Το δαιμόνιο του μαυραγορίτη

Του Τάσου Τασιόπουλου

– Βρισκόμαστε ήδη σε έναν ακήρυκτο παγκόσμιο πόλεμο και όπως σε κάθε κατοχική περίοδο σε πολλούς ξύπνησε το δαιμόνιο του μαυραγορίτη και βλέπεις προς κάθε κατεύθυνση προσπάθειες εκμετάλευσης και απόπειρες υλικών και άϋλων κερδών με κεντρικό στόχο το εθνικό σύστημα υγείας.

– Το εθνικό σύστημα υγείας ουσιαστικά στήθηκε και ενδυναμώθηκε με την ίδρυση και λειτουργία των ΚΕΝΤΡΩΝ ΥΓΕΙΑΣ της περιόδου του ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ.

– Υπήρξαν βέβαια κάποιες  περίοδοι που κάποιοι επιθυμώντας λιγότερο κράτος και περισσότερη ιδιωτική πρωτοβουλία το φόρτωσαν με διάφορα περίεργα όπως τα πεντάευρα της εποχής ΑΔΩΝΗ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ για την εισαγωγή στα Νοσοκομεία με προφανή στόχο την απαξίωση του θεσμού και των λειτουργών του που ονοματίζονταν φακελλάκηδες και ρεμπεσκέδες.

– Μετά ήρθε μια άλλη περίοδος με άλλη άποψη περί ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ — η περίοδος του ονομαστού ΠΟΛΑΚΗ — όπου η είσοδος στο Νοσοκομείο έπρεπε να συνοδεύεται από τα ενδονοσοκομιακά χρειαζούμενα ως το χαρτί υγείας, ιδίως στο πρώτο ΒΑΡΟΥΦΑΚΕΙΟ εξάμηνο του 2015.

– Σήμερα βέβαια όλοι πρέπει να κατάλαβαν ότι δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα ούτε από τους εταίρους μας στην Ευρώπη, ούτε από τις διεθνής συγκυρίες, ούτε από εξωγενή προγράμματα ανάπτυξης.

– Τώρα κάθε χώρα θα κλείσει μόνη της τις πληγές της και το ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ μας έδειξε το δρόμο.

– Το εθνικό σύστημα υγείας που το χλευάζαμε, που το είχαμε μόνον για κανένα αδέκαρο, που το περιφρονούσαμε, που όποιος είχε δύο φράγκα παραπάνω προτιμούσε τις ιδιωτικές κλινικές, που όποιος φορούσε στο ΕΣΎ άσπρη μπλούζα ήταν ντε και καλά — όχι πως δεν υπήρχαν και τέτοιοι — φακελλάκιας.

– Ο κορονοϊός απέδειξε ότι η καλύτερη ασπίδα προστασίας είναι το δημόσιο σύστημα υγείας και όλοι οι ερευνητές, οι καταξιωμένοι πρωταθλητές των λοιμώξεων και των επιδημιών προέρχονται από τους μέχρι χτες «φακελλάκηδες» του «ανυπόληπτου» δημοσίου συστήματος υγείας.

–Βέβαια τώρα δεν φαίνεται να υπάρχει κανένας που αμφισβητεί ότι οι «ρεμπεσκέδες» είναι ήρωες της καθημερινότητας της πρώτης γραμμής του άϋλου πολέμου και ότι δικαιούνται το κατιτίς τους.

– Αυτό το κατιτίς που η κυβέρνηση προσδοκώντας στα άϋλα κέρδη — που άλλοι τα λένε ψηφαλάκια — μοιράζει ψιχουλάκια στους «ήρωες» του δημοσίου συστήματος υγείας μαζί με επιλεγμένους άλλους χτυπημένους δικαιούχους και σκορπίζει αφειδώς σε ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ - ΚΑΝΑΛΑΡΧΕΣ - ΚΛΙΝΙΚΑΡΧΕΣ και στα πολιτικά κόμματα, δηλαδή και στον εαυτό της.

– Φυσικά όταν περάσει η μπόρα και καταλάβουν ότι δεν λύνεις έτσι το πρόβλημα αλλά το αναβάλεις, τότε όσοι προσδοκούν σε άϋλα μαυραγορίτικα κέρδη μάλλον θα απογοητευτούν και θα εμπεδώσουν ότι το «πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται και ο παπάς», ιδίως όταν είναι περιστασιακό.

– Τότε θα καταλάβουν όλοι ότι δεν είναι σπουδαίο πράγμα να είσαι τίμιος, μα είναι μεγάλο πράγμα να σε εμπιστεύονται ότι είσαι τίμιος.

ΥΓ1. Σήμερα είναι ευκαιρία να καταλάβουν όλοι αυτό που έλεγε ο Νίξον: «ότι ηγέτης είναι αυτός που έχει απροσδιόριστα χαρακτηριστικά που τον καθιστούν ηγέτη».

– Υπάρχει;

ΥΓ2. Ότι ο Έλληνας ομονοεί στα πάρα - πάρα πολύ δύσκολα είναι αποδεδειγμένο ιστορικά, ανεξάρτητα ποιος κρατάει το τιμόνι.

– Από τον τύρανο της ΚΟΡΙΝΘΟΥ, τον Περίανδρο — ου παντος πλειν ες Κορινθον — στο 1821 των ξυπόλητων του Κολοκοτρώνη μέχρι το όχι του 1940 του δικτάτορα Μεταξά.

– Και τότε όλοι μας θαύμαζαν και μας επαινούσαν.

– Άρα προς τι η τηλεοπτική πρεμούρα;

ΥΓ3. Προφανώς και μετά την κρίση του κορονοϊού θα ψαχτούν ηγέτες, καθώς είναι μια ευκαιρία τα κόμματα να αναδιοργανωθούν.

– Ιδιαίτερα αυτά που έχουν προφανή ανάγκη, όπως το ΚΙΝΑΛ, το συνονθύλευμα των εξαφανισθέντων αρχηγίσκων.

ΥΓ4. Χαράς ευαγγελια για τους δήμους που έχουν έτοιμες μελέτες.

– Υπάρχουν και κάποιοι που θα βράζουν στο ζουμί των ιδιαιτέρων τους.

– Ας πρόσεχαν.

ΥΓ5. Πλάκα έχουν οι αμαρτωλοί — οι αμαρτίες σβήνουν στο πεζοδρόμιο — εκ των πιστών με το αναμμένο κεράκι στην εκκλησιά που ψάχνουν χριστιανόμετρο. Την ίδια πλάκα θα πάθουν και οι κυβερνώντες όταν θα έρθει η ώρα να πληρωθούν όσα σπρώχνονται πίσω με τις αναστολές πληρωμών, και με το ότι στην αρχή όλοι νόμιζαν ότι κάτι θα πάρουν, και ένας - ένας μαθαίνει ότι εξαιρείται μένοντας εκτός.

– Άραγε να σκέφτονται πως θα πληρωθούν — και από πού; — τα μαζεμένα που τώρα σπρώχνονται κατά πίσω;

ΥΓ6. Δικηγόρους, γιατρούς και λοιπούς μέχρι τώρα μας τους παρουσίαζαν φοροκλέφτες που κτίζουν βίλες. Τι έγινε και ως αναξιοπαθούντες δικαιούνται το επίδομα ανεργίας;

– Μόνον οικονομικοί ογκόλιθοι παγκοσμίου φήμης θα το πετύχαιναν αυτό, ή όχι;