Ο ηγέτης

Γράφει ο Τάσος Τασιόπουλος

— Στην Ελλάδα όσοι ψηφίζουν αυτούς που κυβερνάνε προσπαθούν να πείσουν με κάθε τρόπο τον εαυτό τους και μερικούς αφελείς γύρω-γύρω, ότι «όλα πάνε καλά».

— Όσοι ψηφίζουν τις αξιωματικές αντιπολιτεύσεις προβάλουν την απόγνωσή τους, γιατί «τίποτα δεν γίνεται σωστά» και ιδιαίτερα σήμερα μετά την κυβέρνηση της «πρώτη φορά αριστερά» γιατί τα «πάντα κολυμπούν στην ακροδεξιά και στην διαφθορά».

— Μονάχα αυτά τα πράγματα να δει κανένας καταλαβαίνει ότι η μεγάλη ενοχή των επαγγελματιών της πολιτικής δεν είναι ούτε η κραυγαλέα ανικανότητά τους, ούτε η προφανής μετριότητά τους που είναι δεμένη με αλυσιδωτές διπλωματικές αποτυχίες, με συνεχή εδαφική συρρίκνωση, με πολιτική, πολιτισμική και πολιτιστική κατάρρευση.

— Δεν είναι ούτε καν η σπουδή, κάποιων ακόμα και σε επίπεδο δήμου, να εξαγοράσουν ρόλους για να εξυπηρετήσουν συμφέροντα.

— Το μεγάλο έγκλημα των επαγγελματιών της πολιτικής είναι ότι μεθοδικά και θεσμικά στερούν τον πολίτη από κάθε ελπίδα.

— Όχι βέβαια ότι και αλλού δεν γίνονται τα ίδια πράγματα.

— Ότι και αλλού δεν υπάρχει πολιτική διαφθορά, ότι είναι εξαίρεση η πολιτική ανικανότητα, ότι δεν υπάρχει αμοραλισμός, ότι έχει εξαφανιστεί το επίσημο ψέμα.

— Όλα αυτά υπάρχουν και αλλού.

— Όμως υπάρχει μια καίρια διαφορά, εκεί είναι θεσμοθετημένη η απόσταση του ΚΡΑΤΟΥΣ από την ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.

— Εκεί το κράτος έχει πραγματικά ανεξάρτητους λειτουργούς, έχει στελέχη πάνω από τα κόμματα, έχει δημοσιοϋπαλληλία με αξιοπρέπεια, έχει ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ανεξάρτητους από το κράτος ή το δημοτικό χρήμα και τις κομματικές εξαρτήσεις.

— Γιατί αλήθεια οι δημοσιογράφοι κάθε φορά αλλάζουν στρατόπεδο και γίνονται πειθήνια όργανα των εκάστοτε διοικούντων, των εκάστοτε κυβερνώντων;

— Μα επειδή αυτοί, είναι αυτοί που είναι, κυρίως όμως επειδή δεν υπάρχει αληθινό χάρισμα ηγέτη για να αξιολογηθεί η γόνιμη κριτική.

— Γιατί ο αληθινός ηγέτης, ο προικισμένος με χάρισμα ηγέτης, «μυρίζεται» την έντιμη κριτική και αξιολογεί την γόνιμη τοποθέτηση.

— Έτσι ξεχωρίζει ο ηγέτης.

— Δεν είναι ο «έτσι», ούτε ο πολιτικάντης που συνεγείρει τα πλήθη, ούτε ο δεινός στις ρητορικές αναμετρήσεις.

— Κριτήριο και σημάδι που δείχνει το ιδιαίτερο ταλέντο του ηγέτη, είναι η στάση του απέναντι στην κριτική.

— Σήμερα ζούμε γεγονότα τραγικά.

— Ζούμε τον ΤΡΑΜΠ να αποδέχεται ή να επιδιώκει την αναδιάταξη του χάρτη της περιοχής μας, χρήζοντας Τούρκο Δερβέναγα, ο οποίος πασχίζει για την αναδιανομή του πολιτικού status της ΜΕΣΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ με την ανοχή του ΠΟΥΤΙΝ.

