Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες!

Του Γιάννη Μελιόπουλου

Εικόνες δυστυχίας τα πνιγμένα κορμιά που ξεβράζονται στις ακτές του Αιγαίου, των στοιβαγμένων στις λάσπες της «Ειδομένης», άνδρες , γυναίκες , ανήλικα παιδιά και βρέφη στα αντίσκηνα!

Εικόνες ντροπής οι μισαλλόδοξες και φοβικές φωνές ,οι ματωμένες γουρουνοκεφαλές, οι ριγμένες στα πόδια των νιοφερμένων στην περιοχή μας προσφύγων. Ανθρώπων που επιχειρούν απέλπιδα μέσα από πορεία ζωής εκατοντάδων χιλιομέτρων προς τον «πολιτισμένο» κόσμο να επιβιώσουν!
Άνθρωποι, όχι αριθμοί, εκτοπισμένοι βίαια από τους τόπους που γεννήθηκαν, έζησαν ,όσοι έζησαν, δημιούργησαν, τόπους με πολιτισμό μακραίωνο, ιστορία μακραίωνη τουλάχιστον όση και η δική μας!

Όμως γιατί εκτοπίστηκαν; Γιατί αναγκάστηκαν να περπατήσουν στο δύσβατο μονοπάτι του ξεριζωμού; Είναι η κρίση «ανθρωπιστική» όπως ακούγεται, κάτι σα φυσική θεομηνία ;Σίγουρα όχι!

Σίγουρα όχι, επίσης, και για τους «ευφάνταστους», δηλητηριώδεις λόγους που διαδίδουν πασίγνωστοι για την αντιδραστικότητα των απόψεών τους κύκλοι, στάζοντας φαρμάκι στα μυαλά και τις συνειδήσεις του λαού μας .

Όσα τα προηγούμενα χρόνια διαδραματίστηκαν είναι η αιτία!

Εκατοντάδες χιλιάδες τόνοι βομβών απ’ τους «πολιτισμένους» Ιμπεριαλιστές έπληξαν και συνεχίζουν να πλήττουν με ακρίβεια τους; Στόχους τους. Σήμερα τη Συρία, χθες τη Λιβύη, προχθές τη Γιουγκοσλαβία και το Ιράκ, αύριο ποιος ξέρει πού! Το αποτέλεσμα των στόχων αυτών αντικρίζουμε σήμερα. Αυτοί είναι η αιτία της προσφυγιάς και του ξεριζωμού!

Ακούμε όμως τίποτα από αυτά;

Η ελληνική κυβέρνηση διατράνωσε εδώ και καιρό την αδιαπραγμάτευτη θέση της χώρας μας στο ΝΑΤΟ. «Ανήκομεν εις την Δύσιν»! Πανηγυρίζει διά στόματος αρμοδίων υπουργών, όχι μονάχα για τα ως σήμερα δολοφονικά ορμητήρια αλλά και για την προοπτική καινούργιων που θα σκορπίσουν ακόμα περισσότερο το θάνατο! Πανηγυρίζει για την «κάθοδο των μυρίων» της Νατοϊκής αρμάδας στο Αιγαίο, βαφτίζοντας το κρέας ψάρι και τους δολοφόνους των λαών , προστάτες τους! Συγκαλύπτει όπως μπορεί το έγκλημα. Το κουκουλώνει, κρύβει αιτίες κι ενόχους!

Το ίδιο βέβαια πράττουν και σ’ ολόκληρη την «πολιτισμένη κι ειρηνική» Ευρώπη. Πανευρωπαϊκή συμφωνία σιωπής, κουβέντα για τις ρίζες του προβλήματος. Μονάχα αναζήτηση τρόπων «διαχείρισης»!

Αν θέλουμε να κοιτάξουμε το πρόβλημα κατάματα θα πρέπει πρώτα να μιλήσουμε για το πώς γεννήθηκε. Ποιες είναι οι αιτίες που δημιουργούν καραβάνια μεταναστών και στρατιές προσφύγων.

Κι αυτές δεν είναι άλλες από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, η αναδιάταξη των συνόρων στην περιοχή, το ξαναμοίρασμα του κόσμου με το αίμα των λαών της περιοχής να ρέει άφθονο!
Δεν είναι αρκετή, λοιπόν, μονάχα η διαχείριση του προβλήματος. Αυτό είναι αρκετό για όσους επιθυμούν να τηρήσουν σιγή ιχθύος. Αυτό κάνουν κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και σύσσωμη η αντιπολίτευση που συζητούν «πώς θα περιορίσουν τις προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές», «πώς θα προσκαλέσουν το ΝΑΤΟ να αναλάβει τη φύλαξη των συνόρων μας», «πώς θα συλλάβουν τους διακινητές», «πώς θα δώσουν αεροπορικά εισιτήρια στους πρόσφυγες για να πετάξουν κατευθείαν στις χώρες προορισμού τους»! Απομακρύνουν τη συζήτηση απ’ τις αιτίες που γεννούν το πρόβλημα, αποπροσανατολίζουν, ζημιώνουν.

Δίπλα στην έμπρακτη αλληλεγγύη μας είναι απαραίτητο να ενισχύσουμε το αίτημα, την απαίτηση για ανθρώπινες συνθήκες διαμονής των προσφύγων. Η ανετοιμότητα, η απροθυμία ή και η ανικανότητα οδηγούν στην ελαχιστότατη κάλυψη στοιχειωδών ανθρώπινων αναγκών.

Η κυβέρνηση οφείλει να χορηγήσει στους πρόσφυγες όλα τα χαρτιά που απαιτούνται για τη μετακίνησή τους στα κράτη προορισμού τους, και να δώσει τέλος στον εγκλωβισμό ανθρώπων στο εσωτερικό τής χώρας.

Η κατάσταση εγκατάλειψης και εξαθλίωσης των δεκάδων χιλιάδων παγιδευμένων προσφύγων συνιστά αφενός κατάφωρη παραβίαση και προσβολή κάθε έννοιας ανθρωπισμού και αλληλεγγύης από την πλευρά της επίσημης πολιτείας, ενώ αποτελεί γόνιμο έδαφος για να αναπτυχθούν μισαλλόδοξες, ξενοφοβικές, ρατσιστικές λογικές. Την έγερση αντιδραστικών αντανακλαστικών υπηρετεί και η ταύτιση ή έστω η σύνδεση των προσφύγων με τα τυφλά τρομοκρατικά χτυπήματα που γνώρισε η Ευρώπη την τελευταία περίοδο.

Η διάθεση έκφρασης της αλληλεγγύης μας αποκτάει ουσιαστικό νόημα και προοπτική όταν συνοδεύεται από την καταγγελία, από πλευράς μας, του πολέμου και των δολοφονικών ιμπεριαλιστικών επιδρομών που προκαλούν τις εκατόμβες των νεκρών όσο και τα εκατομμύρια των προσφύγων.

Η καταδίκη των ιμπεριαλιστικών εγκλημάτων και η ολόπλευρη έκφραση της αλληλεγγύης μας προς τους «κολασμένους της γης», τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, συνιστούν την ουσιαστικότερη συμβολή μας στην αντιμετώπισης της ανθρώπινης τραγωδίας που γιγαντώνεται την περίοδο που διανύουμε.