Αυτοκτονική ακρισία

Του Τάσου Τασιόπουλου

Κατά τεκμήριο η κρίσιμη μάζα των δημοτών ενός δήμου που καθορίζει το αποτέλεσμα στις κάλπες ενδιαφέρεται από ελάχιστα έως καθόλου για το πολιτικό μέλλον του κάθε υποψηφίου ή εν ενεργεία δημάρχου, ιδιαίτερα δε της όποιας παράταξής του.

Φαίνεται πως αν όχι όλες, σχεδόν οι περισσότερες δημοτικές παρατάξεις δεν είχαν ποτέ ραχοκοκαλιά κοινωνικών στόχων, δεν διέθεταν νεύρο πάλης με κίνητρο την καλυτέρευση της ζωής των δημοτών.

Συνεπώς το πολιτικό μέλλον των αντιδημαρχαίων - με εξαίρεση όσους διαχώρισαν τη θέσης τους νωρίς - και των δημαρχαίων ενδιαφέρει λίγο την κρίσιμη μάζα η οποία εν πολλοίς καθορίζει το εκλογικό αποτέλεσμα.

Ήδη περάσαμε το περισσότερο και τρέχουμε στο μικρότερο εναπομείναν χρονικό διάστημα και άρα οι περισσότεροι δήμαρχοι, περιφερειάρχες, αντιπεριφερειάρχες και λοιποί αξιωματούχοι μετρούν αρκετές ακόμα μέρες, αλλά πάντως μέρες για να δουν την εξευτελιστική τους πτώση αν από όσα έπραξαν στο διάστημα που μέχρι σήμερα πέρασε επέδειξαν αυτοκτονική ακρισία ή σπεύδουν για πανικόβλητο πλιάτσικο.

Μια ενδεχόμενη επίγνωση είναι πολύ πιθανόν να δώσει χρόνο σε όσους ακόμα βάζουν μπροστά “το καλό του τόπου” να αφυπνιστούν γιατί έχουν μπροστά τους περίπου ακόμα δυο χρόνια.

Χωρίς λοιπόν την “ενδεχόμενη επίγνωση” ο κάθε αιρετός αξιωματούχος, κυρίως όσοι εμπιστεύονται πληρωμένους κόλακες της καθημερινότητας με πουλημένα και ακριβά ταξιδιάρικα πρωτοσέλιδα είναι βέβαιο ότι θα γυρίσουν σπίτι τους γιατί ο κόσμος φουντώνει.

Όλοι έχουν μπροστά τους δυο χρόνια, και δεν έχουν τίποτα να χάσουν αν συνετιστούν, όχι ρητορικά – κυρίως όσοι δεν διαθέτουν και το χάρισμα του ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ – αλλά ρεαλιστικά, με πρώτο βήμα ρεαλισμού την απαλλαγή της εξουσίας αλλά κάθε πληρωμένο ντενεκέ ξαγάνωτο κόλακα.

Αν τολμήσει κάποιος και δεν τα καταφέρει, θα γυρίσει σπίτι του -γιατί αυτό θα γίνει οπωσδήποτε σε κάθε άλλη περίπτωση – τουλάχιστον αξιοπρεπής και όχι ξευτελισμένος.

Γιατί κάθε δημότης με νηφάλια σκέψη και ορθή κρίση δεν μπορεί παρά να θεωρεί εφιάλτη την επανάκαμψη ή την διατήρηση στην εξουσία με πολλαπλασιασμένη την θρασύτητα όσους ήταν ή έγιναν καριερίστες και κάπηλοι και εξωραϊστές μιας άθλιας πραγματικότητας, ιδιαίτερα σήμερα όπου χρειάζονται άνθρωποι εκτάκτων ικανοτήτων και θυσιαστικής ανιδιοτέλειας.

Αυτά σαν μια γενική αναφορά όσον αφορά τους δήμους και τους εκτός κεντρικής κυβέρνησης αιρετούς.

Τα πράγματα για τους αιρετούς της κεντρικής πολιτικής σκηνής είναι ακόμα χειρότερα γιατί για να πετύχει μια κυβέρνηση πρέπει να υπάρχουν επιλεγμένοι συνεργάτες χωρίς σκοπιμότητες ισορροπιών τύπου ΚΑΜΕΝΟΥ ή παραχωρήσεων σε συγγενείς, σε φιλαράκια ή σε οψιγενείς συνεργάτες ή συνεργάτιδες τετάρτης κατηγορίας που το μόνο που ξέρουν είναι να θυμούνται το κακό παρελθόν τους ή να κατεβάζουν το βρακί τους.

Φαίνεται όμως ότι σε θέσεις ανεξέλεγκτης εξουσίας δημαρχαίων, νομαρχαίων, υπουργών ή πρωθυπουργών το ένστικτο της αυτοεπιβεβαίωσης πολλές φορές ακυρώνει ακόμα και το ένστικτο της αυτοσυντήρησις και οδηγεί όσους προσπαθούν να κρατηθούν απεγνωσμένα στην εξουσία να μην καταλαβαίνουν σε ποια κατρακύλα οδηγούνται.

