Δυναμική απεργιακή κινητοποίηση του ΠΑΜΕ στην Βέροια (φωτογραφίες, βίντεο)

Δυναμική απεργιακή συγκέντρωση πραγματοποίησε το ΠΑΜΕ Ημαθίας στην πλατεία Ωρολογίου στο πλαίσιο της 24ωρες απεργίας. Κεντρικός ομιλητής στην συγκέντρωση ήταν ο Γιάννης Τσεχελίδης, μέλος του Νομαρχιακού Τμήματος ΑΔΕΔΥ και της Γραμματείας του ΠΑΜΕ ενώ χαιρετισμό απηύθυναν η Βασιλική Αθανασιάδου εκ μέρους των συνταξιούχων ΙΚΑ Βέροιας και η Κούλα Χατζηθεοδωρίδου, εκ μέρους της Ομάδας Γυναικών (ΟΓΕ).

Μετά τις ομιλίες, η διαμαρτυρία ολοκληρώθηκε με πορεία στο κέντρο της Βέροιας. Στην συγκέντρωση του ΠΑΜΕ συμμετείχαν και οι δημοτικοί σύμβουλοι Γιώργος Μελιόπουλος, Αντώνης Μαρκούλης.

Στην κεντρική ομιλία μεταξύ των άλλων τονίστηκαν:

"Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ όπως και οι προηγούμενες καλλιεργούν συγχύσεις και αυταπάτες κάθε φορά που κλείνουν τις αντεργατικές συμφωνίες με ΕΕ και ΔΝΤ, τα νέα μέτρα τα χαρακτήρισαν ως "εξιτήριο" από τα μνημόνια και την κρίση, ενώ αποτελούν συνέχεια της επίθεσης στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα.

Χτυπάνε τους εργαζόμενους σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, ξεκληρίζουν τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρούς ΕΒΕ, τη φτωχή αγροτιά. Δουλεύουν για να μπορεί το κεφάλαιο να έχει πιο φτηνή εργατική τάξη, υπηρετούν μια πολιτική που ανοίγει νέους δρόμους επιχειρηματικής δράσης και κερδοφορίας για το μεγάλο κεφάλαιο.

Το εξιτήριο από τα μνημόνια σημαίνει ζωή με όλα τα μνημονιακά μέτρα παρόντα, σημαίνει λιτότητα για την εργατική τάξη για να έχει ανταγωνιστικότητα το κεφάλαιο. Ανάπτυξη γι’ αυτούς σημαίνει τσακισμένα εργασιακά δικαιώματα για μας. Για μας δεν υπάρχει το δίλημμα του αν θα γίνουμε δούλοι του 21ου αιώνα. Υπάρχει η απάντηση για ζωή με δικαιώματα, για δουλειά με αξιοπρέπεια, για ζωή όπου θα καλύπτονται οι σύγχρονες ανάγκες μας.

Αποτελούν απάτη τα "αντίμετρα" που επικαλείται η κυβέρνηση, όσο συνεχίζεται η πολιτική του κεφαλαίου και των εκπροσώπων του, διαρκώς θα αυξάνεται η εκμετάλλευση των εργαζομένων, διαρκώς θα τους παραπλανούν με "μνημόνια", "αξιολογήσεις", "αντίμετρα", για να υποκύπτουν σε εκβιαστικά διλήμματα σε βάρος των δικαιωμάτων τους. Αλλά και τα αντίμετρα θα ενεργοποιούνται αφού θα υλοποιείται όλη η βαρβαρότητα των μέτρων. Θα μας παίρνουν 20 για να δίνουν στους πιο εξαθλιωμένους 1! Γι’ αυτό λέμε:

Με μέτρα και "αντίμετρα" τσακίζουν τη ζωή μας. Οργάνωση και αγώνας η μόνη επιλογή μας.

Τα νέα αντεργατικά μέτρα είναι βάρβαρα, είναι προς όφελος του κεφαλαίου. Επιγραμματικά:

Παγιώνουν τα μέτρα των προηγούμενων μνημονίων σε σχέση με τις ΣΣΕ μέχρι και το 2018 και βλέπουμε. Δηλαδή υπονομεύουν τις ΣΣΕ, κρατώντας τον κατώτατο μισθό στα σημερινά απαράδεκτα επίπεδα.

