Η ιδιωτικοποίηση του νερού προ των πυλών

Γράφει η Βαρβάρα Σαράντη

Με το πρόσχημα των ¨απαιτούμενων μεταρρυθμίσεων¨ του Ταμείου Ανάκαμψης,  η κυβέρνηση της Ν.Δ.  κάνει ένα ακόμα βήμα προς την ιδιωτικοποίηση. Φέρνει το νομοσχέδιο-έκτρωμα που "διευρύνει" τις αρμοδιότητες της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας αναθέτοντάς της ¨την εποπτεία και τον έλεγχο¨ των υπηρεσιών ύδρευσης και επεξεργασίας αστικών αποβλήτων.

Με την υπαγωγή των φορέων υδροδότησης στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, το κράτος παραδίδει σε αυτήν τις αρμοδιότητές του επί των φορέων υδροδότησης (ρυθμιστικές, κανονιστικές, αδειοδοτικές, κυρωτικές, τιμολογιακές), οι οποίες κατά το Σύνταγμα του ανήκουν αποκλειστικά.  Είναι γνωστό ότι οι Ρυθμιστικές Αρχές, από τη φύση τους, δεν έχουν καμία αρμοδιότητα σε τομείς δραστηριότητος που δεν ανήκουν στην αγορά.  Αποστολή τους είναι να διασφαλίζουν την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς και την τήρηση των αρχών του ανταγωνισμού σε σχέση με τις υπηρεσίες που έχουν ήδη ιδιωτικοποιηθεί όπως η ενέργεια, οι τηλεπικοινωνίες, οι συγκοινωνίες (λεωφορεία, τραίνα) κ.λπ. Το νερό, όμως, δεν είναι εμπορικό προϊόν και οι υπηρεσίες υδροδότησης και αποχέτευσης δεν μπορούν να ανήκουν στην αγορά. Στον τομέα της υδροδότησης της χώρας δεν νοείται η ύπαρξη αγοράς ούτε δραστηριοποίηση κερδοσκοπικών επιχειρήσεων, ώστε να απαιτείται η ρύθμισή τους από Ανεξάρτητη Αρχή.

Το νομοσχέδιο λοιπόν αποτελεί το τελευταίο βήμα για την ολοκλήρωση της ιδιωτικοποίησης του νερού.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη που τόσο ομνύει στις αποφάσεις της Ελληνικής δικαιοσύνης, γράφει στα παλιότερα των υποδημάτων της όλες τις αποφάσεις του ΣΤΕ που κατοχυρώνουν το δημόσιο έλεγχο στο νερό θεωρώντας το δημόσιο αγαθό και προχωράει στην ιδιωτικοποίηση του.

 Η παγκόσμια εμπειρία άλλωστε δείχνει πως, όπου ιδιωτικοποιήθηκε το νερό, είχαμε  χειρότερη ποιότητα, μεγάλα προβλήματα στα δίκτυα, αυξημένες τιμές και διαφθορά. Για τους λόγους αυτούς, τα τελευταία 20 χρόνια γίνεται το αντίστροφο, δηλ. η επαναδημοτικοποίησή του.

Μετά το εκτεταμένο πλιάτσικο στις δημόσιες υποδομές αλλά και την ιδιωτική περιουσία, απο την ενέργεια και την αισχροκέρδια στην αγορά μέχρι την πρώτη κατοικία, ετοιμάζεται τώρα να παραδώσει σε οικονομικά συμφέροντα την ύδρευση, την αποχέτευση, την άρδευση και όλη την διαχείριση των απορριμάτων.

 Ποια θα είναι όμως τα αποτελέσματα αυτής της  επιλογής ;

• Θα περιορίσει την καθολική πρόσβαση στο νερό.
• Θα μεταφέρει στους πολίτες και τις επιχειρήσεις υψηλό κόστος για να κερδοσκοπούν λίγοι.
• Θα αφαιρέσει περιουσία απο τους δήμους .
• Θα απομακρύνει την χώρα μας απο τον στόχο της κοινωνίας της ανακύκλωσης
• Το μοναδικό κριτήριο στη διαχείρίση του νερού και των απορριμάτων θα είναι τα υπερκέρδη του ιδιώτη.

Χρειάζεται να υπερασπιστούμε όλες και όλοι μαζί τον δημόσιο  χαρακτήρα αυτού του βασικού κοινωνικού αγαθού  που ανήκει στο λαό!

Το νερό δεν είναι εμπόρευμα για να λειτουργεί με νόμους της αγοράς!

Βαρβάρα  Σαράντη

Φιλόλογος

Υποψήφια βουλεύτρια ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