Με τους Ορειβάτες Βέροιας στην κορυφή Μπέλα – Βόντα

Του Νίκου Τσιαμούρα

Βαρνούντας ή Περιστέρι ( Πέλιστερ στα σλάβικα). Στη χώρα των Σκοπίων στην βόρεια άκρη του και ψηλότερα από την πόλη Μπίτολα, είναι η ψηλότερη κορφή του ( 2610μ.). Στην νότια απόληξη του χαμηλώνει και ενώνεται με το Βίτσι. Ανατολικά “βλέπει” Καϊμακτσαλάν και δυτικά “σβήνει “ στις Πρέσπες. Ψηλότερη ελληνική κορυφή , το Δεσποτικό ή Κίτσεβο με ύψος (2334μ.).

Κυριακή και αναχώρηση για Πισοδέρι για το βουνό της Φλώρινας τον Βαρνούντα. Φίλοι ορειβάτες πρωινό Κυριακής φύγαμε από την Βέροια.
Διαδρομή Βέροια – Κοζάνη - Πτολεμαϊδα – Φλώρινα.- Χιονοδρομικό Βίγλας. Η οροσειρά του Βαρνούντα καλύπτεται από εκτεταμένα δάση βελανιδιάς και οξιάς, από έλατα και σημύδες. Πλούσια η πανίδα περιλαμβάνει μεγάλα θηλαστικά, όπως αρκούδες, λύκους, ζαρκάδια και αγριογούρουνα.

Πλησιάζουμε την Φλώρινα, κτισμένη σε υψόμετρο 680 μέτρων στις παρυφές του βουνού μας υποδέχεται καταπράσινη και πανέμορφη. Η αρχαία ονομασία της περιοχής ήταν Λυγκηστίς, αυτόνομο αρχικά, μακεδονικό βασίλειο στο οποίο κατοικούσαν συγγενή ελληνικά φύλλα δωρικής καταγωγής. Μητέρα του Φιλίππου του Β΄ πατέρα του Μέγα Αλέξανδρου είναι η Λυγκηστίδα πριγκίπισσα Ευριδίκη. Οφείλει το όνομα της στον πρώτο μυθικό βασιλιά της, τον ήρωα και αργοναύτη Λυγκέα.

Συνεχίζουμε τον ανηφορικό δρόμο που θα μας οδηγήσει στο χιονοδρομικό κέντρο της Βίγλας. Στον αυχένα που σχηματίζεται στη συμβολή των οροσειρών Βαρνούντα και Βέρνου ( Βίτσι), διασχίζουμε μια κατάφυτη περιοχή από φυλλοβόλα δέντρα ( οξιές ), τώρα ξεπροβάλλει σιγά – σιγά μπρος στα μάτια μας, μια απίστευτη ομορφιά. Το χιονοδρομικό της Βίγλας ή Πισοδερίου.

Η ορειβατική εξόρμηση ξεκινά από το χιονοδρομικό κέντρο της Βίγλας. Περνάμε την άσφαλτο απέναντι και αμέσως πεζοπορούμε σε χωματόδρομο. Φθάνουμε σε μια εκκλησία άδεια έρημη και μόνη. Συνεχίζουμε σε χωματόδρομο αφήνοντας την εκκλησία ακριβώς πίσω μας. Στην πρώτη διασταύρωση που συναντάμε παίρνουμε τον δρόμο ευθεία που ανηφορίζει. Δεξιά μας υπάρχει νέος δρόμος που οδηγεί στις ανεμογεννήτριες.

Τώρα πεζοπορούμε σε πυκνό δάσος οξιάς. Το δάσος από οξιές συνθέτει μια εικόνα που θα μείνει χαραγμένη στην καρδιά και το μυαλό. Η αγέρωχη και συνάμα γαλήνια φύση μας ξεκουράζει. Κοιτάζω γύρω μου, σαν τραγούδι, σαν ύμνος στη ζωή φαντάζει τούτο το μέρος. Χρώματα, χιλιάδες χρώματα με άρωμα και ήχο ξεπηδούν μέσα από την πληθωρική φύση και μας επηρεάζουν κάθε στιγμή τη διάθεση.

Περάσαμε το δάσος και συνεχίζουμε σε γυμνό τοπίο. Μια στάση ξεκούρασης στην ποτίστρα, με νερό τρεχούμενο. Θαυμάζουμε τη θέα από ψηλά, λίγο πιο κάτω τα ερείπια ενός μοναστηριού. Είναι η ιερά μονή της Αγίας Τριάδος, χρονολογείται από το 1050. Εδώ το 1867 συστάθηκε η Φιλική Εταιρία από τους ντόπιους για την απελευθέρωση από τον δυνάστη Τούρκο κατακτητή. Το 1905 κάηκε από τούς κομιτατζήδες και καταστράφηκαν περγαμηνές και αρχειακό υλικό που είχαν χρονολογία από το 1380.

