ΕΦΚΑ: Το νέο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης
- Γράφτηκε από τον/την Αντώνης Χατζηκυριακίδης
Με την ασφαλιστική μεταρρύθμιση εισάγεται για πρώτη φορά στην χώρα μας ενιαίο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης των εργαζόμενων, σε αντικατάσταση του μέχρι σήμερα ισχύοντος συστήματος πολλαπλότητας των φορέων, ανάλογα με την επαγγελματική απασχόληση.
Έτσι προβλέπεται η ενοποίηση όλων των υφιστάμενων φορέων κύριας ασφάλισης σε έναν ενιαίο φορέα κοινωνικής ασφάλισης (ΕΦΚΑ).
Η ψηφισθείσα ασφαλιστική μεταρρύθμιση επιτυγχάνει:
1ον Την διοικητική αποτελεσματικότητα του συστήματος και την απλοποίηση των διαδικασιών ενοποιώντας τους φορείς ασφάλισης και διακρίνοντας πλήρως προνοιακές και ασφαλιστικές παροχές. Στο πλαίσιο αυτό συστήνεται ο ΕΦΚΑ, στον οποίον εντάσσονται όλοι οι φορείς κύριας ασφάλισης.
2ον. Καθιερώνει πλήρη ισονομία με θέσπιση ενιαίων κανόνων για παλαιούς και νέους ασφαλισμένους και ανακαθορισμό των συντάξεων των ήδη συνταξιούχων.
3ον. Διασφαλίζει την βιωσιμότητα, την βιαγενεακή ισότητα καθώς και την ίση κατανομή των θυσιών.
4ον Θεσπίζει την εθνική σύνταξη για να εξασφαλισθεί επαρκής αναπλήρωση εισοδήματος και για τους μακροχρόνια ανέργους, όσους εργάζονται με ατυπικές μορφές εργασίας ή αμείβονται με χαμηλούς μισθούς.
5ον. Εγγυάται την διαβίωση των συνταξιούχων με αξιοπρέπεια και διατηρεί, στο βαθμό του δυνατού, την εγγύτητα με τον κεκτημένο για τον εργασιακό βίο ζωής.
Επομένως, όπως αναφέρεται και στην αιτιολογική έκθεση του Νόμου 4387/2016, σκοπός του νομοθετήματος όσον αφορά το ασφαλιστικό είναι η πλήρης αναμόρφωση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης στο πλαίσιο ενός ενιαίου συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.
Οι στόχοι και οι γενικές αρχές του εν λόγω συστήματος είναι η εξασφάλιση αξιοπρεπούς διαβίωσης και κοινωνικής προστασίας με όρους ισότητας, κοινωνικής δικαιοσύνης, αναδιανομής και αλληλεγγύης των γενεών.
Ένα υγειές συνταξιοδοτικός σύστημα, πρέπει να λαμβάνει υπ’ όψιν του και τις αρχές της ισότητας και της ανταποδοτικότητας. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η αποστολή ενός συστήματος συντάξεων είναι διττή. Από την μία στοχεύει στην εξασφάλιση ενός ελάχιστου επιπέδου διαβίωσης σε όλους τους ηλικιωμένους. Από την άλλη, επιδιώκει την καταβολή ανταποδοτικών παροχών προς τους συνταξιούχους, ώστε να τους αποζημιώσει για τις εισφορές που είχαν καταβάλλει ως εργαζόμενοι και να διατηρήσει το βιοτικό επίπεδο που απολάμβαναν προτού συνταξιοδοτηθούν.
Η υιοθέτηση ενός συστήματος συντάξεων με βάση τις προτεινόμενες προδιαγραφές θα δημιουργήσει μια νέα κουλτούρα αποταμίευσης και οικονομικού προγραμματισμού στο πλαίσιο της μέσης ελληνικής οικογένειας και θα έχει πολλαπλές θετικές επιπτώσεις στην κοινωνία. Το προτεινόμενο σύστημα συντάξεων θα εξυπηρετήσει τις νέες γενιές που έχουν υποστεί δραματική απαξίωση της ζωής και των προσδοκιών τους. Επίσης, θα δημιουργήσει θετικά κίνητρα για την αύξηση της απασχόλησης και της οικονομικής ανάπτυξης. Μόνο εάν συμβεί αυτό θα έχουμε ως κοινωνία την δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε ένα μέρος του νέου πλούτου που θα δημιουργηθεί για να ενισχύσουμε τις επερχόμενες γενιές. Οι προτεινόμενες ρυθμίσεις της μεταβατικής περιόδου έχουν ως στόχο την εξασφάλιση επαρκών πόρων για τις συντάξεις των απερχόμενων γενεών στο πλαίσιο του εφικτού.
Σε περιπτώσεις παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, οι αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας πρέπει να εφαρμόζονται και κατά την θεσμοθέτηση συνταξιοδοτικών διατάξεων που προβλέπουν μέτρα οικονομικής επιβάρυνσης όσων λαμβάνουν σύνταξη, με σκοπό τον περιορισμό του δημοσιονομικού ελλείμματος και της βιωσιμότητας των συντάξεων. Τα μέτρα αυτά, πρέπει να έχουν πάντα ως όριο το σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και την ισότητα στην κατανομή, έτσι ώστε να επιτευχθεί ένας δίκαιος συμβιβασμός ατομικού και συλλογικού συμφέροντος.
Συγχρόνως, για την προστασία του πυρήνα του συνταγματικού δικαιώματος σε κοινωνική ασφάλιση, πρέπει να εξαντληθούν όλα τα όρια της φορολογικής δικαιοσύνης ή όλες οι δυνατότητες μείωσης των περιττών δημόσιων δαπανών.
Η ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ
ΣΟΦΙΑΝΙΔΟΥ ΕΥΤΥΧΙΑ
ΕΦΚΑ – Α΄ ΤΟΠΙΚΟ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΜΑ
ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΗΜΑΘΙΑΣ ΜΕ ΕΔΡΑ ΤΗ ΒΕΡΟΙΑ