Επιστολή: Η Αυτοδιοίκηση και το Χρέος της Μνήμης

Αξιότιμοι αναγνώστες

Είμαστε κάτοικοι και δημότες ενός Δήμου που  πριν από 22 χρόνια βιώσαμε τον πόνο  την θλίψη  και το πένθος για την απώλεια των 21 μαθητριών και μαθητών αλλά και των βαριά τραυματιών στο τραγικό  τροχαίο δυστύχημα στα Τέμπη. Με βαρύ το κοινωνικό αποτύπωμα από τότε ως και σήμερα.

Έπρεπε ο Δήμαρχος με την θεσμική του ιδιότητα αλλά και την κοινωνική απήχηση που εκφράζει ο θεσμός του Δημάρχου , να αναλάβει πρωτοβουλία ,να καλέσει τους επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων και να προβούν στην σύνταξη και ψήφιση από το δημοτικό συμβούλιο ενός ψηφίσματος για τα μηνύματα που στέλνει η αξιολόγηση ως σήμερα του τραγικού Σιδηροδρομικού δυστυχήματος με 57 θανούντες και πολλούς τραυματίες . Ενός ψηφίσματος το περιεχόμενο του οπαίου θα εξέφραζε το σύνολο της κοινωνάς των πολτών του δήμου. Ένα ψήφισμα που θα αναζητούσε πολιτικές  για ένα κράτος φιλελεύθερο με αξίες και υψηλά σε  προτεραιότητα το θεσμό της Δικαιοσύνης ως θεμέλιο λίθο της κοινωνίας μας.

Σε  αντίθεση   επέτρεψε να μπει το θέμα ως ένα κοινό  της καθημερινότητας προς έγκριση και ψήφιση στο δημοτικό συμβούλιο και φυσικά στην σχέση πλειοψηφίας μειοψηφίας.

Κρίμα γιατί σε τέτοιες στιγμές η αυτοδιοίκηση θα πρέπει να δείχνει το κύρος της και τον πρωτεύοντα ρόλο που πρέπει  να κατείχε, να παρουσιάζει και να αναπτύσσει  στις τοπικές κοινωνίες που αναφέρεται.

Υγιαίνετε φίλοι αναγνώστες.

Καλό μήνα

Καλή Σαρακοστή.

Με τιμή