Ερώτηση Μπαρτζώκα στην Βουλή για την έλλειψη εκπαιδευτικών δομών ενηλίκων ατόμων ειδικών δεξιοτήτων

Κοινοβουλευτική ερώτηση υπέβαλε, προς τους Υπουργούς Παιδείας και Εργασίας, ο βουλευτής Ημαθίας Τάσος Μπαρτζώκας και λοιποί βουλευτές, ζητώντας απάντηση στο επίμαχο ζήτημα της έλλειψης εκπαιδευτικών δομών για τα ενήλικα άτομα ειδικών δεξιοτήτων. Παράλληλα, με πρωτοβουλία των ίδιων, προτάθηκε η σύσταση μετα-γυμνασιακών δομών εκπαίδευσης, καθώς και η δημιουργία των νομοθετικών προϋποθέσεων για την απορρόφηση τους σε τοπικές επιχειρήσεις.

Παρά το γεγονός, ότι, τόσο σε εθνικό όσο και σε υπερεθνικό επίπεδο, τα δικαιώματα των ΑμεΑ προστατεύονται με ένα πλέγμα διατάξεων, χωρίς εξαιρέσεις, η πράξη έρχεται να αποδείξει ότι οι υφιστάμενες πολιτικές αδυνατούν να επιτρέψουν την απόλαυση δικαιωμάτων, όπως πχ το δικαίωμα στη δια βίου μάθηση.

Η έλλειψη δημόσιων δομών, μετατρέπει την αδυναμία της Πολιτείας σε υποχρέωση της οικογένειας, η οποία καλείται να καλύψει το εν λόγω κενό. Το αποτέλεσμα είναι τα άτομα ΑμεΑ, ολοκληρώνοντας τον κύκλο σπουδών σε δομές ειδικού τύπου της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (Ειδικά Νηπιαγωγεία και Ειδικά Δημοτικά Σχολεία- Ειδικά Εργαστήρια Επαγγελματικής Εκπαίδευσης& Κατάρτισης, Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια & Λύκεια) και, πολλές φορές χωρίς να διαθέτουν τη δυνατότητα αυτόνομης εργασίας και διαμονής, επιστρέφουν στο στενό πυρήνα της οικογένειας.

Η αγωνία των γονέων που επιμελούνται άτομα ΑμεΑ έχει εκφραστεί πολλές φορές στο δημόσιο διάλογο, ενώ κορυφώνεται με το ερώτημα τι μέλλει γενέσθαι για τα εν λόγω παιδιά, σε περίπτωση αδυναμίας του φροντιστή, είτε προσωρινής είτε οριστικής.

Μπροστά σε αυτή την αγωνία, η Πολιτεία δεν μπορεί να κλείνει τα μάτια. Απαιτείται ένα πλέγμα πολιτικών, που θα περιλαμβάνουν τόσο το συγκροτημένο σχεδιασμό όσο και την αποτελεσματική εφαρμογή, προκειμένου οι ρυθμίσεις του νομικού πολιτισμού να μη μένουν ασκήσεις επί χάρτου.

Την ανάγκη αυτή αναδεικνύει με την κοινοβουλευτική ερώτηση ο βουλευτής Ημαθίας, ο οποίος πολλές φορές έχει δηλώσει ότι η πολιτική είναι κενή νοήματος αν δεν απευθύνεται στο κοινωνικό σύνολο, ενώ είναι γνωστό ότι η προστασία  των ευάλωτων ομάδων βρίσκεται ψηλά στις πολιτικές του προτεραιότητες.

Όπως επισημαίνει και ο ίδιος, απαιτείται πρωτίστως ο διάλογος με τους φροντιστές, οι οποίοι με περίσσια δύναμη, ξεπερνούν τις αδυναμίες της Πολιτείας, καταφέρνοντας αυτό που δεν καταφέρνει η ίδια, ενώ θα έπρεπε. Για τον λόγο αυτό, εντός του προσεχούς διαστήματος, θα προχωρήσει σε ένα κύκλο ανοικτών συναντήσεων με οργανωμένες συλλογικότητες φροντιστών ΑμεΑ, ώστε η θεσμική του βοήθεια να είναι στοχευμένη.