Μητρόπολη: Ανακρίβειες και αποσιωπήσεις στη δημόσια κριτική Καμπούρη

Αιχμηρή απάντηση στο άρθρο του Γιάννη Καμπούρη, που δημοσίευσε ο Πληροφοριοδότης, εξέδωσε η Μητρόπολη, με αφορμή τις απόψεις που εξέφρασε για την επικείμενη ανταλλαγή (μεταξή Δήμου και Μητρόπολης) του κτιρίου του 3ου Δημοτικού Σχολείου με το Δημαρχείο. Στην απάντησή της η Μητρόπολη υποστηρίζει ότι ο Γιάννης Καμπούρης, παρότι γνώστης των θεμάτων λόγω της μακρόχρονης θητείας του, παραθέτει ανακρίβειες και αποσιωπά κρίσιμα στοιχεία για το ιδιοκτησιακό και θεσμικό καθεστώς σημαντικών κτιρίων της πόλης.

Υπογραμμίζει πως οι αποφάσεις για την ανταλλαγή Δημαρχείου–3ου Δημοτικού Σχολείου είναι απολύτως θεσμικές, ότι το ιστορικό Γυμνάσιο ανήκει νομίμως στη Μητρόπολη και παραχωρήθηκε με χρησιδάνειο, και ότι δεν υφίστανται οι χρονικοί όροι που επικαλείται.

Τονίζει επίσης ότι η Μητρόπολη αξιοποιεί τα ακίνητά της σύμφωνα με τη νομιμότητα και τους όρους δωρεών, συμβάλλοντας διαχρονικά στην πολιτιστική και αναπτυξιακή πορεία της Βέροιας.

Καταλογίζει στον κ. Καμπούρη σύγχυση, διαστρέβλωση της τοπικής ιστορίας.

Η απάντηση της Μητρόπολης

"Με μεγάλη απογοήτευση διαβάσαμε στον τύπο δίδυμη έκθεση ιδεών, «αποριών» και ανακριβειών του κ. Γιάννη Καμπούρη, ο οποίος αφενός βάλλει κατά της μεταξύ του Δήμου και της Ιεράς Μητροπόλεως επικείμενης ανταλλαγής του Δημαρχείου με το 3^ο Δημοτικό Σχολείο, και αφετέρου προβάλλει σειρά πολιτιστικών «οραμάτων» του που καθώς φαίνεται δεν πρόκαμε να υλοποιήσει στα 35 χρόνια της ευδόκιμης παραμονής του στον θώκο του διευθυντή της δημοτικής επιχείρησης πολιτισμού.

Άραγε, ως τέως διευθυντής, δεν γνωρίζει ότι οι αποφάσεις, τις οποίες με ακατανόητη ελαφρότητα χαρακτηρίζει «εξωθεσμικές», λαμβάνονται από τα κατ’ εξοχήν θεσμικά, συλλογικά όργανα, δηλαδή το Δημοτικό και το Μητροπολιτικό Συμβούλιο, και όχι ατομικά από τον Δήμαρχο και τον Μητροπολίτη, που όμως και αυτοί αποτελούν θεσμικά όργανα; Ασφαλώς το γνωρίζει, αλλά το λησμονεί.

Δεν γνωρίζει ότι το κτίριο του ιστορικού Γυμνασίου αποτελεί ιδιοκτησία της Ιεράς Μητροπόλεως, η οποία με χρησιδάνειο παραχώρησε την χρήση του στον Δήμο για να στεγάσει το Δημαρχείο «άχρι καιρού»; Οπωσδήποτε το γνωρίζει, και μάλιστα «από πρώτο χέρι», αλλά το αποσιωπά.

Δεν γνωρίζει ότι πουθενά δεν υπάρχει όρος για παραχώρηση αυτής της χρήσης είτε μέχρι το 2100 (!!!) είτε για 99 (!!!) χρόνια; Βεβαίως το γνωρίζει, αλλά στα άρθρα του γράφει άλλοτε τη μία (το έτος 2100) και άλλοτε την άλλη (99 χρόνια) εκδοχή, αποκαλύπτοντας την σύγχυση που τον διακατέχει.

Δεν γνωρίζει ότι η παραχώρηση αυτής της χρήσης έγινε το 1996, έτος που δεν είχε καμμία σχέση με δημοτικές εκλογές; Αναμφίβολα το γνωρίζει, αλλά αυτό δεν εξυπηρετεί τις εις βάρος της τότε προϊσταμένης του δημοτικής αρχής αιτιάσεις του.

