Ρήγματα στη συνείδηση

Γράφει ο Τάσος Τασιόπουλος

Με όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας, σχεδόν σε όλα τα επίπεδα, είναι καλύτερα αντί να παραδοθούμε σε μία απελπισμένη απαισιοδοξία, να μάθουμε να βλέπουμε μέσα από την αβεβαιότητα όχι μονάχα τους τεράστιους κινδύνους, αλλά και τις πραγματικές πιθανότητες.

Βέβαια η σπουδαιότερη και η σοβαρότερη από τις πιθανότητες είναι αυτή που στηρίζεται στην ευθύνη του ανθρώπου, του κάθε ανθρώπου.

Η μία χωρίς ευθύνη πραγματικότητα, είναι αυτή που αφορά την ύπαρξη εκατομμυρίων μετατοπισμένων ατόμων προς την Ευρώπη και η ανευθυνότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ξεφορτωθεί όλους αυτούς ως περιπλανώμενους εδώ και εκεί στις χώρες υποδοχής δίνοντας μερικά ψυχία, που και αυτά τα καρπώνονται επιτήδειοι (ΜΚΟ) χωρίς καμία σχέση με το αντικείμενο και σε μορφή εξευτελισμένης πραγματικότητας.

Για αυτούς όποιος ΔΕΝ κατάλαβε ακόμα, δυστυχώς, μας βγάζει από το “εδώ” της ασφάλειας και μας στέλνει στο “εκεί” του κινδύνου.

Η ιστορία όμως σήμερα βάζει και άλλες προκλήσεις μπροστά της, μέσα από τις οποίες οικονομίες καταρρέουν, κοινωνίες διαλύονται και το χειρότερο, έθνη μετατρέπονται σε αποτυχημένα κράτη.

Η Ευρώπη του ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ γίνεται η μίζερη Γερμανοκρατούμενη Ευρωπαϊκή Ένωση στην οποία η χώρα μας υποκύπτει -λόγω έλλειψης ηγετικών προσωπικοτήτων- ακόμα και όταν ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΕΙ μαζί της.

Στις μέρες μας κυριαρχεί η προπαγάνδα, η οποία εύκολα εκπορεύεται από τα καλοπληρωμένα “κυρίαρχα” μέσα μαζικής επικοινωνίας και τα οποία στρατεύονται από την εκάστοτε εξουσία για την επίλυση των πολιτικών της προβλημάτων προβάλλοντας -όπως τώρα- υπαρκτά ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΑ προβλήματα με μικρή έως ανύπαρκτη επικινδυνότητα.

Η ανθρώπινη ελευθερία εκφράζεται από την οικονομική ηθική.

Ποια οικονομική ηθική αλήθεια; Αυτή που άν ένας απλός ιδιώτης έκαμνε αυτά που κάνει η εξουσία σε σχέση με την λεγόμενη πανδημία θα πλήρωνε με μία καταδίκη για απάτη;

Ο θεός έχει ήδη εκμηδενίσει μία φορά το ανθρώπινο είδος, μαζί με όλα τα έμβια όντα -με τον κατακλυσμό του Νώε- και βέβαια από τότε κάθε ελεύθερη χώρα βάζει την τιμή της για να εξασφαλίσει την εδαφική της ακεραιότητα, καθώς το κάθε έθνος έχει μία ιδιαίτερη όψη συνδεδεμένη με τις παραδώσεις του, την ιστορία του και την αξιοπρέπεια των πολιτών του.

Στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής πώς φυλαγόμαστε από τα σχέδια των εισβολών που υφαίνουν τα ολοκληρωτικά καθεστώτα όπως είναι η σημερινή Τουρκία του Ερτογάν; Μήπως ψηφίζοντας στις συνόδους της Ε.Ε. κυρώσεις κατά τις ΛΕΥΚΟΡΩΣΙΑΣ ξεχνώντας τις κυρώσεις σε βάρος του ταραξία της περιοχής, με ένα ΒΕΤΟ στις όποιες παρεμφερείς αποφάσεις;

Η δύναμη της λογικής και τα γεγονότα, μας οδηγούν στην πεποίθηση ότι είμαστε ένας λαός που κέρδισε την ελευθερία του με αγώνες και δεν πρέπει χωρίς ίχνος ρήγματος στη συνείδηση να επαφίεται σε κανένα είδος “σφάξε με αγά μου να αγιάσω” την ώρα μάλιστα που αρκεί μία αρνησικυρία, ένα βέτο, σε μία “σύνοδο κορυφής” για την οποία θριαμβολογούμε πριν και απολογούμαστε αμέσως μετά.

Υ.Γ.: Τις τελευταίες δεκαετίες την Ελλάδα, δυστυχώς, κυβερνούν ξεπερασμένοι έως και ανίκανοι απόγονοι πολιτικών τζακιών.

Από τα πρωτοδευτεροκλασάτα ΚΑΡΑΜΑΝΛΟΠΑΠΑΝΔΡΕΪΚΑ τζάκια, φτάσαμε στο τριτοκλασάτο ΜΗΤΣΟΤΑΚΑΙΪΚΟ και έπεται ασθμαίνον το ΓΕΝΗΜΑΤΑΙΪΚΟ τεταρτοκλασάτο. Φυσικά δεν μετριέται ως τζάκι ο ξεπεσμένος αριστεροδεξιός κνίτης.

Λίγοι άνθρωποι για την υγειονομική, την οικονομική και την εθνική κρίση.

Ας αλλάξει κάτι.

Υ.Γ.2: Κάποιοι δημαρχαίοι ερίζουν για την προμήθεια μηχανημάτων από τους δήμους τους.

Καλώς φρόντισαν -αν φρόντισαν- και τα προμηθεύτηκαν, ας φρόντιζαν όμως να τα περνούν και από κανένα ΚΤΕΟ, γιατί αλλιώς θα μένουν παρκαρισμένα όπως διάφορα απορριμματοφόρα και τα δημοτικά λεωφορεία που τα κατάντησαν κοτέτσια.

Υ.Γ.3: Όταν πήγαινε -όσο πήγαινε- καλά η κρίση τα μπράβο ήταν του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης. Τώρα που τίποτα δεν πάει καλά φταίει ο λαός.

Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε.

Υ.Γ.4: Στη δύσκολη συγκυρία για τα εθνικά μας θέματα ευτυχώς που υπήρξε η συκοφαντημένη αγορά του αιώνα από τον Ανδρέα Παπανδρέου και η προμήθεια των τεσσάρων υποβρυχίων από τον Βαγγέλη Βενιζέλο που αποτέλεσαν ευκαιρία κατασυκοφάντησής του, επειδή τότε έγερναν και τώρα αποτελούν το καμάρι της Μεσογείου και την ασπίδα της χώρας μας.

Υ.Γ.5: Ακούγεται ότι σε κάποιο δήμο δεν ανανεώνονται ενοικιαστήρια ούτε επαναδημοπρατούνται δημοτικά καταστήματα, τα οποία λειτουργούν κανονικότατα.

Οι καταστηματάρχες την βγάζουν ζάχαρη γιατί δεν χρωστούν φράγκο, οι δήμαρχοι όμως τι προσδοκούν;