμε από την ταινία τεκμηρίωσης τηλεοπτικού συνεργείου της ΕΡΤ3 και από τους δύο τηλεμαραθώνιους που διοργάνωσε η ΕΡΤ3 (1996 και 2002) στα πλαίσια συγκέντρωσης χρημάτων για την κατασκευή Σχολείων, στους οικισμούς των κοιλάδων των Καλλάσσα. Ο εκπαιδευτικός Αθανάσιος Λερούνης πρωτοστατούσε στην προσπάθεια αυτή που ξεκίνησε το 1995 με την θεμελίωση του πρώτου Καλλασσικού Σχολείου και έληξε 15 χρόνια μετά, με την απαγωγή του από τους Ταλιμπάν και την φυλάκισή του για 7 μήνες σε σπηλιές του Ινδικού Καυκάσου στο Β.Α. Αφγανιστάν.

Τα 4.000 μέλη της Φυλής των Καλλάσσα ζουν σε 3 κοιλάδες / χαράδρες του Ινδικού Καυκάσου στο Β.Δ. Πακιστάν. Η αρχέγονη παράδοση της Φυλής αποτελεί θέμα μελέτης και συνεχούς έρευνας. Επιστήμονες, ερευνητές, περιηγητές και πολλοί ταξιδιώτες επισκέπτονται την χώρα του Πακιστάν για να γνωρίσουν και να μελετήσουν από κοντά τα αρχαία ήθη και έθιμα της μοναδικής εναπομείνασας παγανιστικής φυλής της Κεντρικής Ασίας που επιμένει εδώ και αιώνες να διατηρεί ζωντανή μια άυλη πολιτιστική κληρονομιά που κοσμεί τον πλανήτη μας.

Η προφορική παράδοση των Καλλάσσα διασώζει μνήμες από το μακρινό παρελθόν τότε που τα στρατεύματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου ήλθαν σε επαφή με τους ορεσίβιους του Ινδικού Καυκάσου. Ένας από τους θρύλους τους λέει ότι κατάγονται από τους στρατιώτες του Μεγάλου Αλεξάνδρου που έφτασαν στα μέρη τους και παντρεύτηκαν τις γυναίκες τους. Στην παράδοσή τους υπάρχουν ενδείξεις (γλώσσα, ενδυμασία, χοροί, πολυθεϊστική θρησκεία, θυσιαστήριες προσφορές, τελετουργικά δρώμενα κ.α.) που παραπέμπουν σε ελληνική επιρροή.

Στην ομιλία του ο εκπαιδευτικός Αθανάσιος Λερούνης αναφέρθηκε:

• στην Ελληνική παρουσία στις περιοχές της Κεντρικής Ασίας (από την μυθολογική εποχή με τις εκστρατείες του Ηρακλή και του Διονύσου μέχρι σήμερα, στις κοινότητες των Ιώνων που εξορίζονταν στις εσχατιές της Περσικής Αυτοκρατορίας 6ος – 5ος π.Χ., στην εκστρατεία του Μ. Αλεξάνδρου 4ος π.Χ., στα ελληνικά βασίλεια της Βακτρίας και της Ινδίας 3ος, 2ος, 1ος π.Χ., στην Ελληνο-Βουδιστική Τέχνη της Γκαντάρα 1ος π.Χ. – 7ος μ.Χ.),
• στους απόηχους της χιλιόχρονης ελληνικής πολιτιστικής επιρροής στις παραδόσεις των φυλών της Ασίας και ιδιαίτερα της ΦΥΛΗΣ ΤΩΝ ΚΑΛΛΑΣΣΑ που διατηρεί μέχρι σήμερα την αρχαία Παγανιστική Παράδοση των προγόνων της,
• στην αρχέγονη παράδοση των τελευταίων Παγανιστών του Ινδικού Καυκάσου,
• στην μνημόνευση των θρύλων των Φυλών της Ασίας που συνδέονται με την θρυλική καταγωγή τους από τους στρατιώτες του Μεγάλου Αλεξάνδρου.