Δεν γνωρίζει ότι η, εκ μέρους της Ιεράς Μητροπόλεως, παραχώρηση αυτής της χρήσης έγινε μετά από έγκριση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία, αν δεν υπήρχε νόμιμος τίτλος κυριότητος, ουδέποτε θα παρείχε τέτοια έγκριση, και η οποία έθετε και όρο να διατηρεί εντός του κτιρίου (σημερινού Δημαρχείου) ιδιαίτερη αίθουσα η Ιερά Μητρόπολη; Φυσικά το γνωρίζει, αλλά την έμπρακτη θυσιαστική προσφορά της Ιεράς Μητροπόλεως την εκλαμβάνει, διαστρεβλωτικά, ως αδυναμία και παραίτηση από νόμιμο δικαίωμα.

Δεν γνωρίζει ότι στην θέση του μικρού ιερού κουβουκλίου του Αγίου Νικολάου, στην συμβολή των οδών Μητροπόλεως και Αγίου Δημητρίου, υπήρχε μέχρι τις αρχές του 20^ου αιώνα ομώνυμος Ιερός Ναός, πληγείς από την πυρκαγιά του 1864; Και ότι στην θέση αυτού του Ναού, και ολόκληρης συνοικίας παρακείμενων ιδιόκτητων οικιών του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού, και με εισφορές όλων των ενοριών της Βέροιας, ανηγέρθη το ελληνικό Γυμνάσιο της Βέροιας το 1906; Αναμφισβήτητα το γνωρίζει, αλλά το παραβλέπει.

Δεν γνωρίζει ότι για το ιδιοκτησιακό καθεστώς του Γυμνασίου εκπονήθηκαν εμβριθέστατες γνωμοδοτήσεις Καθηγητών της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης; Και ότι βάσει αυτών των γνωμοδοτήσεων ο Δήμος έκρινε ότι ποτέ δεν θα ευδοκιμούσε καμμία έναντι της Ιεράς Μητροπόλεως δικαστική διεκδίκηση; Σίγουρα το γνωρίζει, αλλά επιμένει να θεωρεί πως η «κατάληψη» του Γυμνασίου που επιχειρήθηκε καταδρομικά για να αποκτήσει «τίτλο ιδιοκτησίας» το Δημόσιο (και δι’ αυτού ο Δήμος, και δια του Δήμου η υπό την διεύθυνσή του δημοτική επιχείρηση!) ήταν το απαύγασμα της νομιμότητας.

Δεν γνωρίζει ότι το «Βλαχογιάννειο» αξιοποιείται από την Ιερά Μητρόπολη με την μέχρι κεραίας τήρηση των όρων της δωρεάς της οικογενείας Βλαχογιάννη; Η οποία ευγενώς το δώρισε στην Ιερά Μητροπόλη (και όχι στον Δήμο) ακριβώς για να στεγάσει το Μουσείο του Μακεδονικού Αγώνος (και όχι μια πινακοθήκη). Αναντίρρητα το γνωρίζει, αλλά προέχει να καλυφθεί η 35ετής απραξία του περί την δημιουργία και την στέγαση δημοτικής πινακοθήκης.

Δεν γνωρίζει ότι στον χώρο που χτίστηκε το μουσουλμανικό ιεροδιδασκαλείο, το νυν Παύλειο Πολιτιστικό Κέντρο, υπήρχε επί αιώνες Ιερός Ναός του Αποστόλου Παύλου; Και ότι το κτίριο αυτό αποτελεί ιδιοκτησία του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού, αγορασμένη το 1936 από την διαχειρίστρια των ανταλλαξίμων κτημάτων Εθνική Τράπεζα; Αναμφίλεκτα το γνωρίζει, αλλά επιλέγει την ιδιότητα του μετεξεταστέου στο μάθημα της τοπικής ιστορίας.

