Γιορτή της μητέρας: Μέρα χαράς, τιμής αλλά και προβληματισμού

Ο «Έρασμος» γράφει…

Η γιορτή της μητέρας τιμάται, ως γνωστόν, κάθε χρόνο τη δεύτερη Κυριακή του Μάη, με την καθιέρωση της ως Παγκόσμιας Μέρας, ωστόσο ο βιολογικά και κοινωνικά ιερός ρόλος της Παγκόσμιας Μάνας, ειδικά στους καιρούς που ζούμε, έχει υποτιμηθεί και έχει από-ιεροποιηθεί σε τραγικό βαθμό, που άλλη τέτοιου είδους παρόμοια βεβήλωση δεν είδαμε στα χρονικά αιώνων.  Και αυτό γιατί η μάνα είναι ταυτόσημη με τη γυναίκα, γεγονός που τεκμηριώνεται νομοτελειακά και αυτονόητα: Όταν πάσχει η γυναίκα, στο πρόσωπο της συμπάσχει και κάθε ιδιότητα της, και σε αυτή την ιεράρχηση των ιδιοτήτων  κορωνίδα αποτελεί η μάνα… προ καταβολής κόσμου τον οποίο και γεννά αενάως!

Η βασανισμένη μάνα, από πάντα όπως και η σημερινή, είναι διαχρονικό θύμα στο στόχαστρο κηρυγμένων και ακήρυκτων πολέμων. Εθνικών, φυλετικών, εμπορικο-οικονομικών, κ.ο.κ. Δεν είναι μόνο η μάνα της προσφυγιάς, η μάνα της εμπόλεμης ζώνης, της φτώχειας, της πείνας, της ανέχειας, του κοινωνικού αποκλεισμού και του ρατσισμού, σε κάθε γωνιά της γης, επίβουλων και κακόβουλων εκμεταλλευτών παλιών και σύγχρονων αποικιοκρατών. Είναι η μάνα, που σκοτεινά συμφέροντα των «δυνατών», των κινούντων αοράτως τα εξουσιαστικά νήματα του «πολιτισμένου» κόσμου,  την ήθελαν πάντα και τη θέλουν άβουλη «μηχανή» ή καλύτερα αναπαραγωγικό γρανάζι χωρίς προσωπικότητα, στην υπηρεσία παραγωγής ανθρώπων «νέα γενιάς», ενός κόσμου  νοσηρών προτύπων και στερεότυπων, εγκλωβισμένου στα στενά όρια του βιολογικού του κύκλου, χωρίς υγιή συναισθήματα και αξίες, χωρίς την προοπτική της αγάπης, της αλληλεγγύης και του σεβασμού απέναντι σε κάθε ανθρώπινο πρόσωπο.  

Ακόμη και στην ελληνική επικράτεια γυναικοκτονίες καταγράφονται και ως μητροκτονίες, αλλά και το αναπάντεχα αντίστροφο. Στα Media  η κάθε «Μήδεια» της επικαιρότητας, σε πολλές και ποικίλες εκδοχές και σενάρια των αστυνομικών δελτίων,  βρίσκεται στο επίκεντρο της εθνικής μας αγανάκτησης! Ένα εξωφρενικό φαινόμενο έξω από τα λογικά ένστικτα της φύσης που εκφράζει την υγιή μητρότητα αγγίζει και ξεπερνά επικίνδυνα τα όρια ενός ιδιότυπου «δαιμονισμού».   

Ο «Έρασμος» τιμά και φέτος τη γιορτή της μητέρας, καθώς η μητρότητα είναι η ιερότερη ίσως ιδιότητα της γυναίκας, στις υπηρεσίες της οποίας καταθέτουμε τον καθημερινό μας αγώνα, ως Σύλλογος Κοινωνικής Παρέμβασης κατά της κακοποίησης και της έμφυλης βίας. Παράλληλα όμως αποτιμά, εν είδει προβληματισμού, τα παραπάνω και διατρανώνει την επιτακτική ανάγκη επαναπροδιορισμού του γονεϊκού ρόλου της σύγχρονης μάνας στην οικογένεια και την κοινωνία, κάτι που θεωρούμε ως προϋπόθεση για αναδομήσουμε έναν κόσμο με λιγότερη, αν όχι καθόλου, βία. Ας θυμόμαστε πάντα ότι το πρωτογενές κύτταρο της κοινωνίας μας είναι η οικογένεια, και πυρήνας αυτής, η Μάνα!