Άρα η κάθε δημοτική αρχή και η δική μας, στο σταυροδρόμι του χρόνου που απομένει πρέπει να θυμηθεί ότι πρέπει να συντριβεί ο κεντρικός κρίκος των “συνεργατών” που δυναστεύουν εργαζόμενους και δημότες ότι είναι καιρός να αποκατασταθεί – αν μπορεί να γίνει αυτό που δυστυχώς απ' ότι φαίνεται μάλλον δεν μπορεί να γίνει καθώς προστίθενται και λιγούρηδες κατά φαντασία διαμορφωτές της κοινής γνώμης- αυστηρά η αξιοκρατική ιεραρχία, ο έλεγχος και η αξιολόγηση των ικανοτήτων και της προσφοράς του καθένα.

Και όλα αυτά επειδή η αποτελεσματική πολιτική είναι άθλημα ανιδιοτέλειας και το άθλημα εξορισμού προϋποθέτει αδυναμίες, παραπτώματα, οπισθοδρομήσεις, αλλά όχι παραίτηση, εκτός αν εκείνο που ενδιαφέρει δεν είναι ο τόπος αλλά η επανεκλογή, η οποία βέβαια με αυτόν τον τρόπο είναι βέβαιο ότι είναι μια χαμένη υπόθεση.

ΥΓ1. Στο δήμο μας έρχονται κάποια ζητήματα από το παρελθόν αλλά εξακολουθούν να σημαδεύουν και την σημερινή πραγματικότητα.

Όπως π.χ. το ότι η τωρινή δημοτική αρχή συντάχτηκε με τον αδικαιολογήτως πλουτήσαντα κ. ΜΑΤΣΟΥΚΑ στην υπόθεση ΠΑΤΣΙΟΠΟΥΛΟΥ χρησιμοποιώντας ακόμα και τον ίδιο δικηγόρο-μήπως τον πλήρωσε κιόλας- με αυτόν που ουσιαστικά είναι αντίδικος του δήμου.

ΥΓ2. Στον νομό μας ο μικρότερος ηλικιακά υποψήφιος της ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑΣ είχε τον μεγαλύτερο ηλικιακά ως εκπρόσωπό του.

Κάποιοι μπουνταλόφρονες που μάθαιναν καλά τα γράμματα, αφού περνούσαν δυο φορές την ίδια τάξη, και σήμερα προσπαθούν να διαμορφώσουν την κοινή γνώμη, τρομάρα τους – καθότι δεξιάντζες του κερατά – σκάζουν από το κακό τους για την επιτυχία του ΝΙΚΟΥ ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗ και στο Νομό μας.

Θα τους περάσει γιατί τα καλύτερα έρχονται και σε τοπικό επίπεδο και θα κοπούν τα “σπαζοχερικά επιδόματα” όλων των λιγούρηδων.

ΥΓ3. κατά τον κ. ΤΣΙΠΡΑ όλοι οι φτωχοποιημένοι θα πάρουν το ΜΕΡΙΣΜΑ.

Κατά την αρμόδια υπουργό κ. ΦΩΤΙΟΥ το 32% των Ελλήνων θα πάρει το ΜΕΡΙΣΜΑ.

Συμπέρασμα : “οι κυβερνώντες ομολογούν ότι φτωχοποίησαν το 32% των Ελλήνων”.

ΥΓ4. Η κυβέρνηση εξήγγειλε καμιά 300ριά προσλήψεις στην ΥΕΝΕΔ και έκλεισε σε χρόνο ρεκόρ την τρίτη αξιολόγηση, ενώ οι προηγούμενες “λόγω σκληρής διαπραγμάτευσης” διαρκούσαν χρόνια.

Συμπέρασμα: ετοιμαστείτε για εκλογές. Αυτό είναι το έργο΄.

ΥΓ5. Η “Σούρλα” είναι λέξη σλαβικής προέλευσης και σημαίνει προβοσκίδα.

Στα χωριά του Ρουμλουκιού “σούρλα” λένε την προβοσκίδα του γουρουνιού, που ακόμα και αν την κόψεις συνεχίζει να “σκνίζ'”.

Συμπέρασμα: το χούι των διαφόρων Σούρλα να απλώνει χέρι ακόμα και ως ξεγάνωτοι ντενεκέδες δεν κόβεται.

ΥΓ6. Αίτηση ανάδειξής του ως πολιτικού στελέχους της Ν.Δ. και μάλιστα περισπούδαστου σε ΠΑΡΙΣΙΑ και ΛΟΝΤΡΕΣ έκανε και άλλο άτομο από την ΑΛΕΞ/ΔΡΕΙΑ .

Γάτος όμως ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ διάλεξε το πολύγλωσσο αγρότη, και προφανώς δεν έπεσε – λέμε τώρα – έξω.