Απελευθερώνουν τις ομαδικές απολύσεις, επαναφέρουν στην ουσία το lock out.

Κλιμακώνουν τη φοροεπιδρομή με νέα μείωση του αφορολόγητου.

Μειώνουν κι άλλο τις συντάξεις.

Καταργούν την κυριακάτικη αργία στο Εμπόριο. Η κυβέρνηση φέρνει τη δουλειά ήλιο με ήλιο, 7 μέρες τη βδομάδα! Μας επιστρέφει σε συνθήκες του προηγούμενου αιώνα!

Μειώνονται μια σειρά επιδόματα.

Αυξάνονται οι εισφορές των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ.

Προχωρούν με γοργότερο βήμα τις ιδιωτικοποιήσεις.

Ετοιμάζουν νέο πιο αντιδραστικό συνδικαλιστικό νόμο γιατί ξέρουν ότι σπέρνουν ανέμους και φοβούνται ότι μπορεί να θερίσουν θύελλες. Για να προλάβουν τη δυσαρέσκεια, για να εμποδίσουν την οργάνωση και τη ριζοσπαστικοποίηση, θα δυσκολέψουν τη δουλειά των συνδικάτων, τη δυνατότητα να παίρνουν αποφάσεις.

Για άλλη μια φορά τα γνωστά υποζύγια, οι εργαζόμενοι θα βρεθούν αντιμέτωποι με ένα 4ο μνημόνιο, ενώ αντίθετα για την εργοδοσία διαρκώς προνόμια.

Δεν είναι "μέτρα που δεν τα ήθελε η κυβέρνηση", όπως λένε τα κυβερνητικά στελέχη, είναι πάγιες αξιώσεις του κεφαλαίου. Γι' αυτό άλλωστε και οι Ενώσεις του, όπως ο ΣΕΒ, έσπευσαν να τα χαιρετίσουν και να ζητήσουν να εφαρμοστούν μια ώρα αρχύτερα, γι' αυτό και η εργοδοσία τα "υποδέχεται" κλιμακώνοντας με κάθε τρόπο την επίθεση μέσα στους χώρους δουλειάς αξιοποιώντας το ήδη διαμορφωμένο αντεργατικό οπλοστάσιο.

Χαρακτηριστικό προκλητικό παράδειγμα αποτελεί το εφοπλιστικό κεφάλαιο που σε περίοδο κρίσης ενισχύει την κερδοφορία του, κατέχει το 20% της παγκόσμιας χωρητικότητας των πλοίων, με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να το εξυμνεί ως θετικό μοντέλο ανάπτυξης, επιδιώκοντας εφοπλιστές - κυβέρνηση να επιβάλουν συνθήκες γαλέρας σε όλες τις κατηγορίες πλοίων με ναυτεργάτες χωρίς ΣΣΕ, Κοινωνική Ασφάλιση. Την ίδια ώρα στους ναυτεργάτες έχει αυξηθεί η φοροεπιδρομή, έχει μειωθεί η σύνθεση των πληρωμάτων, έχει εντατικοποιηθεί η δουλειά. Πάνω στην απλήρωτη δουλειά και τα χτυπημένα δικαιώματα των ναυτεργατών είναι χτισμένη η πρωτιά των εφοπλιστών για την οποία καμαρώνει ο πρωθυπουργός.

Οι ανατροπές σε Εργασιακά, Ασφαλιστικό, Φορολογικό είναι ενιαίες, δεν εξαιρείται κανένας εργαζόμενος, συνταξιούχος, όπως γίνεται με τις περικοπές σε μισθούς - συντάξεις, την Κοινωνική Ασφάλιση, την αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος.

