Συλλεκτική πινακίδα

Γράφει ο Μιχάλης Κουρόγλου

Στέκει αγέρωχη κοσμώντας την πρόσοψη ιστορικού κτηρίου σχολείου στο Ρολόι. Θα αποκτήσει δε, ακόμη μεγαλύτερη ιστορική και κοινωνιολογική αξία, όταν, μοιραία, θα πέσει κάτω από το βάρος των χρόνων (ίσως 15?) και της απαξιωμένης πια λειτουργικότητάς της, στο κεφάλι κάποιου φουκαρά περαστικού.

Ο δήμος θα τον χρυσώσει, αν γλιτώσει τη ζωή του αλλά αν συμβεί το μοιραίο η οικογένειά του θα είναι αιωνίως ευγνωμονούσα προς την Δημοτική Αρχή. Γιατί η ανικανότητα της δεύτερης να τηρήσει τα αυτονόητα, θα γίνει η αιτία παχυλής αποζημίωσης στην «τυχερή» οικογένεια του άτυχου δημότη. Ε, μην τα θέλει και όλα δικά της η οικογένεια! Η πινακίδα θα εκτελεί το άχρηστο πλην εν δυνάμει φονικό καθήκον της ή η Δημοτική Αρχή θα κάνει τη δουλειά της. Αυτό μόνο. Τη δουλειά της. Που δεν κάνει. Παρά τον βαρύγδουπο και φέροντα υπόσχεση τέλειας υπηρεσίας προς τον Δήμο τίτλο της Αντιδημαρχίας Καθαριότητας και Περιβάλλοντος. Ή, μήπως, των Τεχνικών Εργων; Υποκλίνομαι.

Υγ. Τόσα χρόνια, τόσες δημοτικές αρχές, τόσοι δημοτικοί σύμβουλοι, δεν πέρασαν από το σημείο ώστε, ως οφείλουν, να αναλάβουν την πρωτοβουλία για την εξάλειψη της προκλητικής ασχήμιας; Από υποσχέσεις και διακηρύξεις η στάθμη έφθασε σε σημείο βράσης, δεν δέχεται άλλες.

Υγ.2 Για να μην παρεξηγούμαι, τα παραπάνω  αφορούν  διαχρονικές μικροπαθογένειες (σημαντικές όμως, υπάρχουν κι άλλες),όχι αποκλειστικά την σημερινή Δημοτική Αρχή. Φταίει η φτιάξη μας, φταίει  η μοίρα μας ως λαού,  φταίει το κακό το ριζικό μας, πανάθεμά το;

Υγ3 Είναι συλλεκτικό κομμάτι, αλήθεια, η πινακίδα. Η αρχαιολογική της αξία αξίζει μια θέση στο χρηματιστήριο της Τέχνης!