Κατσαπλιστάν νταλαβερτζίδων

Του Τάσου Τασιόπουλου

Η πολιτική οικονομία έχει παραμερίσει σήμερα την παραδοσιακή ερμηνεία της ιστορίας και έβαλε μπροστά ανθρώπους που κατά κανόνα οδηγούν στην ωμή εκμετάλλευση.

Αυτός είναι ο βασικός κορμός. Υπάρχουν βέβαια κλωνάρια που είναι απλωμένα προς κάθε κατεύθυνση.

Οι αιτίες είναι βέβαια πολλές, αλλά οι εκβιασμοί και η διαφθορά εναλλάσσουν συνέχεια τους ρόλους.

Κάποτε είμασταν όλοι με ότι οδηγούσε στην αποκέντρωση, είμασταν με το οικονομικό σχέδιο, με την τοπική αυτοδιοίκηση, με την αυτοδιαχείριση.

Όλα αυτά ήταν τα αγαθά της συλλογικής χρήσης που επέτρεπαν να μην μείνουν οι κοινωνικές εγγυήσεις στο στάδιο των προθέσεων.

Μέχρι που ήρθε ο “Καλλικράτης”.

Πολλοί πίστευαν μέχρι χτες πως όσοι ασχολήθηκαν ή ασχολούνται με τα κοινά οφείλουν να στηρίξουν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον τους σε δυο φράσεις:
- συγνώμη από όσους πικράθηκαν
- ευχαριστώ όλους όσους ψηφίζουν, γιατί ο πολιτικός που παύει να είναι πολίτης έχει πρόβλημα.

Είναι βέβαια γεγονός πως η αυτογνωσία προάγει τους ανθρώπους, η κριτική την κοινωνία και τα δυο μαζί φτιάχνουν τους καλούς πολιτικούς αφού το ζητούμενο δεν είναι ούτε οι γνώσεις, ούτε η ηλικία ή το φύλλο αλλά η ικανότητα να τα καταφέρνουν και η ηθική να μην στραβοπατούν.

Για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην τοπική Αυτοδιοίκηση και κυρίως όσον αφορά την διαχείριση των οικονομικών των ΟΤΑ μπορεί να πει κανένας πως φταίει το ασφυκτικό πλαίσιο και οι χειροπέδες που έβαλε η μεταρρύθμιση του “ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ” για δυο κυρίως λόγους:

Ο πρώτος είναι ότι μεταρρύθμιση χωρίς εκχώρηση πόρων δεν γίνεται και

Ο δεύτερος είναι ότι ξεχείλωσε τόσο πολύ ο θεσμός που αναγκάστηκε να κινηθεί χωρίς στελέχη.

Σήμερα ακούγεται πως η κυβέρνηση επεξεργάζεται ένα σχέδιο προς τη σωστή κατεύθυνση καθώς οι αλλαγές περιλαμβάνουν από επουσιώδη πράγματα όπως η κατάργηση των Συμβουλίων των ΤΟΠΙΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ, η κατάργηση του θεσμού – που δεν εφαρμόστηκε σχεδόν πουθενά- του συνήγορου του ΔΗΜΟΤΗ, μέχρι τα ουσιώδη όπως η καθιέρωση της απλής ΑΝΑΛΟΓΙΚΗΣ και κυρίως η θεσμοθέτηση ξεχωριστού ψηφοδελτίου για την εκλογή ΔΗΜΑΡΧΟΥ και ξεχωριστού για την εκλογή Δημοτικών συμβούλων από παρατάξεις, για την εκλογή των οποίων θα καθιερωθεί η απλή αναλογική.

Η αυτοδιοίκηση δεν πρέπει να είναι ούτε κυβερνητική ούτε αντικυβερνητική και δεν πρέπει να είναι χωνευτήρι ανίκανων λειτουργών.

