Ιδέες και σκέψεις για τη Βέροια: “ Γιατί, ενοχλώ κανέναν;”

Γράφει ο Η. Μ.

Μεσημέρι στην οδό Πιερίων, πλησίον υποκαταστήματος τραπέζης, παρκάρει ένα όχημα 10 μετρα πριν το υποκατάστημα σε κανονική θέση στάθμευσης και ο οδηγός πλησιάζει προς το ΑΤΜ, εκείνη τη στιγμή έτερο όχημα πλησιάζει ακριβώς έμπροσθεν του υποκαταστήματος σταματάει και κατεβαίνει ο οδηγός.

Ακολουθεί ο εξής διάλογος μεταξύ των 2 οδηγων: “Συγνώμη κύριε, έχετε προσέξει ότι έχετε διπλό παρκάρει σε χώρο που χωράνε 2 οχήματα;” ο δεύτερος οδηγός, με ζωγραφισμένη την απορία στο πρόσωπο του για μια πράξη τόσο συνηθισμένη στον ίδιο καθώς ποτε δεν του εγινε παρατήρηση από πολίτη, απαντάει κοιτώντας πρώτα δεξιά και αριστερά τα διερχόμενο οχήματα:

- “Γιατί; Ενοχλώ κανέναν;”

- “Συγνώμη αυτή είναι η απάντησή σας; Αφου μπορείτε να παρκάρετε κανονικά ποιος ο λόγος να διπλοπαρκάρετε στο κενό;” “Βλέπετε ότι απέναντι, στο αντίθετο ρεύμα, έχει κάνει το ίδιο πράγμα και ο οδηγός ενός φορτηγού; Αν είχαμε αυτή την συμπεριφορά όλοι οι πολίτες της Βέροιας, τι κατάσταση θα επικρατούσε; Δλδ μόνο με την παρουσία αστυνομίας πρέπει να λειτουργούμε;”

Ουδεμία απόκριση, ψώνισε από διπλανό κατάστημα, ξανα μπήκε στο όχημα και έφυγε. Ένας άλλος κύριος που έκανε ανάληψη όλη αυτή την ώρα και άκουγε όλη τη στιχομυθία, τελείωσε σιωπηλά την συναλλαγή του, μπήκε στο φορτηγό που είχε διπλό παρκάρει στο κενό και αποχώρησε επίσης.

Έτερο περιστατικό επί της οδού (Α) στο κέντρο της πόλης. Διαπλικτίζονται 2 πολίτες, κάτοικοι της εν λόγω οδού με πρόβλημα στάθμευσης. Ο ενας εκ των κατοίκων είχε προηγουμένως καλέσει την Τροχαία για οχήματα τα οποία έχουν σταθμεύσει πάνω στο πεζοδρόμιο καταλαμβάνοντας και τα 2 πλακάκια, που αποτελούν το συνολικό πλάτος αυτού, καθιστώντας αδύνατη την διέλευση οποιουδήποτε πεζού (βέβαια εν προκειμένου και τα αυτοκίνητα να έλειπαν, πάλι θα ήταν αδύνατη η χρήση αυτού καθώς ένας πυλώνας ηλεκτρισμού καταλάμβανε ομοίως όλο το πλάτος αυτού…..). Ακολουθεί η εξής στιχομυθία:

-"Γιατί φωνάζεις συνέχεια την τροχαία; Για σένα θα πληρώνουμε συνέχεια;”

-"Δεν πληρώνεις εξαιτίας μου αλλα εξαιτίας της συμπεριφοράς σου”

-"Αφού δεν εχει χώρο που να παρκάρω;”

-"Αυτό δεν απασχολεί εμένα και όποιον θέλει να κάνει χρήση του πεζοδρομίου. Εγώ παρκάρω πιο μακριά και οχι κατω απο το σπίτι μου για αυτόν ακριβώς το λόγο.”

Τέτοια περιστατικά υπάρχουν άπειρα καθημερινά, όλοι έχουμε γίνει μάρτυρες, θύματα, θύτες, αλλα αδιαφορούμε!

“Γιατί; Ενοχλώ κανέναν;” ΝΑΙ είναι η απάντηση ενοχλείς όλους όσους δεν έκαναν ότι εσύ για να βρεις αυτόν τον δημόσιο χώρο ελεύθερο. Ενοχλείς όλους όσους θέλουν να χρησιμοποιήσουν το πεζοδρόμιο, είτε είναι ένας γονέας με το καροτσάκι ή κάποιος ανήλικος ή κάποιος ηλικιωμένος ή κάποιος με κινητικό πρόβλημα ή με αναπηρικό αμαξίδια ή ο κάθε ένας από εμάς!!! Δεν έχουν υποχρέωση να βγάζουν ανακοίνωση πότε θα μετακινηθούν για να τους έχουμε ανοικτα τα πεζοδρόμια , ούτε εμείς να δημοσιεύουμε χάρτες όπου τους επιτρέπουμε να διέρχονται.

Πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία πολλών συμπολιτών μας που έχουν την συμπεριφορά οικισμού και όχι πόλης. Ναι, δεν θα σταματήσεις ακριβώς μπροστά στο καταστημα που θελεις να πας, ναι θα σταθμεύσεις λίγο πιο μακριά και θα περπατήσεις λίγο, ναι μπορει να μην χρειάζεται να πάρεις καν το αμάξι σου για να κάνεις την δουλειά σου, ναι τα πεζοδρόμια δεν ειναι χώροι στάθμευσης, ναι επειδή το κάνουν άλλοι ΔΕΝ σημαίνει ότι θα το κάνεις και ΝΑΙ φυσικα υπάρχει πρόβλημα στάθμευσης και πρεπει να βρεθούν λύσεις αλλα αυτό δεν σημαίνει ότι θα ξεσπάμε στην πόλη μας και στους κατοίκους αυτής.

Πρέπει να αγαπήσουμε, να υιοθετήσουμε αυτή την πόλη! Ο δημόσιος χώρος δεν είναι τρόπαιο για τον πιο αγενή, αυθάδη, αδιάφορο, κλπ, είναι η αυλή του “σπιτιού” μας, είναι αγαθό όλων μας που πρεπει να περιφρουρήσουμε.