«Φθηνή ανάπτυξη» & προκλητική κερδοσκοπία, ή δίκαιη ανάπτυξη με ισόρροπη κατανομή πόρων;

Γράφει η Φρόσω Καρασαρλίδου

Ο υπέρμετρος δανεισμός, η σταδιακή εγκατάλειψη του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα και οι επενδύσεις σε συγκεκριμένους κλάδους με χαμηλής και μέσης προστιθέμενης αξίας υπηρεσίες και προϊόντα δημιούργησαν ένα παραγωγικό μοντέλο που σταδιακά οδήγησε την χώρα στην χρεωκοπία.

Από το 2019 και μετά, η ΝΔ επιστρέφει σε αυτό το αποτυχημένο μοντέλο της “φθηνής ανάπτυξης”. Πρόσκαιρες κερδοσκοπικές επενδύσεις, υποβαθμισμένη εργασία, χαλάρωση των περιβαλλοντικών όρων και προκλητική κερδοσκοπία συγκεκριμένων συμφερόντων επιδοτούμενη από το δημόσιο.

Το συγκεκριμένο μοντέλο το ζήσαμε. Δεν έχει καμία προοπτική και θα καταρρεύσει. Η χώρα μας έχει ανάγκη από ένα νέο παραγωγικό μοντέλο που:

• θα αναβαθμίσει τον πρωτογενή και τον δευτερογενή τομέα,
• θα ενισχύσει την καινοτομία,
• θα προσελκύσει επενδύσεις,
• θα κατανείμει ισόρροπα τους πόρους,
• θα αυξήσει την παραγωγή εγχώριας προστιθέμενης αξίας.

Το 2018 η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε ρύθμιση του χρέους που εξασφαλίζει μειωμένες ανάγκες εξυπηρέτησής του μέχρι τα τέλη της δεκαετίας. Με τις επιλογές της ΝΔ το μόνο σίγουρο είναι ότι θα πορευτούμε με μια ευάλωτη και επιρρεπή στις διεθνείς αναταράξεις οικονομία.

Το κράτος πρέπει να είναι ο οδηγός μιας αναπτυξιακής πρότασης έχοντας στα χέρια του ως εργαλείο τα σημαντικά κονδύλια από το Ταμείο Ανάκαμψης. Η χώρα μας δεν έχει την πολυτέλεια να σπαταλά πόρους και χρόνο και να υιοθετεί μοντέλα που οξύνουν τις ανισότητες και υπονομεύουν τις προοπτικές βιώσιμης ανάπτυξης.

Στις 21 Μαΐου το δίλημμα είναι ξεκάθαρο: γυρίζουμε σε επιλογές που οδήγησαν την χώρα στην κατάρρευση ή κάνουμε μια νέα αρχή για τη χώρα.