Με τους Ορειβάτες Βέροιας στην κορυφή Κίτρος

Γράφει ο Νίκος Τσιαμούρας

Η ορειβατική αυτή διαδρομή είναι μια από τις άγνωστες αλλά πολύ όμορφες διαδρομές.

Η θέα από εδώ ψηλά υπέροχη, με τα μάτια να διατρέχουν αχόρταγα τον ορίζοντα…….!

Φύγαμε από την Βέροια πρωινό Σαββάτου, εμείς 6 φίλοι ορειβάτες από την Βέροια, διαδρομή Βέροια – Κατερίνη-Πέτρα Ολύμπου – Άγιος Δημήτριος - Κοκκινοπηλός.

Βρισκόμαστε στην περιοχή της Περραιβίας, αρχαία ελληνική χώρα που άφησε τον δικό της πολιτισμό, την δική της παρουσία στο πέρασμα των αιώνων. Οι Περραιβοί ήταν περίοικος λαός της Αρχαίας Θεσσαλίας. Κατά τον 5ο αιώνα π.Χ. η Περραιβία εκτεινόταν μεταξύ του Ολύμπου και του Πηνειού.

Κύριες πόλεις ήταν τότε το Πύθιο, η Δολίχη και η Άζωρος που αποτελούσαν την λεγόμενη Περραιβική Τρίπολη.

Σήμερα ταυτίζεται με την επαρχία της Ελασσόνας.

Φθάσαμε στον Κοκκινοπηλό, το χωριό χτισμένο σε υψόμετρο 1150 μέτρων μας υποδέχθηκε μέσα στο πρωινό ήσυχο και ήρεμο. Δημιουργήθηκε γύρω στον 12ο αιώνα από βλαχόφωνους γεωργοκτηνοτρόφους.

 Ήταν ορμητήριο κλεφτών και αρματολών κατά την Τουρκοκρατία και στον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο πυρπολήθηκε από τους κατακτητές Γερμανούς.

H ανάβαση σήμερα στο βουνό των θεών και της μυθολογίας ξεκινά από την δυτική του πλευρά που κοιτά τον κάμπο της Ελασσόνας.

 Με τον σάκο στον ώμο και τα απαραίτητα η ανάβαση ξεκινά από την πλατεία, μπροστά από την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής και κατευθυνόμαστε ανηφορικά (ΝΑ) προς την χαράδρα της Σταλαματιάς. Η διαδρομή που θα ορειβατήσουμε σήμερα ακολουθεί το ευρωπαϊκό μονοπάτι μεγάλων διαδρομών Ε4.

 Το εγκαταλείπουμε στην αρχή της χαράδρας στο σημείο όπου βρίσκεται το κιόσκι και παίρνουμε πορεία ( Β ) και οδοιπορούμε τώρα μέσα σε δάσος από πεύκα.

Ανάβαση και πάλι ανάβαση.

 Η πορεία μέσα από το δάσος μας βγάζει σε παλιά στάνη και μετά από από λίγα λεπτά της ώρας στη βρύση ΄΄Ρούδι ΄΄. Δροσιστήκαμε από το γάργαρο παγωμένο νερό της και συνεχίζουμε την βασανιστική ανάβαση.

Ανεβαίνουμε το μονοπάτι ,ανηφορικό δύσκολο οι ανάσες βαριές ,με επιμονή κερδίζουμε ύψος, φθάσαμε στην ράχη της κορυφογραμμής.

Από εδώ το σκηνικό των βουνοκορφών πανέμορφο, γεμίζουμε το βλέμμα μας με εικόνες και παίρνουμε καθαρές ανάσες οξυγόνου. Μπροστά μας οι πανύψηλες κορφές του Ολύμπου. Μύτικας (2918μ.), Στεφάνι ( 2909μ.), Σκολιό ( 2912 μ.).

Τώρα εμείς συνεχίζουμε (Ν) για την κορυφή Κίτρος ( 2422μ.) από εδώ σχηματίζεται μια μακριά ράχη η οποία ενώνει το ΄΄Κίτρος ¨ , με την επόμενη ψηλότερη κορυφή το ΄΄ Φλάμπουρο ΄΄ (2473 μ.).

Φθάσαμε στην κορυφή μετά από μια 4ωρη συνεχή ανάβαση, από εδώ ψηλά θέα απεριόριστη.

Μπροστά μας απλώνονται από αριστερά προς τα δεξιά, οι κορυφές. Κόψη Ναούμ΄΄, ο Μύτικας, τα Καζάνια, η μεγάλη Τούμπα, ο Προφήτης Ηλίας, ο Άγιος Αντώνιος, η κορυφή Χριστάκι και το Ξερολάκι.

Η κορυφή ΄΄ Κίτρος ‘’ αναφέρεται για πρώτη φορά από τον Ελβετό Marcel Kurz το 1823 τοπογράφο μηχανικό που επισκέφτηκε τον Όλυμπο και χαρτογράφησε την περιοχή. Η ονομασία της κορυφής Κίτρος δόθηκε προς τιμήν του μητροπολίτη Νικόλαο, που έδρασε στην περιοχή κατά την επανάσταση του 1878 ενάντια στον τουρκικό ζυγό.

Επιστροφή ….. όπως σε κάθε επιστροφή στην ομάδα επικρατεί μια γλυκιά μελαγχολία.