Οι επίφοβοι ίσκιοι…

Γράφει ο Παναγιώτης Καπετανάκης

Οι επίφοβοι ίσκιοι της εποχής μας δεν έχουν καμία σχέση μ’ εκείνους της Αγίας Πετρούπολης, οι οποίοι στη διάρκεια της Οκτωβριανής Επανάστασης έμπαιναν στην πόλη από τους γύρω λόφους της και σκορπούσαν φόβο και τρόμο. Φόβο και τρόμο προκαλούν και σήμερα οι δυνάμεις που για τα συμφέροντά τους πυροδοτούν εκρήξεις με τραγικές συνέπειες. Από την άλλη, «η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται σε δύσκολη κατάσταση», όπως, μεταξύ άλλων, είπε και ο καθηγητής των Οικονομικών Κώστας Μελάς στις 23/10.

Όλοι μας βρισκόμαστε μπροστά σε ένα εκρηκτικό μείγμα με απρόβλεπτες εξελίξεις. Στο εσωτερικό μέτωπο της χώρας τα πράγματα, ασφαλώς, και δεν είναι ρόδινα, όπως μας τα παρουσιάζει η κυβερνώσα παράταξη. Η ακρίβεια τσακίζει τα νοικοκυριά, η ανεργία είναι ψηλά και τα ενοίκια στα ύψη. Τα κόκκινα δάνεια επιχειρήσεων και νοικοκυριών έφτασαν τα 101,3 δις. ευρώ. Το δημόσιο χρέος εκτινάχτηκε στο ύψος ρεκόρ των 404,68 δις. ευρώ. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες οι κυβερνώντες έστησαν χορό και πανηγύρι για την αναβάθμιση της επενδυτικής βαθμίδας που είναι, πράγματι, θετικό γεγονός. Στο παρελθόν, όμως, υπήρξαν και άλλες αναβαθμίσεις, τις οποίες ακολούθησαν τα σκληρά μνημόνια. Κάθε μέρα οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας υμνούν τον πρωθυπουργό λέγοντας, μεταξύ των άλλων, ότι είναι μεθοδικός, δραστήριος και άριστος διαχειριστής καταστάσεων. Μας θυμίζουν το έργο του Νίκου Θέμελη «Η αναζήτηση», όπου στην αφήγηση του Βάιου αναφέρεται στον Νικολή, τον Νίκο που έφυγε από τα Ζαγοροχώρια και πήγε στη Μανησά πριν τη Μικρασιατική Καταστροφή. Εκεί έγινε ο Νικολής εφέντης και μπήκε στη δούλεψη πλούσιων εμπόρων. Ήταν και αυτός μεθοδικός, δραστήριος και άριστος διαχειριστής του πλούτου των αφεντικών του… Στο τέλος, όμως, έριξε την καρδάρα με το γάλα.

Πηγαίνοντας τώρα στο δικό μας εσωτερικό πολιτικό πεδίο, ο ΣΥΡΙΖΑ που, σύμφωνα με δήλωση της νέας εκπροσώπου του, η οποία δανείστηκε τον τίτλο του γνωστού βιβλίου του Γιάννη Ξανθούλη, ήταν «πεθαμένο λικέρ», έχτισε σπίτι στην άμμο και γκρεμίστηκε μαζί του δίνοντας πλέον μάχη να μη διχοτομηθεί και να μη διαλυθεί, ενώ γνωστός ευρωβουλευτής του που έγινε ανεξάρτητος είπε πρόσφατα ότι «η εκλογή Κασσελάκη δεν θα γινόταν ούτε σε επαρχιακό κυνηγετικό σύλλογο». Το ΠΑΣΟΚ, από την άλλη, βήμα το βήμα κερδίζει έδαφος, χτίζει σπίτι σε γερά θεμέλια και προχωράει μέσα σε μια δύσκολη συγκυρία, ενώ η κοινωνική συνοχή χάνεται και το εγώ κερδίζει συνεχώς έναντι του εμείς. Ο Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης στο έργο του «Ο πεθαμένος και η ανάσταση», που είναι σταθμός στην πεζογραφία μας, χαρακτηριστικά αναφέρει: «ο καθένας με το συμφέρον του και το συμφέρον της μικρής του καλύβας». Παρ’ όλα αυτά, μέσα σε αυτό το δυστοπικό τοπίο υπάρχει πάντα στη συνείδηση του κόσμου η αισιοδοξία για μια θετική διέξοδο. Αυτή τη διέξοδο ψάχνουμε όλοι εμείς που αγωνιζόμαστε όσο μπορούμε…

Παναγιώτης Καπετανάκης

Τραπεζικός

Βέροια