— Έχουμε την εξωφρενική περίπτωση του ΣΚΟΠΙΑΝΟΥ, τον εκβιασμό των Ελληνοκυπρίων, την σκευωρία στο πολιτικό σκέλος της NOVARTIS και έχουμε τα «αλωμένα» κανάλια αιχμάλωτα μιας ξεφτελισμένης παραμυθολογίας.

— Το μεγάλο και οδυνηρό πρόβλημα που συζητιέται σήμερα στη χώρα είναι η απουσία εναλλακτικής πολιτικής προοπτικής σε επίπεδο ηγέτη.

— Στην Ελλάδα από την εποχή του ΧΑΡΙΛΑΟΥ ΤΡΙΚΟΥΠΗ κάθε δύο γεννιές από το πουθενά παρουσιάζεται (ΧΑΡ. ΤΡΙΚΟΥΠΗΣ-ΕΛΕΥΘ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ-ΚΩΝ/ΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ-ΑΝΔΡ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ) ένας ηγέτης πρώτης γραμμής.

— Ηγέτης προικισμένος με το χάρισμα να αξιολογεί την γόνιμη κριτική, να ακούει χωρίς αλαζονικούς σχεδιασμούς, να βλέπει μπροστά δημιουργώντας, και βέβαια και στη σημερινή δεύτερη γενιά, εργάζεται ένας τέτοιος, αφανώς στο πόστο που ετάχθη.

— Αυτό θα φανεί γιατί ο λαϊκός αυθορμητισμός μπορεί και εξουδετερώνει τους βέβηλους της πολιτικής και μπορεί αυτούς που δεν είναι επαγγελματίες να τους ενώνει με τη συνείδηση των πολλών ανεξάρτητα από που προέρχονται.

— ΥΓ1. Όταν υπήρχαν ηγέτες ακούστηκε σε ανάλογες περιπτώσεις το «ΒΥΘΙΣΑΤΕ ΤΟ ΧΟΡΑ» ή έγινε η «ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ από το ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΣΚΕΛΟΣ του ΝΑΤΟ».

— ΥΓ2. Προφανώς τα ίδια και σίγουρα χειρότερα σχετικά με τον «ηγέτη» ισχύουν και για τα δημοτικά πράγματα, όπου στις μικρές κοινωνίες το ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΑΛΗΣΒΕΡΙΣΙ ξεπερνάει το όποιο «ταλέντο» του ηγέτη (;) ως προς την στάση του απέναντι στην κριτική.

— ΥΓ3. Παντού βέβαια υπάρχουν κατά φαντασίαν ηγέτες. Στις μικρές όμως κοινωνίες οι κατά φαντασία ηγέτες, συνήθως τρίτης κατηγορίας, εναρμονισμένοι με το περιβάλλον των σκουπιδιών, ονειρευόμενοι πεφταστέρια όψιμου καλοκαιριού, με κολλημένους τους δείκτες σε κάποια ώρα τρομακτικά μακρινή, σπρώχνονται εκόντες-άκοντες όχι μονάχα να μην ανέχονται κριτική αλλά να μην αντέχουν και αλήθειες που γνωρίζουν, γιατί πίσω από κάθε αλήθεια πάντα υπάρχει μια άλλη αλήθεια.

— Ε, ναι τελευταίοι θα μείνουν επειδή δεν το έχουν.

— ΥΓ4. Το δικαίωμα της ψήφου στους Έλληνες του εξωτερικού συνδέεται άμεσα με την επανένωση του ΚΡΑΤΟΥΣ με το ΕΘΝΟΣ.

— Οσοι το πολεμούν, τι σόι ηγέτες είναι που φοβούνται το άπλωμα του κράτους στα όρια τους έθνους, μήπως επειδή οι έξω δεν έχουν ανάγκη των ρητορικών ψευδολογιών και είναι δεδομένη η στάση τους απέναντι στην κρητική;

— ΥΓ5. Εθνικές επέτειοι είναι μόνον αυτές που ενώνουν, φρονιματίζουν και γιορτάζονται πανηγυρικά για να τιμηθεί η μνήμη τους, από σύσσωμο το έθνος.

— Σε διαφορετική περίπτωση με κουκουλοφόρους προσβάλλεται η μνήμη τους από βανδαλισμούς και διχαστικές απρέπειες.

— Τι σόι ηγέτης είναι αυτός που τις υποστηρίζει;

— Ηγέτης με ενοχές, συμπλέγματα και προκαταλήψεις!!!