Ο νέος Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας και η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ

Γράφει ο Τάσος Βασιάδης

Ο νέος Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας, που μετά την ψήφιση του από την Βουλή έχει τεθεί σε ισχύ, εισάγει ένα αυστηρότερο κυρωτικό σύστημα το οποίο εστιάζει στις παραβάσεις κατά την οδήγηση αυτοκινήτων που συνδέονται με υψηλή επικινδυνότητα, όπως η υπερβολική ταχύτητα, η χρήση κινητού και  η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ.

Χαρακτηριστικό στοιχείο του νέου ΚΟΚ αποτελεί  η   καθιέρωση  ενός  κλιμακωτού  συστήματος  αυστηρών ποινών, με στόχο την ενίσχυση της οδικής ασφάλειας και τη μείωση των τροχαίων δυστυχημάτων.

Ειδική έμφαση στο νέο ποινολόγιο δίδεται για την οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ η οποία υπολογίζεται πως σχετίζεται με σημαντικό ποσοστό  των θανατηφόρων τροχαίων ατυχημάτων.

Η εφαρμογή του νέου  Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας   συνδέεται με την  δημοσιοποίηση των ιδιαίτερα ανησυχητικών στατιστικών στοιχείων με τα οποία καταγράφεται η διαρκής αύξηση του ποσοστού των οδηγών οι οποίοι οδηγούν ενώ έχουν καταναλώσει αλκοόλ, προκαλώντας ατυχήματα με απώλειες ζωών, βαρείς τραυματισμούς, αναπηρίες και καταστροφές περιουσιακών στοιχείων, ενώ επανέρχεται στην επικαιρότητα το σοβαρότατο αυτό φαινόμενο που πλήττει την σύγχρονη κοινωνία.

Ο νέος ΚΟΚ  προσεγγίζεται σε συνδυασμό με την θέσπιση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, της υποχρεωτικής τοποθέτησης αλκοολόμετρων σε όλα τα νέα αυτοκίνητα, μέτρο που προβλέπεται να ισχύσει σε όλα τα οχήματα που θα πωλούνται στα κράτη μέλη.

Οι συσκευές αυτές θα ανήκουν στον βασικό εξοπλισμό όλων των νέων αυτοκινήτων που θα κυκλοφορούν.

Η χρήση του προεγκατεστημένου συστήματος εντοπισμού κατανάλωσης αλκοόλ από τον οδηγό θα είναι υποχρεωτική, καθώς σε αντίθετη περίπτωση η ηλεκτρονική μονάδα ελέγχου του αυτοκινήτου δεν θα θέτει σε λειτουργία τον κινητήρα του οχήματος.

Στην περίπτωση, λοιπόν, που ο οδηγός δεν έχει καταναλώσει αλκοόλ τότε το όχημα θα εκκινεί, ενώ σε αντίθετη περίπτωση θα παραμένει ακινητοποιημένο.

Η υποχρεωτική τοποθέτηση αλκοολόμετρων στα αυτοκίνητα αναμένεται να μειώσει σημαντικά την πιθανότητα οδήγησης υπό την επήρεια του αλκοόλ, περιορίζοντας, αντίστοιχα και τα ατυχήματα αλλά και την εφαρμογή του ποινολογίου που προβλέπεται από τον νέο ΚΟΚ.

Ανεξάρτητα όμως από τις διατάξεις του νέου Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας  είναι γεγονός ότι οι έλεγχοι των στελεχών της Τροχαίας είναι συνεχείς και αυστηροί.

Από ότι διαφαίνεται όμως από τα στατιστικά στοιχεία, τα αποτελέσματα απέχουν από αυτά που γενικώς αναμένονται.

Σε αυτό βέβαια δεν ευθύνεται η Τροχαία καθώς καταβάλλει έντονες προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση.

Το εύλογο συμπέρασμα εν προκειμένω είναι, ότι οποιοδήποτε μέτρο κυκλοφοριακής αγωγής, όσο αυστηρό και τεχνικώς προηγμένο είναι, δεν φαίνεται εύκολο  να ευδοκιμήσει, εάν πρωτίστως οι ίδιοι οι οδηγοί δεν συνειδητοποιήσουν, ότι είναι οι μοναδικοί υπεύθυνοι των πράξεων τους, όταν οδηγούν το όχημά τους στο δρόμο.

Αποτελεί  προϋπόθεση  ασφαλούς οδήγησης,  από την έναρξη  της εκπαίδευσης τους  οι υποψήφιοι οδηγοί να διδάσκονται και να εφαρμόζουν τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας και ότι αυτός προβλέπει με τις διατάξεις του.

Για το συγκεκριμένο πρόβλημα της κατανάλωσης αλκοόλ και της οδήγησης υπό την επήρεια αυτού, επιβάλλεται να καταστούν κοινή συνείδηση, οι τραγικές συνέπειες που επιφέρει ο συνδυασμός αλκοόλ και οδήγησης.

Χρέος της κοινωνίας γενικώς είναι να προωθήσει πρώτιστα στους νέους οδηγούς την αντίληψη της ασφαλούς οδήγησης χωρίς την επήρεια του αλκοόλ.

Πάντα θα γίνεται λόγος για πολλά πρόστιμα σε παραβάτες, όπως άλλωστε προβλέπεται από το αυστηρό ποινολόγιο του νέου ΚΟΚ,  ενώ η χώρα μας θα συνεχίσει να θρηνεί την απώλεια συνανθρώπων μας, εξαιτίας λανθασμένων επιλογών τους, όπως κάνει εδώ και πολλά χρόνια.

Τα αλκοολόμετρα αναμένεται να αποτελούν εφεξής αναπόσπαστο μηχανολογικό στοιχείο των νέων αυτοκινήτων και πιθανώς θα προστεθούν ως εξάρτημα και στα παλαιότερα.

Εάν όμως δεν υπάρξει η ανάλογη παιδεία για την ασφαλή οδήγηση από πολύ μικρές ηλικίες, πάντα το πρόβλημα αυτό θα υπάρχει.

Το δε ζήτημα αυτό δεν αντιμετωπίζεται μόνο με τις αυστηρές ποινές που προβλέπονται από τον νέο ΚΟΚ, αλλά με την πρόληψη  και  την ανάληψη των ευθυνών  που αναλογούν  στους πολιτειακούς ιθύνοντες, στις κοινωνίες, στους φορείς, στις οικογένειες και σε κάθε ένα πολίτη που γίνεται κοινωνός του προβλήματος.