Δεν γνωρίζει τις δράσεις που αναπτύσσονται, φιλοξενούνται και ανθούν στο Παύλειο Πολιτιστικό Κέντρο, δράσεις σύμφωνες με την μακρά χριστιανική παράδοση και ιστορία του; Εξόφθαλμα τις γνωρίζει, αλλά προτιμά να δει εγκατεστημένο εκεί, και όχι σε ένα από τα προσφάτως ανακαινισμένα μουσουλμανικά μνημεία, ένα «εκθετήριο ανατολικής τέχνης»…

Δεν γνωρίζει ότι ο Δήμος Βέροιας απέκτησε μόλις το θέρος του 2025, και μετά από καθοριστική παρέμβαση της Εκπροσώπου του Πρωθυπουργού και με την συμβολή της Ιεράς Μητροπόλεως, την κυριότητα του ακινήτου του 3^ουΔημοτικού Σχολείου; Πιθανότατα το γνωρίζει, καθώς στα 35 χρόνια της διευθυντικής θητείας του δεν μπορεί να μην υπέπεσε, έστω και εμμέσως, στην πανοπτική αντίληψή του ότι το κτίριο αυτό δεν ανήκε στην ιδιοκτησία του Δήμου.

Δεν γνωρίζει ότι η αξιοποίηση του κτιρίου αυτού από την Ιερά Μητρόπολη, σε συνδυασμό με το Βήμα του Αποστόλου Παύλου και το Παύλειο Πολιτιστικό Κέντρο, θα αναδείξει έτι περαιτέρω τον μοναδικό αυτό χώρο και θα συνεισφέρει τα μέγιστα στην τοπική ανάπτυξη, για την οποία και ο ίδιος κόπτεται; Πανηγυρικά το γνωρίζει, αλλά αρέσκεται να «μονοπωλεί» το αναπτυξιακό ενδιαφέρον.

Δεν γνωρίζει ότι με την συγκρότηση ενός τέτοιου ενιαίου πυρήνα στον χώρο του Βήματος από την Ιερά Μητρόπολη, θα δημιουργηθούν οι απαραίτητες υποδομές για την ασφαλή, ανθρώπινη, ευπρόσωπη εξυπηρέτηση των χιλιάδων επισκεπτών και προσκυνητών, που κατακλύζουν κάθε χρόνο την περιοχή; Και ότι από ετών η Ιερά Μητρόπολη, με προοπτική την διαμόρφωση χώρων υποδοχής και υγειονομικής εξυπηρέτησης των επισκεπτών, έχει αγοράσει όπισθεν του Βήματος οίκημα, το οποίο, λόγω απόρριψης αυτού του σχεδίου επί των ημερών της τότε δημοτικής αρχής (και της δικής του διευθυντικής θητείας), παρέμεινε αναξιοποίητο; Εξ ιδίας αντιλήψεως το γνωρίζει, αλλά προκρίνει να παρατείνεται η απραξία για να είναι εύκολη η «κριτική» του.

Δεν γνωρίζει ότι η Ιερά Μητρόπολη πάντοτε στηρίζει ενεργά και αποτελεσματικά κάθε τοπική, κοινωνική, πολιτιστική, μορφωτική πρωτοβουλία; Και ότι, στο πλαίσιο αυτό, ευχαρίστως θα φιλοξενούσε στους χώρους του 3^ου Δημοτικού Σχολείου, αν ο Δήμος συνευδοκούσε προς τούτο, και το Μουσείο Εκπαίδευσης, το οποίο όμως ο ίδιος εξοβέλισε από τον φυσικό του χώρο και το παρέδωσε στον λεβιάθαν της δημοτικής του επιχείρησης. Καταφανώς το γνωρίζει, αλλά επιθυμεί κανείς να μην του το υπενθυμίζει.

Δεν γνωρίζει ότι οι ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις κατευθύνονται σε έργα που πληρούν αυστηρές οικονομοτεχνικές προδιαγραφές και έχουν σημαντικό πολιτιστικό και κοινωνικό αποτύπωμα; Προσωπικώς το γνωρίζει, αλλά προφανώς ενοχλείται όταν συγκεκριμένος αναπτυξιακός προγραμματισμός τίθεται σε τροχιά υλοποίησης, ενώ άλλοι «οραματισμοί» παρέμειναν επί δεκαετίες εγκλωβισμένοι στα νεφελώματα της προκατάληψης και της εμπάθειας.

Ακριβώς επειδή τα γνωρίζει όλ’ αυτά, προκαλούν μεγάλη απογοήτευση οι απομαχικοί ολοφυρμοί του. Απογοήτευση, γιατί 35 χρόνια δημοτικής πολιτιστικής (μα)θητείας δεν ήταν, όπως φαίνεται αρκετά, για την ανακάλυψη άλλων, δημιουργικών δρόμων διατήρησης ή επανόδου στο τοπικό προσκήνιο…".