Περί τελών και...ατελειών...

Γράφει ο Κώστας Γεωργιάδης

Η κεντρική εξουσία θυμήθηκε, μετά από κυρώσεις -φυσικά- της Ε.Ε., να επιβάλλει ειδικό τέλος ταφής απορριμάτων στους Δήμους. Το οποίο μόνο μικρό δεν είναι..

Για να κατανοήσει κανείς το μέγεθος, είναι περίπου τόσο όσο οι αυξήσεις των μισθών του (πετσοκομμένου από τα μνημόνια του 2010 και την κινητικότητα του 2019) προσωπικού, που καλούνται να ...βρουν λεφτά και να πληρώσουν -πάλι- οι Δήμοι της χώρας μας. Ήτοι, στη δική μας περίπτωση, περί το 1 εκ. Ευρώ...

Σύνολο ..εν μια νυκτί, 2 εκ. Ευρώ πρόσθετο βάρος στο Δήμο Βέροιας, ο οποίος ως είναι λογικό αναπροσάρμοσε τον προϋπολογισμό και το τεχνικό του πρόγραμμα για φέτος..

Ενώ σε αρκετές πόλεις έχουμε αυξήσεις των δημοτικών τελών της τάξης του 25-35%, ο Δήμος Βέροιας στο πλαίσιο της κοινωνικής του πολιτικής, αποφάσισε αυτή να ανέλθει στο 15% σε συγκεκριμένες κατηγορίες και ακόμα μικρότερο ποσοστό σε άλλες. Το υπόλοιπο, να το απορροφήσει ο ίδιος ο Δήμος ώστε να μην επιβαρυνθούν περαιτέρω οι πολίτες.

Γενικότερα, είναι πολύ απλό και εύκολο να συμπεράνουμε ότι η Κυβέρνηση μεταφέρει την ανικανότητα εφαρμογής ενός ολοκληρωμένου, ανά Περιφέρειες, πλάνου διαχείρισης απορριμάτων αλλά και την... περίτρανη αύξηση μισθών της, στους θεσμούς που τόσα χρόνια έχει αφαιμάξει και τους καλεί να βγάλουν το φίδι από την τρύπα για λογαριασμό της.

Οργανωμένο, επιτελικό, κράτος λέγεται αυτό.. Ή αλλιώς, αποκέντρωση και ουσιαστική στήριξη της επαρχίας (sic.)...

Ειδικά κιόλας όταν χρωστάς χρήματα με τα οποία τακτικά θα έπρεπε να επιχορηγείς τους Δήμους. Βάση νόμων.

Και κερατάς και δαρμένος λέει ο θυμόσοφος λαός...

Μα η αλλαγή, όπως έλεγε ο Άνθρωπος Νίκος Καζαντζάκης, έρχεται από μέσα μας. Από την προσπάθειά μας να κάνουμε το βήμα στην ανηφόρα..

Συνεπώς, από την συμπεριφορά μας κάθε ημέρα... κάθε στιγμή...

Και αυτό,πλέον, απέμεινε το μοναδικό που ΕΙΝΑΙ πραγματικά...ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ.

Εμείς πλέον έχουμε την ευθύνη να απορρίπτουμε σωστά, να μειώνουμε τα κόστη μας και ουσιαστικά να αντιμετωπίσουμε -έμμεσα- αυτή τη χρόνια κωλυσιεργία των ανά περιόδους κυβερνήσεων.

Και οι Δήμοι πλέον οφείλουν να επικεντρωθούν σε προγράμματα που θα στοχεύουν μεν στο παρόν αλλά κυρίως δε στην ανάπτυξη της συλλογικής παιδείας στο μέλλον. Προτάσεις που θα μπορούν να προωθηθούν ΚΑΙ μέσω των ανοιχτών συνελεύσεων κατοίκων και τις παράλληλες δράσεις αυτών.

Με την εφαρμογή του GIS (σύστημα ιχνηλάτησης), το ζύγισμα των κάδων και τη δημιουργία ενός “χάρτη απορριμάτων”, τη δημιουργία πράσινων σημείων, κίνητρα για ανακύκλωση στις επιχειρήσεις και πολλά άλλα. Υλοποιήσεις που οι περισσότερες από αυτές (να τα λέμε όλα) περιλαμβάνονται στο τεχνικό πρόγραμμα του Δήμου Βέροιας για το 2024-25. Και μάλιστα σε έναν δύσκολο στην κατάρτιση του προϋπολογισμό.. Ίσως εκ των πλέον δύσκολων από τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας και έπειτα..

Μόνο με την “επένδυση” στην κοινωνική παιδεία μπορεί σταδιακά να μειωθεί το κόστος αυτό. Μόνο με μια μεγάλη προσπάθεια, όλοι μαζί, η πολιτεία και οι πολίτες της περιοχής μας έχουμε τη δυνατότητα να καταργήσουμε τις ατέλειες μας και έτσι να ..απορροφήσουμε τα τέλη μέσω της ορθής συμπεριφοράς μας, μειώνοντας τα κόστη για τα ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ μας.

Κλείνοντας, μια ευχή : μακάρι το ΣτΕ να αποφανθεί θετικά στην προσφυγή της πλειονότητας των Δήμων της Ελλάδας ΚΑΤΑ της άδικης αυτής απόφασης που έλαβε η κεντρική εξουσία και αυτά τα χρήματα που...γίνονται αέρας, να επενδυθούν σε δράσεις με πραγματική αξία για τον πολίτη και τον τόπο μας..

Ίσως με τη δημιουργία μιας σύγχρονης μονάδας επεξεργασίας υπολειμμάτων...