Δασοπροστασία και προγραμματικές δηλώσεις

Γράφει ο Τάσος Βασιάδης

Η επικαιρότητα της συζήτησης επί των κυβερνητικών προγραμματικών δηλώσεων στη Βουλή, που θα έπρεπε να κυριαρχεί λόγω της βαρυσήμαντης για το μέλλον του τόπου σημασίας της, υπολείπεται σε δημοσιότητα λόγω των πυρκαγιών που βρίσκονται σε εξέλιξη κατά την τρέχουσα θερινή περίοδο, ενώ επαναφέρεται με ιδιαίτερη έμφαση το διαχρονικό και πολυσήμαντο ζήτημα της δασοπροστασίας, από τις μόνιμες αιτίες που απειλούν τα διαρκώς απειλούμενα δάση μας.

Ο δασικός πλούτος του τόπου, εξακολουθεί να απειλείται με ιδιαίτερη ένταση, όχι μόνο από τους εμπρηστές αλλά και από τους πάσης φύσεως καταπατητές που επιδιώκουν την εκχέρσωση δασικών εκτάσεων για την ανάπτυξη διαφόρων δραστηριοτήτων.

Αυτές οι απειλές κατά του δασικού πλούτου εξακολουθούν να υφίστανται και να αναζωπυρώνονται εποχιακά, με την διαρκή διαπίστωση ότι υπολείπεται ο σαφής και μακροχρόνιος σχεδιασμός προληπτικής πυροπροστασίας και η οργάνωση της, εκ μέρους των αρμοδίων που είναι εντεταλμένοι προς τούτο.

Κατά την συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων στη Βουλή αναμένεται να αναδειχθεί και το διαχρονικό και πολυσήμαντο ζήτημα της πυροπροστασίας, η οποία θα διασφαλιστεί μέσω ενός εξελιγμένου νομοθετήματος, που θα αναδεικνύει και θα αξιοποιεί τις δυνατότητες των περιφερικών κοινωνιών.

Η επίκαιρη έξαρση πυρκαγιών, επαναφέρει στη μνήμη εφιαλτικές εμπειρίες με εκτεταμένες καταστροφές των δασών, κατά τις οποίες θρηνήθηκαν θύματα και χάθηκαν περιουσίες.

Είναι γνωστό ότι παρά τις παλαιότερες διοικητικές μεταρρυθμίσεις, η Πολιτεία απέφυγε να αποδώσει στην Αυτοδιοίκηση την αρμοδιότητα και την ευθύνη οργάνωσης της δασοπροστασίας, ενώ τα Κεντρικά Όργανα Διοίκησης ανταποκρίνονται δυσχερώς και με περιορισμένη αποτελεσματικότητα σε αυτό το ρόλο.

Παρά ταύτα όμως και παρά το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο, η προστασία των δασών δεν παύει να είναι υπόθεση όλων και υποχρέωση κάθε Αρχής, κάθε Παράγοντα, κάθε Φορέα και κάθε πολίτη.

Έτσι χωρίς να παραγνωρίζεται το γεγονός ότι τα αναγκαία έργα πυροπροστασίας επιτελούνται εν μέρει, αλλά με ελλιπή και αποσπασματικό τρόπο, επισημαίνεται ότι είναι απολύτως αναγκαίο να ενεργοποιηθεί άμεσα και έγκαιρα ο τοπικός παράγων με την κατασκευή ή τον καθαρισμό διόδων στις υψηλής επικινδυνότητας περιοχές, την περιφρούρηση από τις ίδιες τις τοπικές κοινωνίες και την ενεργοποίηση όσο πιο πολλών γίνεται μέσα από συγκεκριμένο επιχειρησιακό προγραμματισμό.

Για την πυροπροστασία πολλά λέγονται αλλά συνήθως ελάχιστα γίνονται, παρά τις σημαντικές προσπάθειες των πυροσβεστών και των εθελοντών και αυτό γιατί προϋποτίθεται κόστος το οποίο δεν καλύπτεται στο βαθμό που είναι αναγκαίο.

Είναι χαρακτηριστικό δε ότι παραμένουν σε επικίνδυνη εκκρεμότητα παλαιότερες κυβερνητικές αποφάσεις, που ενθαρρύνουν την ευρεία εκχέρσωση δασικών εκτάσεων, παρά την γενική αντίθεση των τοπικών κοινωνιών.

Για την νεοεκλεγείσα πολιτική ηγεσία, η δασοπροστασία αποτελεί μια πρόκληση η οποία πλην άλλων μπορεί να εξασφαλίσει την πλέον αποτελεσματική και ασφαλή διαφύλαξη των δασών μας.

Προς τούτο επιβάλλεται να νομοθετηθεί η απόδοση των σχετικών αρμοδιοτήτων με όλους τους αναγκαίους πόρους που απαιτούνται για την δασοπροστασία, στις τοπικές κοινωνίες δια των αυτοδιοικητικών δομών.

Στα πλαίσια της συζήτησης στη Βουλή επί των προγραμματικών δηλώσεων, αναδεικνύονται κεφαλαιώδη ζητήματα τα οποία, πέραν του πολιτικού προσωπικού που έχει την αρμοδιότητα, οφείλουμε και ως κοινωνία να αναδείξουμε για την ζωή και το μέλλον
μας.

Το δάσος είναι ένα απ' αυτά, αφού συμβάλει αποφασιστικά στην βελτίωση της ποιότητας της ζωής μας και αν μη τι άλλο αποτελεί αντικείμενο ανάπτυξης των ορεινών μας περιοχών.

Εκτιμάται ως αυτονόητο το χρέος των αρμοδίων αρχών, των φορέων αλλά και των ενεργών πολιτών να αναδεικνύουν συνεχώς την αναγκαιότητα της δασοπροστασίας η οποία διασφαλίζει το πράσινο της πατρίδας μας με όλα τα ευεργετήματα που αυτό συνεπάγεται

Στον τόπο μας παραμένουν ακόμα απαράμιλλης ωραιότητας δάση που προσφέρουν δώρα μοναδικής αξίας.

Αποτελεί συνολική μας ευθύνη να διαφυλάξουμε αυτά τα δάση ως κόρη οφθαλμού και να κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενεές την εξαιρετική αυτή εύνοια της φύσης.

Η συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεων ας αποτελέσει μια νέα αφετηρία για την συνολική και αποτελεσματική διαχείριση του ζητήματος.