Πολλές ανάσες καθαρού αέρα μας οδηγούν ψηλότερα. Ορειβατούμε σε ξέφωτο στο βάθος μακριά φαίνεται η κορυφή που μας καλεί να την γνωρίσουμε και να ξεναγηθούμε στις πλαγιές της Κάτω αριστερά μας και χαμηλά στις παρυφές της πλαγιάς που τώρα ορειβατούμε ξεπροβάλλει το Πισοδέρι, παλιό κεφαλοχώρι, τριγύρω πυκνά δάση την περιτριγυρίζουν.

Γνωστή κλεισουροδιάβαση από τα αρχαία χρόνια, με έντονη παρουσία κατά την βυζαντινή περίοδο αλλά και σε αυτήν την Τουρκοκρατία. Στις αρχές του 18ου αιώνα δέχθηκε διωγμένους Έλληνες από την Μοσχόπολη και το Βιθκούνι, συμμετείχε στις επαναστάσεις του 1821 και 1878. Στο παρεκκλήσι του αγίου Χαραλάμπους, στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής (1848) στο Πισοδέρι, τάφηκε για πρώτη φορά η κεφαλή του αρχηγού του Μακεδονικού αγώνα Παύλου Μελά. Ξακουστή είναι η παλιά Μοδέστειος Σχολή.

Συνεχίζουμε τον χωματόδρομο για περίπου 2 χλμ. ακόμα και τον αφήνουμε για να μπούμε σε μονοπάτι με Β.Δ. κατεύθυνση. Η κορυφή Μπέλα – Βόντα (2157) φαίνεται ευθεία και αριστερά μας. Η ανηφορική πλαγιά που βρίσκεται μπροστά και δεξιά μας οδηγεί σε ένα μισογκρεμισμένο κτίριο. ( παλιό ορειβατικό καταφύγιο). Δεν κατευθυνόμαστε προς τα εκεί και μπαίνουμε στο μονοπάτι που είναι η αριστερή πλευρά της πλαγιάς αυτής. Στην αρχή είναι πολύ δυσδιάκριτο και κλειστό με βάτα σε πολλά σημεία. Η ομάδα υποφέρει για μερικά λεπτά της ώρας από την διαδρομή αλλά αντέχει και συνεχίζει.

Τώρα το μονοπάτι τραβερσάρει στην πλαγιά με τα χαμηλά δένδρα. Σε περίπου 0,5 χλμ. φτάνουμε σε μια πηγή η οποία δεν είναι στο μονοπάτι αλλά βρίσκεται κάτω ( Ν ) από αυτή. Από εδώ το μονοπάτι φαίνεται καθαρά πλέον και κατευθύνεται ανάμεσα σε χαμηλά δένδρα και θάμνους. Περνάμε το διάσελο και πιάνουμε τη ράχη για την κορυφή Μπέλα – Βόντα. ( καλό – Νερό )

Χρώματα και ήχοι της φύσης εναλλάσσονται καθώς συνεχίζουμε την πορεία μας προς την κορυφή. Ακρίδες στα χρώματα της γης και της χλόης πετούν τριγύρω θορυβημένες από το δικό μας θόρυβο.

Αφήσαμε την ψηλότερη κορυφή και συνεχίζουμε για την μικρότερη που έχει υψόμετρο 2120 μέτρα, το μπαλκόνι των Πρεσπών . Από εδώ ψηλά θέα απεριόριστη. Είμαστε στην κορυφή μετά από μια 3ωρη κοπιαστική ανάβαση. Οι εικόνες μοναδικές. Κάτω μακριά μας ξεπροβάλλουν οι Πρέσπες φυσικό σύνορο 3 κρατών. Η ματιά μας χάνεται για λίγο στο βαθύ μπλε της λίμνης και η ψυχή μας θα ηρεμήσει θα ξεχαστεί.

Το 1974 ανακηρύχθηκε Εθνικός Δρυμός. Στα πλούσια νερά της φιλοξενεί χιλιάδες πετούμενα, μικρά ζώα, ψάρια, από αυτά τα πολύτιμα για τους επιστήμονες και του πλανήτη είδη. Αργυροπελεκάνοι, ροδοπελεκάνοι, ερωδιοί, λαγγόνες, σταχτόχηνες. 250 είδη πουλιών αφήνουν τα δικά τους ίχνη.

Η επιστροφή ήρθε με ένα ψιλόβροχο που κατεβαίνοντας τις βουνοπλαγιές γίνεται ακόμη πιο έντονο, μας κρατάει συντροφιά μέχρι και φθάσαμε στα αυτοκίνητα. Επιστροφή από το χωριό Πισοδέρι- Ανταρτικό - Παύλος Μελάς.- Άργος Ορεστικό.

Άλλη μια μέρα γεμάτη ορειβασία πήρε τέλος με επιτυχία. Συγχαρητήρια σε όλους τους φίλους ορειβάτες.