Πρέπει να περιλαμβάνει ό,τι καλύτερο διαθέτει η τοπική κοινωνία για να μπορεί να παρέχει υπηρεσίες ποιότητας και ποσότητας, σε απόλυτο χρόνο και με το δυνατότερο χαμηλό κόστος.

Επειδή λοιπόν το πρόβλημα είναι πολιτικό, πολιτικά πρέπει να λυθεί.

Έτσι ο δήμαρχος που θα εκλεγεί χωρίς ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ και δικό του πρόγραμμα για να εξασφαλίζει πλειοψηφίες πρέπει να είναι άνθρωπος που έχει σαφές γνωστικό αντικείμενο, εμπειρία και κυρίως γνώση του χώρου που θα κληθεί να διοικήσει, καθώς δεν θα στηρίζεται σε μια προεπιλεγμένη ομάδα που λειτουργεί στα πλαίσια μιας ΠΑΡΑΤΑΞΙΑΚΗΣ λογικής η οποία ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ δεν είναι μακριά από υποκρισία, παρατυπία, παρανομία, πελατειακές σχέσεις, προσωπικά οφέλη, ατιμωρησία, παρασκήνιο, ανηθικότητα και εν τέλει συναλλαγές κάτω από το τραπέζι μετατρέποντας τον δήμο σε ένα κατσιαπλιστάν νταλαβερτζίδων.

Άρα είναι καιρός να ανοίξει μια συζήτηση για να καταγραφούν τα υπέρ και τα κατά και να δειχθούν τα πλεονεκτήματα και ενδεχόμενα μειονεκτήματα όπως πχ τι θα γίνει με τους υπόλοιπους υποψήφιους από το ψηφοδέλτιο της ανάδειξης του δημάρχου που δεν θα εκλεγούν – με ποιον τρόπο και ποια διαδικασία θα επιλέγονται τα λοιπά πρόσωπα της διοίκησης - πχ. οι αντιδήμαρχοι- γιατί όλοι αυτοί δεν θα πάψουν αν είναι αιρετοί και τον αιρετό πρέπει να τον αντιμετωπίζει η κοινωνία ως ένα πρόσωπο τετιμημένο από την λαϊκή ετυμηγορία.

Με την εκλογή του ένας δήμαρχος χωρίς παραταξιακό στρατό δεν θα είναι πουθενά αλλού υποχρεωμένος εκτός από τον αυτοσυνείδητο δημότη και έτσι θα μπορεί με την φρεσκάδα της αμεσότητας να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στην εξυπηρέτηση του δημότη και να πολεμήσει με γεμάτη φαρέτρα εκβιαστικά συστήματα που μπορούν σήμερα να φτάνουν από το δύσοσμο, το σκοτεινό και ανάλγητο μέχρι την διαπλοκή.

ΥΓ1. Ασφαλώς και θα υποπολλασιαστούν τα προεκλογικά έξοδα μέχρι μηδενισμού στα εντελώς χρειώδη.

ΥΓ2. Ίσως εκλείψει και το πολιτικό κόστος καθώς ο με τον τρόπο αυτόν εκλεγμένος δήμαρχος δεν θα αναγκάζεται να υπολογίζει κακεντρεχείς αντιδράσεις δημοτικών συμβούλων και οι έτσι εκλεγμένοι δημοτικοί σύμβουλοι δεν θα έχουν υποχρέωση στις μαλαγανιές των δημαρχαίων.

ΥΓ3. Επιπλέον σχεδόν υποχρεωτικά θα αρχίσει μια κουλτούρα συνεργασιών.

ΥΓ4. Είναι δυνατόν να υπάρχουν ακόμα κάποιοι αφελείς που περιμένουν να πάρουν τα φοιτητικά και λοιπά επιδόματα από μια δεξιοδεξιά κυβέρνηση; Τί είναι δηλαδή το εφ' άπαξ των golden boys ; ή μήπως οι ΜΚΟ των καμένων.

ΥΓ5. Ωραίο το ανέκδοτο με τα αντίμετρα , το άλλο με τον Tοτό το ξέρουν;