Οι ράγες οδηγούν στο Auschwitz

Του Χάρτη Καφτεράνη

Άλλη μια ευκαιρία χαμένη για την Αριστερά. Προφανώς έκανε την λαθεμένη επιλογή να πιστέψει ότι με μετωπική επίθεση στο Ευρωπαϊκό κατεστημένο, με σκληρούς χαρακτηρισμούς πολιτικών πρακτικών, με προσωποποίηση των ευθυνών και με την ευθεία αμφισβήτηση της ισχύος και προνομιακής θέσης στη λήψη σημαντικών αποφάσεων του Διευθυντηρίου Γερμανίας-Γαλλίας, θα κινητοποιούνταν πολιτικές δυνάμεις , θα αφυπνίζονταν πολιτικά υποκείμενα που ευρίσκοντο εν υπνώσει, θα άλλαζε το κλίμα και θα υποχρεώνονταν άπαντες να οδηγήσουν το καράβι της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε προοδευτικότερες κατευθύνσεις.

Η πραγματικότητα διέψευσε τις προσδοκίες , θρυμμάτισε το όνειρο και υποχρέωσε τους οραματιστές της ειρηνικής επανάστασης να ανακρούσουν πρύμνα. Προφανώς προκαλώντας την μεγίστη ευχαρίστηση στο Ευρωπαϊκό κατεστημένο και στις "φίλιες δυνάμεις" των χωρών προς αυτό, ιδιαίτερα στον τόπο μας , που προς στιγμήν φοβήθηκαν όχι την "διαπραγμάτευση" της Αριστεράς , αλλά την "αποκοτιά" αυτής, αυτή ήταν ανεξέλεγκτη.

Προκάλεσε όμως και την απογοήτευση όλων όσοι πίστεψαν στο όνειρο του αγώνα, έχοντας προϋπολογίσει και αποδεχθεί και το όποιο κόστος.

Νίκησαν οι προσκυνημένοι !

Η τραγωδία είναι ότι θα δούμε την νέα γενιά της Αριστεράς να υπογράφει το νέο δρομολόγιο για auschwitz με το χρυσό στυλό του Wolfgang Schauble, γλείφοντας εκεί που μέχρι πρότινος έφτυνε.

Η μεγαλύτερη όμως τραγωδία είναι ότι όσο την "διαπραγμάτευση" υπέγραφαν συντηρητικές δυνάμεις , είχαμε την μύχια ελπίδα της αξιοπρεπούς στάσης με τον ερχομό της Αριστεράς! Περιμέναμε τον Μόσκοβο...Τώρα;

Κρίμα!