Αυτά είναι τα πλεονάσματα που επικαλείται η κυβέρνηση με την πολιτική της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Σε αυτές τις συνθήκες οι δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, του οπορτουνισμού συνεχίζουν να υπηρετούν υπονομευτικά τον "κοινωνικό εταιρισμό", συσκοτίζουν την αιτία της κρίσης και κύρια τη βασική αντίθεση μεταξύ των δυνάμεων του κεφαλαίου και της εργασίας. Παίρνουν αποφάσεις για απεργία, για να τις υπονομεύσουν, καλλιεργούν την αναποτελεσματικότητα των αγώνων.

Καθοριστική είναι η "συμβολή" του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού και στο νέο γύρο της αντιλαϊκής επίθεσης, με τις "κοινές δηλώσεις" που υπέγραφε μαζί με τον ΣΕΒ και τις άλλες εργοδοτικές ενώσεις για τα Εργασιακά, δίνοντας τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να κερδίζει χρόνο και να λανσάρει το παραμύθι της "εθνικής γραμμής στα Εργασιακά".

Εκτός από λεκτικές διαφορές, ο πυρήνας της κριτικής που ασκεί ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός στα μέτρα συνίσταται στο ότι είναι "αντιαναπτυξιακά". Βάζει δηλαδή τους εργαζόμενους να "ζυγίζουν" τα δικαιώματα και τις ανάγκες τους με βάση το τι συμβάλλει και τι όχι στην ανάπτυξη των κερδών του κεφαλαίου, όταν ακριβώς η ανάκαμψη αυτών των κερδών επιβάλλει το συνεχές "ξήλωμα" των εργατικών δικαιωμάτων!

Αυτές οι δυνάμεις έχουν μια κοινή συνισταμένη, τον τυχοδιωκτισμό, καλλιεργώντας αυταπάτες για καπιταλιστική διαχείριση προς όφελος των εργαζομένων, συμπτύσσονται σε ένα αντιΠΑΜΕ μέτωπο, εχθρεύονται την ανάπτυξη της ταξικής πάλης, επικαλούνται τον "κομματικό συνδικαλισμό" για να διαχωρίζονται και να διώκονται οι εργαζόμενοι ανάλογα με τις πολιτικές και ιδεολογικές πεποιθήσεις τους.

Επιδιώκουν τη διάσπαση του συνδικαλιστικού κινήματος εγκαταλείποντας την αρχή για οργάνωση και αγώνα ενάντια στους καταπιεστές - εκμεταλλευτές των εργαζομένων, τους κεφαλαιοκράτες.

Η δράση αυτών των δυνάμεων και στο ΕΚΠ είναι αποκαλυπτική. Υπονομεύουν τις αγωνιστικές πρωτοβουλίες, αποτελούν εμπόδια στην οργάνωση της πάλης.

Από κοντά δυνάμεις που ανήκουν σε ΛΑΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δυνάμεις που ξεχωρίζουν για τον τυχοδιωκτισμό τους, κρύβουν την ουσία της εκμετάλλευσης, καλλιεργούν με πείσμα την αυταπάτη ότι μπορεί τάχα στις σημερινές συνθήκες, χωρίς σύγκρουση με την εξουσία των μονοπωλίων, να υπάρχει φιλολαϊκή διαχείριση. Είναι οι δυνάμεις που τα ίδια έλεγαν πριν γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ και που πολύ σύντομα η ζωή πέταξε τις εκτιμήσεις και τις προβλέψεις τους στα σκουπίδια.

Σήμερα προβάλλουν την αυταπάτη ότι το κίνημα πρέπει να διεκδικήσει την έξοδο από το ευρώ ή και την ΕΕ χωρίς ρήξη με την ελληνική αστική τάξη και την εξουσία της. Δεν βλέπουν ότι και στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες όπως η Βρετανία και η Γαλλία υπάρχουν μερίδες του κεφαλαίου που συζητάνε για έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ. Αποτελεί φιλολαϊκή επιλογή το εθνικό νόμισμα με την καπιταλιστική εξουσία ακλόνητη; Όχι και τότε η ζωή της εργατικής τάξης θα είναι μες στα μνημόνια της εκμετάλλευσης".

{jlex}flickr:72157680778712274{/jlex}