Σκάνδαλα και δικαιοσύνη: "Ο καπνός χωρίς φωτιά"

Tης Τουτουντζίδου Μαριάνθης

Δεκαετίες ολόκληρες έβγαινε ο καπνός των σκανδάλων αλλά η φωτιά ήταν αφανής, έτσι που και η σοφή λαϊκή ρήση «όπου καπνός και φωτιά» να δοκιμάζεται ως προς την αλήθεια της. Γιατί αν έβγαινε και η φωτιά κάποιοι θα έπρεπε να τη σβήσουν και ο στόχος δεν ήταν αυτός , αλλά αντίθετα να κρατιέται άσβεστη η φλόγα της διαφθοράς και διαπλοκής μέχρι να ξεκοκκαλίσουν όσο και όσα μπορούσαν από το σαρκίο της δύσμοιρης χώρας.

Έτσι τα σκάνδαλα κλείνονταν ερμητικά σε συρτάρια ή νομιμοποιούνταν από «σοφούς» της νομικής επιστήμης που κάθονταν παράλληλα και σε μια αναπαυτική καρέκλα εξουσίας...

Γνωστά όλα αυτά...όπως και κείνο ...πώς μας το λέγανε οι πολιτικοί των κραταιών κομμάτων που κυβέρνησαν επί χρόνια...; Α ναι...΄΄ότι τιμωρήθηκαν με την ψήφο του λαού μας εφόσον κάποιους τους έστειλε...προσωρινά... στα σπίτια τους΄.

Άλλη μια νομιμοποίηση που πέρναγε και περνάει έτσι στο ντούκου: είσαι πολιτικό πρόσωπο , εκμεταλλεύεσαι τη θέση σου για να κερδοσκοπείς με όποιον τρόπο άμεσο ή έμμεσο ... και η μόνη «επιτρεπτή» ποινή για σένα είναι...να αφήσεις για λίγο την καρέκλα σου...Για φυλακή, πρόστιμο έστω για επιστροφή των κλοπιμαίων ούτε λόγος ...εδώ θα μου πείτε για δίκη ούτε λόγος...

Σκέφτομαι δηλαδή έναν υπάλληλο σε μια τράπεζα να γνωρίζει ότι αν αδειάσει το ταμείο απλά θα απολυθεί και δε θα πάθει τίποτε άλλο...όχι μόνο θα το πράξει αλλά θα γίνει το λαμπρό παράδειγμα και για τους υπόλοιπους συναδέλφους του...

Κάπως έτσι δούλευε ρολόι το τρίγωνο της διαπλοκής που τελικά είχε κι άλλη πλευρά αυτήν της δικαστικής εξουσίας...
Τετράγωνο το τρίγωνο...

Κι όλα αυτά τα κροκοδείλια δάκρυα όλων των πλευρών του τετραγώνου για τη δικαιοσύνη που πλήττεται και για τη δήθεν χειραγώγησή της , αποτελούν για άλλη μια φορά έναν σαφή εμπαιγμό στην κοινή γνώμη και μια βαθιά περιφρόνηση στο ένστικτο του κόσμου για την ευθυκρισία της δικαστικής εξουσίας...

Γιατί αυτή κρίνεται και όχι η δικαιοσύνη...Και μαζί μ΄αυτή και το νομοθετικό έργο που από τον κόσμο πολλές φορές γίνεται εμφανές όχι κατά την ψήφισή του αλλά την εφαρμογή του...Έτσι τελευταία λαμβάνονται μπροστά στα μάτια μας «νόμιμες» ίσως αλλά σκανδαλώδεις αποφάσεις για σοβαρότατες υποθέσεις εμπορίας ναρκωτικών, φοροδιαφυγής, διασπάθισης δημοσίου χρήματος...όπου είτε κλείνουν πλημμελώς είτε οι ένοχοι πέφτουν τόσο στα μαλακά...που προκαλούν ανερυθρίαστα το κοινό αίσθημα και αν δεν ήταν τόσο σοβαρά σίγουρα θα προκαλούσαν γέλιο και σκωπτικότητα...

Κι από την άλλη σκληρή και αμείλικτη αυτή η ίδια η δικαιοσύνη να κομματιάζει τις ζωές δυο νέων , να οδηγεί σε απόγνωση χιλιάδες εργαζόμενους και συνταξιούχους , να τιμωρεί αυστηρά έναν απλό πολίτη και παράλληλα να κλείνει το μάτι σε συγκεκριμένη κάστα απατεώνων και κακοποιών...

Σωστά λειτούργησε το ένστικτο του κόσμου να μη πείθεται από τις λυσσαλέες κραυγές όσων υπερασπίζονται την επιλεκτική απόδοση δικαίου...και να αντιδρά μέσα στα τόσα προβλήματά του όπως τότε με το μαύρο στην ΕΡΤ...

Είναι καλό και υγιές για την κοινωνία αυτό , η οποία βρίσκει συμμάχους έντιμους και με σθένος δικαστικούς αλλά και δημοσιογράφους που συνεχίζουν να κρατούν το θέμα στην επικαιρότητα αφουγκραζόμενοι και σεβόμενοι την απαίτηση της κοινωνίας για κάθαρση και στο χώρο της δικαιοσύνης...

Αυτό που πρωτίστως πρέπει να απασχολεί την κυβέρνηση δεν είναι αν απαξιώνεται η ελληνική δικαιοσύνη αλλά αν αυτό έχει λόγο που συμβαίνει και επομένως αυτή δε λειτουργεί σωστά και ισότιμα για όλους τους πολίτες.

Δεν πρέπει να πειστεί ο κόσμος για το αντίθετο μόνο για να «κοιμάται ήσυχα», μάλλον για να κοιμούνται κάποιοι άλλοι ήσυχα , αλλά να αποκατασταθεί έμπρακτα το περί δικαίου αίσθημα . Σε έναν τέτοιο σκοπό είναι βέβαιο πως οποιαδήποτε κυβέρνηση θα έχει συμπαραστάτη και αρωγό τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας...

Διαφορετικά το πρόβλημα θα συνεχίσει να μένει κάτω απ’ το χαλί ή σε ερμητικά κλεισμένα συρτάρια...και ο δύσοσμος καπνός θα συνεχίσει να βγαίνει χωρίς φωτιά...